12 Ιανουαρίου 2015

Αυτή την ομορφιά του μοναχισμού την περιγράφει με άριστο τρόπο και ασκητική αρχοντιά ο προηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου Γέροντας Αθανάσιος, ο οποίος σε άρθρο του έχει γράψει τα εξής: «Για τον τό­πο που μας προ­σέ­φε­ρε τις εν­το­νό­τε­ρες και πλέ­ον συγ­κλο­νι­στι­κές προ­σω­πι­κές μας στιγ­μές, τις πλέ­ον ευ­ερ­γε­τι­κές και ζω­η­φό­ρες, πα­ρά τις δυ­σκο­λί­ες και τις αν­τι­ξο­ό­τη­τες. Για τον ι­ε­ρό τό­πο της με­τα­νοί­ας μας, του πνευ­μα­τι­κού μας α­γώ­να, της εκ­ζη­τή­σε­ως και της πα­ρου­σί­ας του Θε­ού, της α­κοι­μή­του σκέ­πης και φρον­τί­δος των Α­γί­ων μας, του πό­θου και της ελ­πί­δος της σω­τη­ρί­ας μας. Για τον α­γι­α­σμέ­νο τό­πο των α­να­χω­ρη­τών, των α­σκη­τών, των ε­ρα­στών του Θε­ού, των Ο­σί­ων Πα­τέ­ρων μας, που μας ά­φη­σαν την ι­ε­ρή πα­ρα­κα­τα­θή­κη τους, τον έν­θε­ο βί­ο τους και τα χα­ρι­τό­βρυ­τα ...

Colin J. Humphreys, Η ημέρα που σταυρώθηκε ο Ιησούς. Ανασυνθέτοντας τις τελευταίες ημέρες του πάθους, (μετάφραση Α. Κλήμη-επιστημονική επιμέλεια Μ. Γκουτζιούδης), εκδόσεις Μέθεξις, Θεσσαλονίκη 2015   Ένα ανοιξιάτικο πρωινό σε μια απομακρυσμένη γωνιά της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, κάποιοι στρατιώτες σταύρωσαν έναν Ιουδαίο από τη Γαλιλαία, γνωστό ως Ιησού από τη Ναζαρέτ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ρωμαϊκές αρχές πίστευαν ότι αυτό το πρόσωπο θα αποτελούσε γρήγορα παρελθόν, ένα απλό εμπόδιο στην ιστορία, έναν από τους εκατοντάδες που είχαν σταυρώσει. Και όμως, περίπου δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα, ο Ιησούς είναι ευρέως γνωστός ως ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα που υπήρξαν ποτέ. Πολλοί θα έλεγαν το σημαντικότερο πρόσωπο. Αναμφισβήτητα η εβδομάδα κατά την οποία ο Ιησούς πέθανε, είναι η πιο σημαντική εβδομάδα στην ιστορία του ...

Προχωρώντας προς την ολοκλήρωσή της, η μελέτη της κ. Ε. Παπαϊωάννου, για τη διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης σχετικά με την ψυχή (προηγούμενο άρθρο:www.pemptousia.gr/?p=86563), συνεχίζει την εξέταση του ενδεχομένου ύπαρξης ελληνικών επιρροών σε αυτήν και τη σχετικά διδασκαλία για την ανάσταση.  Πηγή:www.discoveringgodtoday.com Στη Σοφία Σολομώντος δεν γίνεται πουθενά λόγος για την ανάσταση. Το γεγονός ότι είναι σύγγραμμα πολύ μεταγενέστερο από τις προφητείες και τα βιβλία των Μακκαβαίων που διακηρύσσουν την πίστη τους σε αυτήν, καθιστά αυτή την έλλειψη ακόμη περισσότερο εμφανή. Χωρίς να κινδυνεύει να σφάλλει κάποιος, μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι το βιβλίο αυτό έχει δεχθεί έντονες επιρροές από την ελληνική φιλοσοφία. Γραμμένο στα ελληνικά στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και στην κορύφωση του ελληνιστικού πολιτισμού ήταν επόμενο να επηρεαστεί από την ελληνική φιλοσοφία και ...