«Μυρίζουν ακόμα λιβανιά, κι έχουν την όψη καμένη από το πέρασμά τους στα Σκοτεινά Μεγάλα Μέρη. Κει που με μιας τους έριξε το Ασάλευτο». Λες κι ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε τον «Ύπνο των Γενναίων» γι' αυτά τα παλληκάρια, «τους χωρικούς του απέραντου γαλάζιου» που άφησαν το άλικο αίμα τους στις βουνοκορφές του Πενταδάκτυλού μας. Μαζευτήκαμε σήμερα στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονος για να αποχαιρετήσουμε ακόμη έναν γενναίο μαχητή, έναν πρόμαχο της ελευθερίας της Κύπρου μας, τον Μαθηματικό Σωτήρη Μιχαήλ από την Αγκαστίνα, καθηγητή στο Γυμνάσιο Λευκονοίκου. Έναν ήρωα που υπήκοντας στην προγονική εντολή του Θουκυδίδη «Εύδαιμον το ελεύθερον, το δ' ελεύθερον το εύψυχον κρίναντες», έμεινε εκεί στο μετερίζι που του έταξε η μοίρα να θυσιαστεί, «σαν τιμή και σαν χρέος για τους άλλους, πιο ...
