17 Μαρτίου 2015

  2. Το κείμενο της εγκυκλίου (1920) Η εγκύκλιος του 1920 είναι ένα κείμενο διαχρονικής σημασίας και οικουμενικής εμβέλειας. Μέσα στο κείμενο αυτό εκφράζεται με χαρακτηριστικό τρόπο το πνεύμα της συνοδικότητας του Πατριαρχείου, η οποία εδράζεται στην αποστολική και πατερική παράδοση της ενότητας και της αγάπης. Αυτό διότι δεν απευθύνεται μόνο προς τις ορθόδοξες Εκκλησίες, αλλά προς όλες τις Εκκλησίες. Δεν καταπιάνεται με προβλήματα που αφορούν μόνο τους ορθόδοξους, αλλά όλο τον κόσμο. Έναν κόσμο που έχει βγει λαβωμένος από τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο και προσδοκά την ειρήνη. Την ειρήνη αυτή προσδοκά και η εγκύκλιος (1920) του πατριαρχείου μεταξύ των Εκκλησιών. Στο πρότυπο της Κοινωνίας των Εθνών σκοπό έχει να δημιουργηθεί κάτι αντίστοιχο για τις Εκκλησίες σε Ανατολή και Δύση, μια Κοινωνία ...

  2. Η θέση της γυναίκας μέσα από τα Πατερικά Κείμενα και τους κανόνες των Συνόδων Η παρουσία της γυναίκας θεωρείται ταυτόσημη και ισότιμη με εκείνη του άνδρα. Η συνείδηση αυτή βρήκε τον τρόπο έκφρασή της στο πρόσωπο της Παρθένου Μαρίας, της Θεοτόκου μας. Πολλοί Πατέρες της Εκκλησίας μας αναφέρονται σε ξεχωριστές γυναίκες, όπως στην Ολυμπιάδα, την Μαρία τη Μαγδαληνή, η οποία χαρακτηρίζεται από τον Ιωάννη το Χρυσόστομο ως «η τέτραθλος και ανδρεία γυνή», τη Μακρίνα κλπ, οι οποίες κατόρθωσαν να φτάσουν στη θέωση και η προσφορά τους να γίνει παράδειγμα προς μίμηση. Τολμούν, όμως, και αναφέρονται  και γενικά στο τι θέση έχει ή πρέπει να έχει η γυναίκα στη χριστιανική κοινωνία και γενικότερα στην Εκκλησία. Αυτό δείχνει πόσο μεγάλη αξία είχε ...

Διά μέσου των αιώνων, η σκήτη εμπλουτίστηκε με κτήματα και αγροτεμάχια, οικήματα και εξαρτήματα και απαλλάχθηκε από τους φόρους. Όλα αυτά αποτελούσαν εισοδήματα για τη μονή Κοτροτσανίου και, εξυπακούεται, για το Άγιον Όρος. Στις 28 Οκτωβρίου 1689, η Μαρία, σύζυγος του ηγεμόνα Σερμπάν Καντακουζηνού, αφιέρωσε στο Κοτροτσάνι ναό που η ίδια είχε οικοδομήσει στο Βουκουρέστι, αφού τον προίκισε με σπίτια, μαγαζιά, παραρτήματα οικημάτων, ιερά σκεύη και πολλά άλλα περιουσιακά στοιχεία. Ύστερα, και αυτή επέβαλε όρους στον ηγούμενο Παρθένιο, δηλαδή να διορίζει Έλληνες ιερομονάχους, οι οποίοι να ακολουθούν την τάξη, όπως και στη μονή Κοτροτσανίου. Ο Παρθένιος είχε ακόμη την υποχρέωση να επιμελείται της περιουσίας του ναού αυτού που ονομαζόταν της “Doamnei” (της Κυρίας). Κανένας δεν είχε το δικαίωμα να αποξενώσει κάτι ...