Ο «λευκός χρυσός», όπως οι Βρετανοί ονόμαζαν τη ζάχαρη, κάνει πολλά περισσότερα από το να περιμένει υπομονετικά στο κουτάλι για...
Μέσα σε διάστημα μόλις 150 ετών πήραν επιπλέον μπόι 20 εκατοστά Άμστερνταμ Μέσα σε διάστημα μόλις 150 ετών, οι Ολλανδοί...
Πώς μπορούμε εύκολα να φτιάξουμε ένα μικρό βοτανο-μποστάνι, βολικό και κοντά στην κουζίνα μας, να το χαιρόμαστε και να το...
Θαλάσσιος Κόσμος Χαλαρά 3/4/2015 – 10:48 μμ ΣχολιάστεΕκτύπωση – Του έδωσαν το παρατσούκλι kleptopus και όχι άδικα! Το χταπόδια αυτό...
Στο χαρτί, στον υπολογιστή αλλά και με πηλό σε φυσικό μέγεθος, η «πολιτική» LaFerrari μεταμορφώθηκε στην αγωνιστική FXX-K, η οποία...
Ερευνητές στις ΗΠΑ δοκίμασαν σε τρεις ασθενείς με μελάνωμα, την πιο επιθετική μορφή του καρκίνου του δέρματος, τρία πειραματικά εξατομικευμένα...
Θέλεις να μάθεις τη σημασία της αρετής; Τα εξής παραγγέλλει ο Θεός στους ανθρώπους: «Κανείς από σας ας μη διατηρεί...
Το ρόδι ήδη από την αρχαιότητα κατείχε σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα των αρχαίων αφού ήταν σύμβολο της ζωής και της...
Ας μετανοήσωμεν ειλικρινά, ας εξομολογηθώμεν καθαρά και λεπτομερώς. Ας μας απασχολή συνεχώς το κριτήριον του Θεού και η απόφασις Τούτου...
Όσο και ν΄ αναζητάς ανάπαυσι και παρηγοριά σ’ αυτόν τον πρόσκαιρο κόσμο δεν θα την βρης. Την ειρήνη και την...
«Κατά τη διάρκεια της περιόδου που ξεκινάει με τη διάδοση του Χριστιανισμού και απλώνεται ως το τέλος της Εικονομαχίας ξεπήδησαν νέες ιδέες, δημιουργήθηκαν νέες ανάγκες, δόθηκαν νέες κατευθύνσεις. Καταλύτης της εξέλιξης αυτής ήταν ο Χριστιανισμός. Η διδασκαλία του συνόψισε και εξέφρασε το αίτημα για το καινούργιο, του έδωσε μορφή και δυναμική, θέτοντας παράλληλα και τα όριά του. Ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου, ο ατομικός και κοινωνικός χρόνος, το εξωκοσμικό και το ενδοκοσμικό οργανώθηκαν με καινοφανή τρόπο, ο οποίος εκφράστηκε ανάγλυφα από την Χριστιανική Λογοτεχνία και τον ήρωά της. Ήταν αυτός, ο άγιος, που κάνει το μεγάλο αποφασιστικό βήμα χειραφέτησης από τα στενά πλαίσια της παραδοσιακής κοινότητας διεκδικώντας πιο ανοιχτούς ορίζοντες. Κατά συνέπεια εκεί εμπεριέχεται όχι μόνο το μεσαιωνικό πνεύμα, αλλά ...
Τα ιερά Λείψανα των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης στην Καμαρούλα Αγρινίου Τα ιερά και χαριτόβρυτα λείψανα των νεοφανών μαρτύρων...
Είναι ένας τόπος εκεί βαθιά στην έρημο του Σινά, κάτου-κάτου στη μύτη, που ονομάζεται «Αρσελάου». Στον τόπο αυτόν ζήσανε στα παλιά τα χρόνια άγιοι άνθρωποι μέσα σε σπηλιές. Άλλοι στοιβάζαν πέτρες να τους κόβουν τον αέρα ή για να ΄χουνε λίγη σκιά και έμεναν εκεί σαράντα και πενήντα και εξήντα χρόνους, ώσπου να τους καλέσει ο Θεός στον ουρανό. Στου Αρσελάου είχανε μιαν εκκλησιά όπου μαζεύουνταν το Σάββατο το βράδυ κι αφού ολονυχτίς προσεύχονταν και λειτουργούνταν, φεύγανε Κυριακή πρωί πάλι για τις σπηλιές και για τις τρύπες τους. Ήταν εκεί ένας άγιος γέροντας, ο Ιωάννης. Μια μέρα που καθότανε ο άγιος μπρος στη σπηλιά του, να, κι έρχεται μια, τόση να, μεγάλη σκαντζοχοιρίνα. Στο στόμα της κρατούσε το μικρό της σα να ...
