9 Απριλίου 2015

Η ευσέβεια και η συμπόνια μας- εκ του ασφαλούς- σε έναν Χριστό που είναι ισχυρός είναι υποκριτική. Ο σεβασμός και η συμπαράσταση μας σε κείνον τον άσημο, περιθωριοποιημένο, κατατρεγμένο συνάνθρωπο από τον οποίο δεν περιμένουμε τίποτα, αυτή είναι η πραγματική προσκύνηση των Παθών του Χριστού. Η δίκη του Ιησού αποτελεί ίσως την πιο δραματική σελίδα στην ιστορία της ανθρώπινης Δικαιοσύνης. Άνθρωποι δίκασαν και καταδίκασαν τον Θεάνθρωπο. Έχουν γραφτεί επιστημονικές μελέτες για τις παραβιάσεις του μωσαϊκού νόμου σχετικά με τη σύλληψη του Ιησού και τη διαδικασία που έλαβε χώρα ενώπιον του Συμβουλίου Σανχεντρίν ως πρώτο βήμα για την πορεία προς τον Γολγοθά. Αξίζει προσοχής όμως και ο ανθρώπινος παράγοντας, ειδικότερα δε οι συμπεριφορές και οι στάση όσων ενεπλάκησαν στα γεγονότα που οδήγησαν ...

Για τους μικρότερους φίλους μας Το ποίημα περιέχεται στη παιδική συλλογή «Μιλώ στον Θεό». Εκδόσεις Ορθόδοξης Αδελφότητας «Χριστιανική Ελπίς» Η εικόνα είναι της Δέσποινας Δαμιανίδου    

Τί απαντά λοιπόν προς αυτόν ο Σωτήρας; «Συ το είπες». Με φωνή γεμάτη από μακροθυμία έλεγξε τη σκηνοθεσία του πονηρού. Μπορούσε βέβαια να πει προς αυτόν: «Τί λες σιχαμερέ και πονηρέ; τί λες, δούλε των χρημάτων και γνήσιε συνεργάτη του διαβόλου; Τολμάς να υποκρίνεσαι άγνοια; Τολμάς να κρύβεις εκείνα που δεν μπορούν να κρυβούν; Μήπως δεν το ήξερα που κατέστρωνες τα πανούργα σχέδιά σου εναντίον της θεότητας; Μήπως δεν σε είδα με τον οφθαλμό της θεότητας να επισκέπτεσαι τους αρχιερείς; Μήπως δεν σε άκουα, αν και ήμουν απών, να λες, “Τί θέλετε να μου δώσετε, για να σας παραδώσω αυτόν;” (Ματθ. 26, 15). Μήπως δεν γνωρίζω και πόσο με πούλησες; Γιατί λοιπόν μετά τον έλεγχο εξακολουθείς να δείχνεις την ίδια ...

Η Ορθόδοξη παράδοση και πνευματικότητα είναι γεγονός ότι υπέστη ισχυρές αλλοιώσεις εξ επιδράσεως της δυτικής χριστιανοσύνης, ρωμαιοκαθολικής και προτεσταντικής. Η πνευματική αυτή άλωση δεν παύει να υφίσταται μέχρι σήμερα και να αναπαράγεται ο δυτικός ευσεβισμός σε χώρους και σε πράγματα κατ’ επίφασιν ορθόδοξα. Εκείνο, όμως, που θα πρέπει σιγά σιγά να γίνεται, είναι η κάθαρση της Παράδοσής μας, η αποβολή των αλλότριων στοιχείων και η διατήρηση – αφομοίωση εκείνων που δεν νοθεύουν τον ουσιαστικό χαρακτήρα της. Δυστυχώς, ο εφησυχασμός των ιθυνόντων και πολλοί άλλοι λόγοι κινούν αργά τα νήματα της διαδικασίας εξυγίανσης από τα ποικίλα διαβρωτικά και διαστρεπτικά στοιχεία σε βάρος της αρχαίας και υγιούς ευχαριστιακής – εσχατολογικής ταυτότητος της Εκκλησίας. Πόσα και πόσα πράγματα πέρασαν στην Ορθοδοξία μας εξ Εσπερίας ...

Η τέχνη της εκκλησίας μας είναι τέχνη πρωτίστως λειτουργική. Εισάγει και μυσταγωγεί τους πιστούς  στις θείες αλήθειες. Η ναοδομία, η αγιογραφία, η μικροτεχνία, η ξυλογλυπτική, η υμνολογία και στην περίπτωσή μας τα κεντήματα υπουργούν το μυστήριο της πίστεως. Τα ιερά άμφια, που είναι άμφια λειτουργικά με καθορισμένο σχήμα και διάκοσμο, καταφάσκουν  με τον εμφαντικότερο τρόπο τα θεμελιώδη δόγματα της πίστεως στο χώρο της Λατρείας και συμμετέχει στη λυτρωτική συνάντηση Κτιστού και Ακτίστου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο διάκοσμος του επισκοπικού επιγονατίου με την παραστάση του Νιπτήρος, η οποία συνάδει με τον συμβολικό χαρακτήρα του αμφίου, ως λεντίου, από τον 8ο ήδη αιώνα (Ψ.Γερμανός, Εκκλησιαστική Ιστορία, P.G. 98, 396Β), είτε στην αρχική του μορφή ως εγχειρίου (κομμάτι υφάσματος, που κρέμεται από τη ζώνη ...

Στην επιβλητική σκιά του Αίνου, του μεγαλύτερου βουνού των Επτανήσων (1.628 μ.), βρίσκεται το οροπέδιο των Ομαλών. Αυτόν τον τόπο επέλεξε ο Άγιος Γεράσιμος για να δώσει οριστικό τέλος στις περιπλανήσεις του. Παλιότερα και πριν την εγκατάσταση του Αγίου υπήρχε Μονύδριο αφιερωμένο στη Κοιμήση της Θεοτόκου αποκαλούμενο από τους περίοικους ‘’Άνω Ιερουσαλήμ’’, που πιθανότατα λεηλατήθηκε από τους πρώτους Σταυροφόρους. Στα χρόνια του ύστερου Μεσαίωνα το μικρό Μοναστήρι βρίσκεται ακατοίκητο και ημιερειπωμένο. Δικαιούχος του, λόγω κληρονομικού δικαιώματος ήταν ένας ντόπιος Ιερέας ο παπά-Γιώργης Βάλσαμος, ο οποίος με σχετικό παραχωρητήριο έγγραφο παρέδωσε στον Ιερομόναχο Γεράσιμο Νοταρά ‘’το μοναστήριον και παντοία αυτού πράγματα..να ποιήση ως αυτός θέλει εις ανακαινισμόν και δόξαν Θεού’’. Τότε συγκροτήθηκε η πρώτη γυναικεία αδελφότητα που συνεχίζει αδιάλειπτα να διακονεί ...