13 Μαΐου 2015

Το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων (18 Μαΐου), που διοργανώνει κάθε χρόνο το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), με τον δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με κεντρικό θέμα «Μουσεία για μια κοινωνία με προοπτικές», δηλαδή μια κοινωνία με όραμα, λιγότερο καταναλωτική, πιο ανοικτή σε συνεργασίες και με σεβασμό στο περιβάλλον και τον άνθρωπο, καλεί τους μικρούς καλλιτέχνες να εμπνευστούν και να δημιουργήσουν. Σε μοναδική συνεργασία  με το τιμώμενο για το 2015 Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου, από το Ελληνικό τμήμα του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων (ICOM), εμπνέεται από αυτό το σπουδαίο μνημείο της βιομηχανικής κληρονομιάς της χώρας μας, και δημιουργεί μια μοναδική έκθεση και εικαστικά εργαστήρια. Οι παλαιοί απόφοιτοι των εικαστικών εργαστηρίων του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης μεταδίδουν τις γνώσεις τους στη νέα ...

«πεποίθησιν δὲ τοιαύτην ἔχομεν διὰ τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν Θεόν. οὐχ ἱκανοὶ ἐσμεν ἀφ’ ἑαυτῶν λογίσασθαί τι ὡς ἐξ ἑαυτῶν, ἀλλ’ ἡ ἱκανότης ἡμῶν ἐκ τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἱκάνωσεν ἡμᾶς διακόνους καινῆς διαθήκης, οὐ γράμματος ἀλλὰ πνεύματος. τὸ γὰρ γράμμα ἀποκτέννει, τὸ δὲ πνεῦμα ζωοποιεῖ» (Β’ Κορινθ. 3, 4-6). «καὶ εἴπατε Ἀρχίππῳ. βλέπε τὴν διακονίαν ἣν παρέλαβες ἐν Κυρίῳ, ἵνα αὐτὴν πληροῖς» (Κολοσ. 4,17). Μὲ τὶς σκέψεις μας, μέσα σ’αὐτὸ τὸ πνευματικὸ μέγεθος τῶν λόγων τοῦ ἀποστόλου Παύλου εἴμαστε σήμερα ἐδῶ ὅλοι γιὰ νὰ μετάσχωμε, κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ στὴν τιμητικὴ αὐτὴ ἐκδήλωση πρὸς τὸν π. Κωνσταντῖνο Παπαγιάννη, ἀδελφὸ ἀγαπητὸ ἐν Χριστῷ καὶ σεβαστὸ συμπρεσβύτερο, γιὰ τὴν συμπλήρωση πενήντα χρόνων ἱερωσύνης καὶ διακονίας του στὴν τοπική μας ἐκκλησία. Ἀποτελεῖ ἰδιαίτερη τιμὴ καὶ χαρὰ γιὰ τὸ πρόσωπό ...

Η μεγαλύτερη ευεργεσία του πανάγαθου Δεσπότη προς την πεσμένη φύση μας δεν είναι άλλη από την μετάνοια. Χωρίς αυτή κανένας άνθρωπος  δεν θα κέρδιζε τη σωτηρία του, όσο τέλεια και αν είναι η κοσμοσωτήριος οικονομία. Δεδομένου ότι έχουμε «το λογισμό μας να είναι συνέχεια στο κακό από τη μικρή μας ηλικία»(βλ. Γεν. 8, 21), η ροπή προς την αμαρτία είναι πια φυσικό φαινόμενο, κανένας δεν μένει αναμάρτητος, «έστω και αν μία ημέρα είναι η ζωή του». Η μετάνοια στη φύση της είναι διπλή και έχει ευεργετικές και τις δύο ιδιότητές της στη διάρκεια όλης της ζωής μας. Η αρχική της μορφή είναι η μεταμέλεια για τα προηγούμενα σφάλματα, ενώ η επόμενη είναι η διόρθωση της λανθασμένης ενέργειας, η οποία πραγματοποίησε ...

Κάποτε δυο ταξιδιώτες περπατούσαν μαζί στον δρόμο. - Έχω καιρό να δω τη γυναίκα και τα παιδιά μου και τους αποθύμησα… Το εμπόριο βλέπεις· πρέπει να τους κυνηγάς τους πελάτες και, για να τους κυνηγήσεις, πολλές φορές «ξεχνάς» τι θα πει οικογένεια! - Εμένα μου λες, απάντησε ο άλλος ταξιδιώτης. Η δουλειά φέρνει λεφτά για την οικογένεια και για μας. Ξέρεις πόσο καιρό γυρίζω για ένα μεροκάματο; Πού να σκεφτώ οικογένεια! Μα τώρα με περιμένουν όλοι τους με λαχτάρα! Οι δυο ταξιδιώτες πήγαιναν και πήγαιναν και λέγαν τον πόνο τους και παρηγορούσε ο ένας τον άλλον. - Για δες εδώ! Ξαφνικά ό ένας τους, ο έμπορος, έσκυψε απότομα σηκώνοντας ένα τσεκούρι. - Ωραίο τσεκούρι βρήκαμε, απάντησε ο άλλος μ΄ αστραφτερά  μάτια. - Ε, όχι και βρήκαμε, τον ...