Στις 19 Απριλίου τιμούμε, σ' όλη την Ελλάδα, την ημέρα «Ημέρα Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης», ύστερα από την καθιέρωση της από την Ελληνική Πολιτεία με Προεδρικό Διάταγμα. Το μήνυμα τη ημέρας αυτής είναι πολυδιάστατο. Έχει και σήμερα ιδιαίτερη αξία, που η χώρα μας δοκιμάζεται και η κοινωνία μας είναι αντιμέτωπη με οξύτατα προβλήματα. Μπορούμε να μιλήσουμε όχι μόνο για το χθες, αλλά και για το σήμερα και το αύριο. Τα προβλήματα που κυριαρχούν στο σημερινό κόσμο και στην περιοχή μας, η πολυδιάστατη κρίση που ζουν οι κοινωνίες και το διεθνές σύστημα, φέρνουν έντονα στο προσκήνιο τις ιδέες και τις αξίες που εξέφρασε και υπηρέτησε ο Αόρδος Βύρων με τις ιδέες και την ποίηση του αλλά και με τον θάνατο του στο ...
Μια φορά είχαν έρθει έξω από το χωριό μας οι αντάρτες. Έξω στο κρύο... πεινασμένοι... τους λυπήθηκα. Πήρα ένα ψωμί και πήγα να τους το δώσω. Άσχετο αν κυνηγούσαν στα βουνά τον αδερφό μου. Εγώ το καθήκον μου το έκανα. — Πως σας δέχτηκαν γέροντα; — Παραλίγο να έβρισκα τον μπελά μου. Δεν πίστευαν ότι βγήκα να τους δώσω να φάνε! * * * ...Μια άλλη φορά κατέλαβαν το χωριό μας οι αντάρτες. Μας μάζεψαν σ' ένα σπίτι, στριμωχτά, σαν σαρδέλες. Ξαπλώναμε πάνω στις πέτρες και τα πόδια του ενός στο κεφάλι του άλλου... για νάχουμε χώρο. Την άλλη μέρα μας περνάν από «Δικαστήριο». Εμένα θέλαν να μου κάνουν κακό αλλά δεν εύρισκαν αιτία. Φωνές, φοβέρες... Στο τέλος ένας συγχωριανός μου που έκανε τον ...
Ο Τομέας Εκκλησιαστικής Ιστορίας, Χριστιανικής Γραμματείας, Αρχαιολογίας και Τέχνης του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Οικουμενικής Θεολογίας, Ανατολικής Ορθοδοξίας και Πατρολογίας του Πανεπιστημίου του Γκρατζ, διοργανώνουν Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα: “Ο πάπας Λέων Α΄, ως γέφυρα διαλόγου Ανατολής και Δύσης” στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, κατά το διήμερο 20-21 Απριλίου 2015. Το αναλυτικό πρόγραμμα του Συνεδρίου, στο οποίο διακεκριμένοι Ακαδημαϊκοί δάσκαλοι θα παρουσιάσουν μια μεγάλη προσωπικότητα της ενωμένης Χριστιανοσύνης, βρίσκεται στο σύνδεσμο: http://www.theo.auth.gr/sites/default/files/news/POPE-LEO-30-3.pdf
Αποτελεί κοινή διαπίστωση πως, εδώ και πολύν καιρό, το ποδόσφαιρό μας νοσεί βαρύτατα και ζει αναπνέοντας με τις τελευταίες ανάσες που τού απέμειναν πριν να βυθιστεί ολοκληρωτικά στο κώμα της πλήρους ανυποληψίας. Νοσεί, όχι μόνο από μία, αλλά από ένα σύμπλεγμα νόσων που, όπως όλες οι σοβαρές ασθένειες, εξαντλούν τα υγιή κύτταρα και ευνοούν να επιβιώνουν τα παράσιτα. 1. Ανεπαρκής ποδοσφαιρική αρχή, με παντελή έλλειψη σχεδιασμού και οράματος, αναξιοκρατία και αδιαφάνεια, κλονισμένη αξιοπιστία ποδοσφαιρικών θεσμών και οργάνων, πελατειακές σχέσεις και επιλεκτική εφαρμογή των νόμων και των κανονισμών, είναι κάποιες από τις ασθένειες. Αγωνιστική καχεξία, φτωχό θέαμα και έλλειψη συναγωνισμού, άδειες κερκίδες στα γήπεδα, καταγγελίες για συναλλαγές και δράση παρασκηνίου, καχυποψία των φιλάθλων που οδηγεί σε ακραίες αντιδράσεις, είναι μερικά από τα ...
Η Π. Διαθήκη, ως προπαρασκευαστικό στάδιο του απολυτρωτικού έργου του Θεού στον κόσμο, το οποίο ολοκληρώθηκε με την ενανθρώπιση, τη σταύρωση και την ανάσταση του Χριστού, έχει άμεση και στενή σχέση με την Καινή. Αποτελούν μέρη οργανικού συνόλου, που συνθέτει την Αγία Γραφή της χριστιανικής Εκκλησίας και κατανοούνται ως αδιάσπαστη θεολογική ενότητα με συνδετικό κρίκο τον Χριστό. Η σύνδεση Παλαιάς και Καινής Διαθήκης εκφράζεται με τους όρους πρόρρηση-προτύπωση για την πρώτη και πλήρωση για τη δεύτερη. Η Εκκλησία κατανόησε από συστάσεώς της την Π. Διαθήκη χριστολογικά και την χρησιμοποίησε ποικιλοτρόπως στη λατρεία. Οι υμνογράφοι εμπνεύστηκαν από γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά τους παλαιοδιαθηκικούς χρόνους και αποτύπωσαν με θαυμαστή τέχνη τη σχέση και την ενότητα των δύο Διαθηκών. Σύνολη η υμνολογία εμφανίζεται ...