Μια Καναδή διεκδικεί τον τίτλο της χειρότερης οδηγού στη χώρα (και όχι μόνο), ενώ όπως θα δείτε μάλλον πρόκειται για...
Ο άγιος μάρτυς Σεβαστιανός και οι συν αυτώ Ζωή, Τραγκυλίνος, Νικόστρατος, Κλαύδιος, Κάστωρ, Τιβούρτιος, Κάστουλος, Μαρκελλίνος και Μάρκος έζησαν και άθλησαν κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284- 305 μ.Χ.) και Μαξιμιανού (286-305 μ.Χ.). Ο Σεβαστιανός καταγόταν από τα Μεδιόλανα (σημ. Μιλάνο), ήταν μέλος της συγκλήτου βουλής και οδηγούσε πολλούς στην πίστη στο Χριστό. Ο Μαρκελλίνος και ο Μάρκος, κατά σάρκα αδελφοί, υπέμειναν μακροχρόνια κάθειρξη για την πίστη τους στο Χριστό και υποβλήθηκαν σε πολλά βασανιστήρια. Τελικά ελήφθη η απόφαση για αποκεφαλισμό τους. Τότε ο Τραγκυλίνος, ο πατέρας τους, όντας ειδωλολάτρης, και η μητέρα τους Μαρκία παρ’ ολίγο, με τους θρήνους και οδυρμούς τους, να τους εμποδίσουν να θυσιάσουν και τη ζωή τους για το Χριστό. Και τούτο ίσως να ...
Η μελέτη της κας Νίκης Νικολάου για τη σχέση της θεολογικής ανθρωπολογίας με τη Βιοηθική (προηγούμενη δημοσίευση: www.pemptousia.gr/?p=84841), εξετάζει ένα ακόμη θεμελιώδες βιοηθικό ζήτημα, αυτό της θέσης του θανάτου στην ανθρώπινη ζωή. 1.13. Η θεολογική θεώρηση του γεγονότος του θανάτου Το ερώτημα τι είναι θάνατος, θα μένει πάντοτε αναπάντητο ακόμη και για την Εκκλησία. Ο θάνατος παραμένει ένα απρόσιτο μυστήριο με την έννοια ότι «κατά την ώρα του θανάτου και μετά γίνονται μυστήρια πράγματα, τα οποία δεν μπορεί να συλλάβη η λογική του ανθρώπου από τώρα». Η Εκκλησία, θεωρεί το γεγονός του θανάτου ως το χωρισμό ή την έξοδο της ψυχής από το σώμα και τη μετάβαση από τον φθαρτό υλικό κόσμο στην αιώνια ζωή. Ο θάνατος, δηλαδή, σηματοδοτεί το τέλος της βιολογικής ...
Ο κατά κόσμον Ευστράτιος Δημητρίου γεννήθηκε το 1882 στο Δερέκιο Προύσας της Μικράς Ασίας. Μικρό παιδί ήλθε και μόνασε στη Βατοπεδινή σκήτη του Αγίου Δημητρίου. Το 1917 προσήλθε στη μονή Βατοπεδίου και ανέλαβε ισόβια το διακόνημα του δοχειάρη. Να πως περιγράφει ένας νέος μοναχός, επισκέπτης, το κελλί του και τη ζωή του: «Το περιβάλλον ήταν άκρως ασκητικό. Ο ίδιος, αν και έμενε στο πλούσιο και ιδιόρρυθμο αυτό μοναστήρι, έδειχνε πως εζούσε ζωή σκητιώτικη. Η έκφρασίς του, τα λόγια του, κυρίως όμως το κελλί του, σε πληροφορούσαν εύγλωττα για την ασκητικότητά του. Είδα στον τοίχο να κρέμονται σε δύο καρφιά ένα ράσο και μία φανέλλα˙ σε κάποια γωνιά ήταν στρωμένη μία μεγάλη προβιά˙ πιο πέρα ένα τραπέζι προχειροφτιαγμένο και μία καρέκλα, στην ...
Στις άπειρες συνομιλίες μου με τον γέροντα μου είχε εκμυστηρευτεί την θλίψη του για την μη ενασχόληση με τέτοια όντως σοβαρά θέματα από θεολόγους και κληρικούς που όφειλαν να δείξουν περισσότερη ευαισθησία σ’ αυτά, όχι γιατί τα επεσήμαινε ο γέροντας μόνο γι’ αυτό, αλλα γιατί ήταν σημεία των καιρών, του κόσμου πού ζούμε, υποτίθεται ως καλοί ποιμένες που αγρυπνούν υπέρ των προβάτων, και είναι έτοιμοι να δώσουν την ζωή τους γι’ αυτά τα πρόβατα. Αλλά δικαιολογούσε αυτή την αδιαφορία, με το χωρίο της Αποκάλυψης, «ότι ψυχρός εί, εμμέσω σε» και ότι κι αυτό ήταν δείγμα για τα επερχόμενα σημεία των καιρών ότι «ψυγήσεται η αγάπη των πολλών». Όσον αφορά το χωρίο που μιλά για την Ιερουσαλήμ «έσται πατουμένη υπό Εθνών», ...