16 Φεβρουαρίου 2015

«Είναι δε εις θέσιν οι Πόντιοι να αποτελέσουν τους φρουρούς του Ελληνισμού. Έν πρώτοις, είναι έργον εις το οποίον έχουν συνηθίσει από αιώνων. Περιβαλλόμενοι εν τη απομακρύνσει των από ξένα φύλα, παλαίοντες διαρκώς προς αυτά, αφομοιούντες παρά αφομοιούμενοι, αποτελούσι τον ισχυρότερον τύπον της ελληνικής φυλής»* *(Στρατηγός Καθενιώτης, σύμβουλος του Ελευθερίου Βενιζέλου). Ήταν Μάιος του 1453, όταν έπεφτε στην πύλη του Ρωμανού, «ο τελευταίος Έλληνας». Ένα μοιραίο, κατά Καβάφη, πουλί, έφερε στην Τραπεζούντα των Μεγάλων Κομνηνών την ζοφερή είδηση: «Η Ρωμανία πάρθεν». Μετά από 8 χρόνια ο Πορθητής κυριεύει και την αυτοκρατορία του Πόντου. Αρχίζει η μακρά περίοδος της αιχμαλωσίας. Μία-μία οι ελληνικές αυτοκρατορίες, που συστάθηκαν μετά την άλωση της Πόλης από τους Φράγκους, θυσιάζονται για να σωθεί η Δύση. Η Δύση που αφού ...

Για να είμαστε ειλικρινείς, ο αρειανισμός δεν έχει ακόμη πεθάνει, όπως πολλοί ίσως φαντάζονται· αντίθετα σήμερα είναι περισσότερο της «μόδας» παρά στο παρελθόν, μάλιστα δε με ευρύτερη διάδοση. Πού αλλού παρά στην μέσα στα κακά γερασμένη Ευρώπη; Αν κοιτάξουμε συνολικά τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, θα δούμε ότι δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένας «ορθολογοουμανισμός». Εάν όλα τα ρυθμίζει μόνον η ανθρώπινη γνώση, πώς θα υπερβούμε τα περιορισμένα και θνητά ανθρώπινα όρια, για να φθάσουμε πέραν των ορίων της υπερθέου ενεργείας του Θεού Λόγου; «Κανείς ποτέ δεν είδε τον Θεό· μόνο ο μονογενής Υιός που είναι στην αγκαλιά του Πατέρα, εκείνος μας τον έκανε γνωστό»(Ιω. 1, 18). Η πλέον άστοχη ματαιοπονία, την οποίαν επιχείρησε ποτέ η ανθρώπινη διάνοια αυτή είναι· να περιγράφει και ...

Έχω την εντύπωση πως αυτή η αλλοίωση του χριστιανικού ήθους πηγάζει από την αρχαία ζωή της εκκλησίας και συγκεκριμένα από τις αιρέσεις. Έτσι λοιπόν με εμφανή τρόπο στη σημερινή εποχή, διαχέεται μία μονοφυσιτική αντιμετώπιση που προέρχεται από την αντίληψη του ενός, του μεμονωμένου, του αποκομμένου. Μία αντίληψη όχι απλά και αναγκαστικά μονόπλευρη. Αλλά ουσιαστικά και βαθύτερα διαβρωμένη δυναμική της συνεκτικής ταυτότητας που αποξενώνει τον άνθρωπο, τον μετατρέπει σε άτομο και εν τέλει απογυμνώνει τη συνειδησιακή του κατεύθυνση που χάνει τον προσανατολιστικό ορίζοντα της ομοίωσης με τον Θεό. Ένα από τα πιο έντονα και δυνατότερα καρκινώματα δεν παύει να είναι ο ηθικισμός. Και μεγάλοι ηθικιστές ήταν ο Άρειος, ο Νεστόριος και άλλοι που ανέτρεψαν διαβρωτικά τις περί του Θεού δογματικές αλήθειες ως ...

Η πείνα στην φυλακή Αιούντ Η πείνα ήταν γενική και επιβεβλημένη με έναν ορισμένο σκοπό. Τα πειράματα των κομμουνιστών έδωσαν αποτελέσματα, τα οποία έκαναν τον άνθρωπο υπάνθρωπο. Σε κάθε κελλί υπήρχε ένα τυπικό για τη διανομή του φαγητού. Η ευτυχία εκείνων πού έπαιρναν μια πατάτα ή κάτι πιο θρεπτικό ήταν μια στιγμή χαράς ή μεγάλης ικανοποιήσεως, και ταυτόχρονα, αν τυχαία οι άλλοι έπαιρναν σκέτο ζουμί, αυτό γινόταν λόγος για συζήτηση. Κατηγορούσαν τον μάγειρα, γιατί δεν είχε ανακατώσει καλά το φαγητό στον κάδο. Έλεγαν ότι η σειρά της διανομής σούπας, χυλού, ψωμιού ή μπομπότας θα πρέπει να είναι δια κληρώσεως. Μερικοί έτρεμαν με την καραβάνα στο χέρι, κάτω από την κουτάλα που έχυνε ό,τι έπαιρνε τυχαία. Στην διανομή του χυλού - ένα ...

Συνεχίζεται ο κύκλος των «Συναντήσεων Κορυφής» στο βιβλιοπωλείο του Ιανού (Σταδίου 24). Τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου στις 20.30, η «συνάντηση» με τον φωτισμένο ιεράρχη της ελληνικής Εκκλησίας, τον μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κ. κ. Παύλο με θέμα αν είναι δυνατός ο «εκσυγχρονισμός» της παράδοσης. Η Ορθοδοξία, ως βιωμένη παράδοση, μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση μια σύγχρονης πρότασης για τον ελληνισμό, στον 21ο αιώνα; Μιας  πρότασης που να υπερβαίνει το δίπολο μιας παράδοσης που στρέφεται αποκλειστικά στο παρελθόν και μιας νεωτερικότητας,  αποκλειστικά εισαγόμενης , μιμητικής και παρασιτικής;  Μπορούμε να απαντήσουμε στην καθολική κρίση που μαστίζει τον τόπο μας και τον κόσμο, πατώντας στην παράδοσή και την ιδιοπροσωπία μας για να συναντήσουμε τον σύγχρονο κόσμο και να συγκροτήσουμε ένα νέο πρόταγμα;