Της Μυρσίνης Κωστοπούλου Ο γιος μας είναι 7 ετών και από τότε που γεννήθηκε η νεογέννητη κόρη μας έχει ξεκινήσει...
Γιορτάζει η Ιερά Μονή Φιλοθέου τη Μνήμη του Ιερομάρτυρα Κοσμά του Αιτωλού, του Φιλοθεΐτη (24 Αυγούστου/6 Σεπτεμβρίου). Των λατρευτικών εκδηλώσεων...
Παρότι η συμβουλή των γιατρών για κατανάλωση τροφής “με μέτρο” θα μπορούσε να θεωρηθεί καλή πρακτική προκειμένου ο άνθρωπος να...
Του Ηλία Προύφα Χιλιάδες λαού από διάφορα σημεία της Ελλάδος και του Εξωτερικού υποδέχθηκαν και φέτος την θαυματουργή εικόνα της...
Οι άνθρωποι βασίζονται σε όρια, όπως τοίχους και κράσπεδα για την πλοήγηση, και οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Johns Hopkins έχουν...
(Previous publication:...) But of course it also took some scholarly side work in order to facilitate such forced entry. When the journal started in 1995, the only ever available and reliable Orthodox contributor the journal could count on was - Engelhardt himself. There was, of course, Father John Breck, from St. Vladimir’s Theological Seminary. Beyond that, Herman worked with priests who had experience in hospital-based ethics committees, such as Fathers George Eber, Dimitrij Cozby, Paul D. O’Callaghan, Alexy Young, Thomas Joseph, and Edward Hughes. These priests understood the need for a specifically Orthodox account. Only in 1998, the Engelhardts’ efforts of love (and a miracle of God) had brought me around, as his first Orthodox author from philosophy. A crucial turning ...
Μία ουσία που υπάρχει στη φλούδα και στον καρπό των ροδιών μπορεί να αναχαιτίζει τη φλεγμονή στα κύτταρα του εγκεφάλου...
“Grand opening.” When we see such an advertisement for a store, we think low prices—bargains. More likely than not, we don’t think about the flip-side. When retailers advertise for these and other special events, their eye is almost solely on the bottom line. Let’s get the most people we can in here in order to maximize sales. Every person through the door represents a certain percent chance of a sale, and therefore a certain percentage of today’s income. The math is fairly simple: a product people want plus the people who want it equals growth (profit, then ordering more, then selling more). This plan works great for capitalism, but it is a disastrous scheme and a horrible ‘model’ for Christianity. The ...
Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενο κεφάλαιο ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης Μαιευτικής και μια από τις σημαντικότερες αιτίες περιγεννητικής θνησιμότητας και νοσηρότητας είναι ο πρόωρος τοκετός (ΠΤ), ο οποίος παράλληλα ευθύνεται και για πολλές σοβαρές νοσολογικές καταστάσεις και αναπηρίες των επιζώντων πρόωρων με κίνδυνο που αυξάνει όσο μικρότερη είναι η ηλικία – εβδομάδα κύησης που αυτός λαμβάνει χώρα. Παρά την σημαντική μείωση των νεογνικών θανάτων την τελευταία εικοσαετία, κάθε χρόνο καταγράφονται παγκόσμια 3.700.000 θάνατοι νεογνών, ενώ άλλα 3.300.000 νεογνά γεννιούνται νεκρά. Το 98% των θανάτων αυτών συμβαίνει στις αναπτυσσόμενες χώρες. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, η βελτίωση της περιγεννητικής φροντίδας θα μπορούσε να μειώσει τους θανάτους αυτούς κατά ένα εκατομμύριο ετησίως! Από την άλλη πλευρά, η βελτίωση της περιγεννητικής ...
Κάποτε, μέσα σε ένα δάσος του βουνού, εκεί όπου τα πουλιά δε σταματούν να κελαηδούν και το χορτάρι είναι πάντα δροσερό, ζούσε και μεγάλωνε ένα δέντρο, η οξιά. Η οξιά λάτρευε την άνοιξη και το καλοκαίρι. Χαιρόταν να βλέπει τα σκιουράκια και τα λαγουδάκια να τρέχουν γύρω από τον κορμό της, χαιρόταν τον ήλιο που ζέσταινε τα κλαδιά της, χαιρόταν το καταπράσινο στόλισμά των φυλλωμάτων της. Ήταν η πρώτη άνοιξη που είχε βγάλει όλα αυτά τα φύλλα και ήταν ενθουσιασμένη. Και οι μέρες περνούσαν ξέγνοιαστες και ανέμελες σ΄ εκείνο το δάσος του βουνού. Μια μέρα κάθισε σε ένα κλαδί της οξιάς ένας μικρός χαριτωμένος τσαλαπετεινός. - Γεια σου και χαρά σου, τον χαιρέτησε κεφάτο το ολάνθιστο δέντρο. - Ποια χαρά; απάντησε το πουλί. ...
