Παρακολουθούμε την εναρκτήρια συνεδρία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και τις ομιλίες των Αγιωτάτων Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης στο Κολυμπάρι Χανίων. %asdfghnbvcasddgomil%
Δ. Προσπάθεια υπερβάσεως του προβλήματος Με τη λέξη «ομοθυμαδόν» δηλώνεται η ενότητα που αποτελούσε ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της αποστολικής εκκλησίας. Το επίρρημα αυτό εκφράζει τη συνειδητή επιθυμία όλων των μελών της Εκκλησίας να βρίσκονται, μαζί, στον ίδιο τόπο, την ίδια ώρα και με τους ίδιους ποιμένες για να αναπέμψουν λατρεία προς τον Θεό, να διδάξουν και να διδαχθούν, να συμμετάσχουν στις τελούμενες μυστηριακές πράξεις και να παρακαθήσουν στο κοινό γεύμα (Πρ. 1;14, 2:46, 4:24, 5:12, 8:6, 15:25). Η ενότητα αυτή, αν και όπως τονίσαμε υπήρχε και αποτελούσε δομικό στοιχείο της χριστιανικής ταυτότητας των πιστών δεν έπαυε να είναι εύθραυστη, όχι τόσο λόγω εθνικών / φυλετικών διαφοροποιήσεων -όπως θα συνέβαινε σήμερα- αλλά λόγω της διακρίσεως εθνικών – Ιουδαίων που ήταν καθοριστική ...
Σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα σημαντικός είναι ο ρόλος του χρόνου. Μπορούμε να τον αντιληφθούμε ως στιγμή, να έχει διάρκεια, να αφορά το παρελθόν, να αναφέρεται στο παρόν, να καθορίζει το μέλλον. Ο χρόνος προσδιορίζει και τον χώρο με τον οποίο ερχόμαστε σε επαφή, στιγματίζοντας την ίδια μας την ύπαρξη με ένα προσωπικό και σύνθετο δίκτυο σωματικών και συναισθηματικών χαρακτηριστικών, μηχανισμών αντιμετώπισης, αξιών και προσωπικής ιστορίας. «Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία των λαών που προβάλλουν σαν φωτεινά ορόσημα στην ατέρμονη ροή του χρόνου, γίνονται σταθμοί στην εξελικτική τους πορεία και καταξιώνουν ολόκληρη την ύπαρξή τους» (Γεωργάκης, Απόσπασμα από το βιβλίο του, Με Λογισμό και Μ΄ όνειρο… Λόγος και Πράξη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, 2003) Και ανάμεσα στον χρόνο και στον χώρο διαμορφώνεται ο πολιτισμός και ...
Πηγή: http://www.wikiwand.com Ο υπολογισμός του έτους των 365,25 ημερών έγινε την αρχαιότητα με την παρατήρηση της επίδρασης που έχει πάνω στη Γη, η περιφορά της γύρω από τον Ήλιο, δηλαδή της αέναης διαδοχής των τεσσάρων εποχών και της επαναλαμβανόμενης παρέλασής τους. Αν και η επανάληψη των εποχών βασίζεται στην κίνηση της Γης γύρω από τον «ακίνητο» Ήλιο, εμείς δεν αισθανόμαστε αυτή την κίνηση. Αντίθετα, νομίζουμε ότι η Γη είναι ακίνητη και ότι ο Ήλιος είναι αυτός που περιστρέφεται γύρω από τη Γη, προς την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή από τη Δύση προς την Ανατολή. Είναι στην ουσία κάτι αντίστοιχο με την αίσθηση που έχουμε κοιτώντας από το παράθυρο ενός τρένου, όταν μας φαίνεται πως είμαστε ακίνητοι και ότι τα δέντρα κινούνται ...
