Εκτός από την ψυχική του ευγένεια, ο Κωνσταντίνος πάντοτε προσπαθούσε να μας φυλάξει, να μην βήχει πολύ, για να μη σκορπίσει βακίλους στην ατμόσφαιρα. Ήταν σαν ένας άγιος μαζί μας στο κελλί. Αισθανόμασταν την παρουσία του Αγίου Πνέυματος γύρω του... Και κατά τις τελευταίες του ημέρες, όταν δεν μπορούσε πια να μιλήσει, δεν έχασε την αγαθοσύνη του προς εμάς. Διαβάζαμε στα μάτια του την εσωτερική φώτιση και την αγάπη. Το πρόσωπό του ήταν σαν ένα ξεχείλισμα αγάπης. Πηγή: http://www.marturisitorii.ro/ Βρισκόταν σε μια τόσο σοβαρή φυσική κατάσταση, γιατί είχε βασανιστεί τρία χρόνια στο Πιτέστι. Τον είχαν χτυπήσει στο στήθος, στην πλάτη τόσο πολύ, ώστε τού είχαν καταστρέψει τους πνεύμονες. Αλλά αυτός προσευχόταν όλη την ημέρα. Ποτέ δεν είπε κάτι κακό εναντίον εκείνων ...
Το Μεσαίωνα ο άνθρωπος δεν καταλήγει στην πίστη επειδή εκεί τον οδηγεί ο λογικός στοχασμός46. Χρησιμοποιεί τη λογική για να εκφράσει την υπερβατική χριστιανική θεώρηση του κόσμου και της ύπαρξής του. Πιστεύει γιατί μπορεί να στοχαστεί μόνο μέσα από τα σχήματα της πίστης. Ενταγμένος οργανικά μέσα σε κοινότητες, ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το θάνατο ως γεγονός το οποίο και αφορά την κοινωνία. Ο θάνατος47 συμβαίνει μέσα στην ομάδα και δεν αποτελεί αποκλειστικά ατομικό ζήτημα. Στον τομέα της διανόησης υπήρχαν και θέσεις όπως του Αυγουστίνου (354-430) οι οποίες αναδεικνύουν το ατομικό εγώ και στο θεολογικό επίπεδο. Το άτομο48 έχει συνείδηση του εαυτού του και μπορεί να αυτοδιατίθεται όπως θέλει. Η ανάδειξη της έννοιας της ατομικότητας πραγματοποιήθηκε την περίοδο της Αναγέννησης (περ.1350-περ.1550). Στη δυτική ...
Πηγή: apantaortodoxias.blogspot.gr