Η μακρά του άσκηση του έδωσε το χάρισμα της προοράσεως και οι προσευχές του οι θερμές είχαν σαν αποτέλεσμα να εισακούονται εύκολα από τον Θεό και να πληρώνονται τα αιτήματα των πιστών. Η αγάπη του η μεγάλη δεν καταργούσε την αυστηρότητά του εκεί που έπρεπε. Όταν τον επισκέφθηκε ηγούμενος με λόγια κολακευτικά, τον αποπήρε. Στο τέλος του είπε μειλίχια: «Ειρήνη υμίν! Ειρήνη υμίν!» Όταν εξωμολόγησε κάποιον ιερέα, που φαίνεται εμπορευόταν τα ιερά, του είπε: «Πήγαινε να κλεισθής εις σπήλαιον!» Με τις γυναίκες δεν ήταν λιγώτερο αυστηρός. Όταν μία γυναίκα, που είχε προ ολίγου νυμφευθεί παράνομα, του πήγε δώρα, δεν τα δέχθηκε. Ο Γέροντας Διονύσιος εκοιμήθη στις 30 Δεκεμβρίου 1887, μετά την ανάγνωση του Αποδείπνου. Εποίησε το σημείο του σταυρού, τυλίχθηκε με ...

Οι συνεργάτες του Ιακώβου Νεασκητιώτη († 1869) Ο Ιάκωβος Νεασκητιώτης συνεργάστηκε στενά με τον Γρηγόριο Αδριανουπόλεως. Ξεχωριστή θέση στο πλαίσιο της συνεργασίας τoυ Ιακώβου με τον Γρηγόριο κατέχει η ανάθεση στον Ιάκωβο τόσο της συμπλήρωσης της Ακολουθίας μεθ’ Υπομνήματος του ιερομάρτυρος Κυρίλλου ΣΤ΄ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, του οποίου ο Γρηγόριος είχε διατελέσει αρχιδιάκονος, καθώς και της Ακολουθίας και του Βίου του κατά σάρκα αδελφού του Γρηγορίου, νεομάρτυρος Θεοδώρου του Βυζαντίου, που μαρτύρησε στη Μυτιλήνη στις 17 Φεβρουάριου του 1795. Το 1856 ο Ιάκωβος αντιγράφει και συμπληρώνει την Ακολουθία του αγίου Θεοδώρου του Βυζαντίου από χειρόγραφο που είχε καλλιγράψει ο μοναχός Δανιήλ, όπως μετονομάσθηκε ο πρώην Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Δαμασκηνός (1769-1780), «ο εν τη Σκήτει του Αγίου Δημητρίου Βατοπαιδίου ασκήσας». Αναφέρουμε επίσης ότι τον επίσκοπο Τραϊανουπόλεως ...

Συνεχίζουμε την τμηματική δημοσίευση της μελέτης του κ. Δημήτρη Τσιολακίδη για τη θεολογική εξέταση της φροϋδικής ανάλυσης των ονείρων (προηγούμενη δημοσίευση:www.pemptousia.gr/?p=95192) με την παρουσίαση των θεωριών για τις λειτουργίες του ονείρου. 11. ΟΝΕΙΡΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ & ΟΝΕΙΡΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ Θεωρία του ονείρου όπως την επεξηγεί ο Φρόυντ ονομάζεται η εργασία που από μια συγκεκριμένη οπτική επιχειρεί να εξηγήσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό ονειρικών χαρακτήρων, και παράλληλα να εντάξει αυτό το φαινόμενο σε ένα σύνολο διευρυμένο. Η διάκριση μεταξύ των θεωριών συνίσταται στην αξιολόγηση των χαρακτήρων που η κάθε μία κάνει θέτοντας κάποιο χαρακτήρα ως ουσιωδέστερο από τους άλλους, ο οποίος κατόπιν αποτελεί και τη βάση της δόμησής της. Στην ονειρική θεωρία η ιδέα μιας και μόνο λειτουργίας του ονείρου δεν είναι δεδομένη, είθισται όμως ...