Για να ιδούμε, τι τραβούν οι Άγιοι. Κι όταν λέμε τα Μαρτύρια του καθενός, οι Άγιοι χαίρονται, όχι χαίρονται και...
Ο Χριστός θα βοηθήσει τη Σαμαρείτιδα να υπερβεί τον τύπο και να δεχθεί την ουσία, την «δωρεάν του Θεού». Να...
Σ’ ένα πηγάδι της Σαμάρειας, ένα ζεστό μεσημέρι, μας μεταφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην αυριανή περικοπή του (4, 5-42), αδελφοί μου. Ο Ιησούς έχει στείλει τους μαθητές Του στην κοντινή πόλη Συχάρ, για να προμηθευθούν τρόφιμα, και εκεί έρχεται μια ντόπια γυναίκα για να πάρει νερό. Ο Ιησούς τής ζητά να Του δώσει νερό, και εκεί αρχίζει ένας από τους πιο αποκαλυπτικούς διαλόγους της Αγίας Γραφής. Στο διάλογο αυτόν, ο Χριστός φανερώνει την αληθινά θεία προέλευση του λόγου Του. Είναι ένας λόγος που μπορεί μεν να προσαρμόζεται στα ανθρώπινα μέτρα κατανόησης, υπερβαίνει σαφώς όμως τα κριτήρια με τα οποία οι άνθρωποι κρίνουν τα πράγματα. Είναι ένας λόγος που ανακαινίζει την ανθρώπινη ζωή, γιατί προσφέρει ακριβώς μια νέα θεώρηση των πραγμάτων του ...
Εκτός από τις πιο πάνω εργασίες, πού είναι δημοσιευμένες, υπάρχουν και πολλές άλλες που παραμένουν ανέκδοτες: 1. Στο Αρχείο του υπάρχουν 53 πυκνογραμμένα χειρόγραφα τετράδια με διάφορες εργασίες του (μεταφράσεις αρχαίων Ελλήνων κλασσικών, μεταφράσεις από την Ιταλική και άλλη ξένη λογοτεχνία, γραμματικές και συντακτικές αναλύσεις, φιλολογικά θέματα, ποιήματα, ελεγεία, θεατρικά έργα δικά του και ξένα σε αρχαιοελληνική απόδοση, λαογραφικό υλικό, κ.ά). Πλείστα όμως άλλα χάθηκαν όπως μαρτυρεί ο (μέ πολλά κενά πού έχει) αύξων αριθμός που έχουν μερικά από τα τετράδια και που φθάνει μέχρι τουλάχιστον το 165. 2. Μεγάλο χειρόγραφο βιβλίο Ζωολογίας και Φυτολογίας με πλήθος σχετικές ζωγραφιές του ιδίου. 3. Το πιο σημαντικό ίσως έργο του ήταν η συγγραφή ογκωδεστάτου Λεξικού των συνωνύμων της Ελληνικής γλώσσης, μετηνεγμένων εις την Λατινικήν, Γαλλικήν, ...
Στη μονή του Προφήτη Ηλία της Θήρας έχουμε τη συνάντηση δύο ηρωϊκών εξορίστων του Διονυσίου και του Παπουλάκου. Ομόστεγοι οι δύο αγαπητοί αδελφοί συμπροσεύχονται κι αλληλοβοηθούνται κι ενισχύονται. Το έργο των συκοφαντών τους συνεχίζεται για να λαμπρύνει το δικό τους. Οι επισκέπτες της μονής αυξάνουν, τις ημέρες της εδώ παραμονής των δύο τολμηρών ρασοφόρων. Έρχονται για να εξομολογηθούν και να λάβουν άφεση, παρηγορία κι ευλογία. Ο Παπουλάκος τους οδηγεί στο πετραχήλι του Διονυσίου, κάτω από το οποίο θα έσκυψε κι ο ίδιος. Οι διώκτες τους όμως δεν θέλουν τη συνεργασία τους, τους θεωρούν αγύρτες και δόλιους λαοπλάνους και γι’ αυτό αποφασίζουν την άμεση απομάκρυνσή τους. Τον Παπουλάκο εξορίζουν στη μονή Παναχράντου της Άνδρου και τον Διονύσιο στη μονή Τατάρνης Ευρυτανίας. ...
Κατά καιρούς τα Ελληνικά Ταχυδρομεία εξέδωσαν γραμματόσημα με θέματα που αφορούσαν το Άγιον Όρος. Στην παρούσα ανάρτηση δημοσιεύω τα γραμματόσημα...
