6 Ιουλίου 2015

Εκείνο που υποβοηθεί τους λεγόμενους «φιλελεύθερους» στις πεποιθήσεις τους είναι πολλές φορές η αδυναμία των παραδοσιακών να δικαιολογήσουν θεωρητικά και λογικά τη στάσι τους και να υπερασπίσουν την παράδοσι και τον παραδεδομένο τρόπο ζωής. Το φιλοκαλικό κίνημα του 18ου αι. παρουσιάζεται ως ισχυρό αντίβαρο στον ορθολογισμό των «νέων φιλοσόφων», επειδή δεν σέβεται μόνο τους «τύπους», αλλά και αποσαφηνίζει θεωρητικά και ερμηνεύει τα Λειτουργικά και άλλα σύμβολα. Γίνεται έτσι φανερό ότι πίσω από τη σύγκρουσι των δύο ρευμάτων κρύβεται όχι μόνο λογομαχία, αλλά δυο διαφορετικές στη βάσι ερμηνείες ολόκληρης της ιστορικής και κοσμολογικής πραγματικότητας. Η Φιλοκαλική κίνηση του 18ου και 19ου αι. είχε ως πρόδρομό της τον οσιομάρτυρα Κοσμά τον Αιτωλό, τον ισαπόστολο και διδάσκαλο. Αλλά οι κύριοι φορείς της ήταν οι ...

Πράγματι, ο σύγχρονος άνθρωπος είναι ο άνθρωπος της απόλυτης άρνησης να συμβιβαστεί με κάθε είδους δέσμευση. Το πρόβλημά του σχετίζεται με την εν γένει αδυναμία του να αυτοπροσδιοριστεί ως πρόσωπο, που στοχεύει στη κοινωνία του με άλλα πρόσωπα και να εκλάβει όλη αυτή τη διαδικασία ως παράγοντα της δικής του ψυχοσωματικής ολοκλήρωσης. Το κατεξοχήν πρόβλημα του συνίσταται στην εκ μέρους του αδυναμία και απροθυμία υπέρβασης του φίλαυτου φρονήματός του και την βίωση όσων συνεπάγεται η αλληλοπεριχώρηση προσώπων. Όλο αυτό το ατομοκεντρικό πνεύμα διείσδυσε σε κάθε έκφανση της διαπροσωπικότητας του ανθρώπου, άρα και στον χώρο της σχέσης του με το άλλο φύλο, του γάμου και της οικογένειάς του, η οποία έπαψε πλέον να θεμελιώνεται στην αδιαμφισβήτητη ψυχοσωματική ενότητα πρωτίστως των συζύγων ...