4 Σεπτεμβρίου 2015

Ένας από τους πιο γνωστούς και τους πιο παλιούς ύμνους της Εκκλησίας είναι και ο Τρισάγιος Ύμνος: (Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος· ελέησον ημάς). Σύμφωνα με την παράδοση τον πρωτοάκουσε ένας νεανίας στην Κωνσταντινούπολη την εποχή του Θεοδοσίου του Β΄(408-450). Μια πρώτη βιβλική αναφώνηση του ύμνου περιέχεται στο Βιβλίο του Ησαΐα, 6,3, όταν ο προφήτης Ησαΐας άκουσε να τον ψάλλουν ακατάπαυστα οι Άγγελοι γύρω από το θρόνο του Θεού (Άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης πάσα η γη της δόξης αυτού). Ωστόσο ιστορικά αποδεδειγμένο είναι ότι ο εν λόγω ύμνος ανήκε στις αναφωνήσεις των μελών της Δ' Οικουμενικής Συνόδου.Πρόκειται λοιπόν για έναν ύμνο που είναι γνωστός και σε λειτουργική χρήση, τουλάχιστον από τον 5ο αι. Στους πρώτους αιώνες ψάλλονταν από τους ψάλτες τρεις ...

- Παλιοπούλια, θα σας δείξω εγώ, αύριο θα σας έχω στα χέρια μου! Ο καημένος ο γεωργός μας ήταν πολύ θυμωμένος με τις ασπρόμαυρες κουρούνες που δεν του άφηναν σπόρο για σπόρο στο χωράφι του. Κάθε μέρα καινούριο σπόρο έριχνε, κάθε μέρα ορμούσαν αυτές κοπαδιαστά και λαίμαργα κι ο σπόρος γινόταν πρώτος μεζές! - Τώρα απλώνω τα δίχτυα μου και θα πιαστείτε σαν τον ποντικό στη φάκα… Αύριο να σας δω! Πράγματι, ο γεωργός μας δεν είχε άλλη λύση παρά να τις τσακώσει τις παλιοκουρούνες, όπως έλεγε αγανακτισμένος, μέσα στα δίχτυα-παγίδα, που άπλωσε στο χωράφι του. Έλα όμως που μαζί με τις κουρούνες την άλλη μέρα έπιασε κι έναν πελαργό ανάμεσα στα δίχτυα του! - Καλέ μου άνθρωπε, σε παρακαλώ, λυπήσου με, μη μου ...

Στο διαπολιτισμικό μοντέλο, εκπαιδευτικοί και μαθητές μαθαίνουν να σέβονται τις πολιτισμικές διαφορές τους και να κατανοούν τα κοινά τους σημεία. Οι εκπαιδευτικοί δρουν ως διευκολυντές της συνεργασίας μεταξύ των μαθητών σε ποικίλες δραστηριότητες της τάξης προκειμένου να πραγματώσουν διεργασίες «πολιτισμικού συγκρητισμού». Προωθούν συζητήσεις στην τάξη παρακινώντας τους μαθητές τους να εκφράσουν τις θέσεις τους. Εκπαιδευτικοί και μαθητές αντιμάχονται της «καταπίεσης», προάγοντας την ενσυναίσθηση και την εξέταση των διακρίσεων από την πλευρά των μεταναστών με απώτερο στόχο τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Η διδασκαλία αποκαλύπτει «κρυφές» κοινωνικές διεργασίες που συμβάλλουν στη διαιώνιση των κοινωνικών διακρίσεων. Ταυτοχρόνως, κινείται πέρα από την απλουστευμένη κατανόηση, στην απόκτηση δεξιοτήτων που επιτρέπουν την αλλαγή των εν λόγω διεργασιών. Επίσης, η διδασκαλία ευνοεί την επιτυχία όλων των μαθητών ανεξαρτήτως εθνικότητας, φύλου, κοινωνικής ...

Η μελέτη της θεολόγου Νίκη Νικολάου για τη σχέση της θεολογικής ανθρωπολογίας με τη Βιοηθική (προηγούμενη δημοσίευση:http://bitly.com/1IdCNg3), συνεχίζει την εξέταση της συμβολής του Καθ. Γ. Μαντζαρίδη στην ανάπτυξη της Ορθόδοξης Χριστιανικής Βιοηθικής. Απαραίτητες προϋποθέσεις για τη σωστή αντιμετώπιση των μεταμοσχεύσεων, είναι ο σεβασμός του προσώπου και η ωφέλεια του πλησίον. Η αλήθεια του προσώπου εντοπίζεται στον Θεό, αλλά και ο άνθρωπος είναι δυνάμει πρόσωπο, αφού καλείται να ολοκληρωθεί κατά το πρότυπο του αρχετύπου του. Όταν τηρούνται αυτές οι δύο προϋποθέσεις, τότε ο άνθρωπος μπορεί να προσδιορίζει το τέλος της ζωής του με την αυτοθυσία. Η αυτοθυσία σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί αυτοκτονία, γιατί τα κίνητρά που οδηγούν σε αυτές τις πράξεις είναι εντελώς διαφορετικά.  Στην πρώτη περίπτωση κίνητρο είναι η αγάπη, ενώ στη δεύτερη περίπτωση ...