7 Αυγούστου 2015

Δείτε μια πολύ ωραία ταινία 10 λεπτών, που δημιουργήθηκε από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Σερίφου. Είναι χειμώνας στο όμορφο κυκλαδίτικο νησί. Σάββατο πρωί και ο ήλιος του Αιγαίου είναι λαμπρός... Δυο παιδιά παίζουν στις αυλές και τις αλάνες. Την ίδια στιγμή οι φίλοι τους είναι στημένοι μπροστά σε έναν υπολογιστή, μια τηλεόραση και ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι. Πρέπει να σκεφτούν έναν τρόπο να τους βγάλουν από τα σπίτια τους. Τη λύση θα δώσει το τοπικό εργοστάσιο της ΔΕΗ... Πολύ ευρηματικό το τέλος της ταινίας.

Στο ίδιο πολιτικό πλαίσιο, κατά την περίοδο 1985-1989 οι ελληνικές κυβερνήσεις ακολούθησαν μια πολιτική διαπραγμάτευσης με την ΕΟΚ που είχε ως κύριο σκοπό την ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Τα ευνοϊκά αποτελέσματα ήρθαν λίγο αργότερα, όταν η ΕΟΚ με μια δέσμη μέτρων, (γνωστή ως πακέτο Ντελόρ, από την πρώτη περίοδο, από το όνομα του τότε προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) διπλασίασε τους πόρους που διέθετε στα μεσογειακά κράτη-μέλη της. Στη δεύτερη, λοιπόν, περίοδο της συμμετοχής της, η πολιτική που προβάλλει η Ελλάδα στην Ε.Ε. χαρακτηρίζεται βαθμιαία από εντονότερες φιλο-ενοποιητικές θέσεις. Ιδιαίτερα από το 1988 και μετά, αρχίζει να υποστηρίζει το «ομοσπονδιακό» πρότυπο ενοποίησης καθώς και την ανάπτυξη κοινής πολιτικής σε νέους τομείς (παιδεία, υγεία, περιβάλλον), την ενίσχυση ...

δ) Οι Πατέρες αντιμετώπιζαν με μια ανεκτική στάση την παλλακεία, θεωρώντας την ως μια εξευγενισμένη μορφή πορνείας ή ως «συνεσταλμένη εις μίαν γυναίκα πορνεία ». Η παραπάνω ανεκτική στάση αποτυπώνεται στον 26ο κανόνα του Μ. Βασιλείου, ο οποίος επιτάσσει να χωρίζουν αυτοί που συνδέονται με πορνική σχέση.  Αν όμως δέχονται με κάθε τρόπο τη συζυγική συγκατοίκηση, να γνωρίζουν το επιτίμιο της πορνείας και να καθίσταται η επιλογή τους επιτρεπτή, «για να μη γίνει τίποτα χειρότερο». Διαπιστώνεται ως εκ τούτου, η ταυτόχρονη περιστροφή της ποιμαντικής αντιμετώπισης της παλλακείας γύρω από τους άξονες της ακρίβειας και της οικονομίας, στάση η οποία κατά τη γνώμη μας πρέπει να διαπνέει και την σύγχρονη ποιμαντική προσέγγιση του προβλήματος από τους σύγχρονους ποιμένες. Οι Πατέρες δεν απέρριπταν ...