Ο Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης, στο πρώτο μέρος της ομιλίας του για τις σχέσεις μας με τον πλησίον, τονίζει την άπειρη αξία του ανθρώπου, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε: με αγάπη, με ευγένεια, με λεπτότητα, κατά το υπόδειγμα του Χριστού και των Αγίων, ακόμη και όταν οι αδελφοί μας δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ανταποδώσουν αγάπη, ακόμη και όταν μας πληγώνουν. %audio%
It was February, 1988. Quite cold in Karyes . It’s at quite a high elevation and it’s damp which makes things more difficult. But the weather was dry that day. There was a bit of a breeze and if you were warmly dressed it was quite enjoyable. It was late afternoon and the sun had just dropped behind the hill. I was walking along a path with Father Païsios, and on the way we met up with Fr. Kallinikos from the Skete of Koutloumousi. We arrived at the little wooden bridge. There were walnut tress all around, with just bare branches. ‘Who’s gone and brought mandarins?’, asked Father Païsios in surprise. Much further on, about sixty meters away, there was the gate to ...
Η κεφαλή του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου απετυπώθη εις τον τοίχον μιας οικίας και θρησκευτικόν δέος κατέχει τους κατοίκους, οι οποίοι αδυνατούν να ερμηνεύσουν το παράδοξον αυτό φαινόμενον. Η αγία μορφή ενεφανίσθη για πρώτη φορά πριν πέντε περίπου ημέρες εις την οικίαν του Αναστασίου Παπαφράγκα ετών 54, γεωργού, και η πρώτη που την αντελήφθη ήταν η θυγατέρα του Στέλλα, η οποία ησχολείτο με το άσπρισμα του δωματίου. «Είδα ένα κεφάλι στον τοίχο, είπε έντρομη καθώς εξήλθε από την οικία της, είχε όμως λεπτά χαρακτηριστικά κι ένα χαμόγελο στοργικό». Έτρεξαν αμέσως ο πατέρας της κι ο αδελφός της, έσπευσαν και οι γείτονες, οι οποίοι ανεγνώρισαν την κεφαλήν του Άγιου Ιωάννου του Ρώσσου. Σταυροκοπήθηκαν οι χωρικοί, συνεταράχθη η κωμόπολη και ειδοποιήθηκαν αμέσως και ο ...
Ο Νικήτας Σινιόσογλου σε ξεχωριστή μελέτη του με τον τίτλο «Αριστοτελισμός και αποφατισμός : η υστεροβυζαντινή οικειοποίηση του Αριστοτέλη και τα σύγχρονα ελληνοχριστιανικά μορφώματα», θίγει ακριβώς αυτό το θέμα υπογραμμίζοντας πως και μόνο με τη σκέψη της χρήσεως του αριστοτελικού όρου «οὐσία» στη βυζαντινή θεολογία, αυτομάτως εισαγάγουμε μία ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της ανατολικής χριστιανικής Εκκλησίας, γιατί αντικαθιστούμε τον προσωπικό υπερβατικό Θεό της Παλαιάς Διαθήκης με μία ανθρώπινη έννοια, την έννοια της αριστοτελικής «οὐσίας». Πράγματι μέχρι εδώ έχει δίκιο, γιατί η αριστοτελική «οὐσία» είναι ανθρώπινη, ακόμα και όταν της έδινε ο Αριστοτέλης τη μεταφυσική προέκταση των δευτέρων «οὐσιῶν». Αν χρησιμοποιήσουμε την έννοια της αριστοτελικής «οὐσίας» στον Τριαδικό Θεό του Χριστιανισμού, τότε, κατά τον Ν. Σινιόσογλου, εισαγάγουμε «μία λανθάνουσα ασυνείδητη θρησκεία… ...
Τη Ρωμηοσύνη μη την κλαις…» τραγουδά ο λαός μας με την ψυχή του κι η καρδιά του (μας) πάλλεται από συγκίνηση και ιερό ενθουσιασμό! Την ηλιαδορωμηοσύνη, όμως, αυτή την πανέμορφη κόρη τού γαλάζιου και τού ήλιου, των βουνών τής ελληνικής πατρίδας και των πρασσινόμορφων κάμπων, φθάσαμε σε σημείο, εμείς οι ίδιοι, όχι να την λυπούμαστε, αλλά να την …φθείρουμε και να την …καταστρέφουμε! Πρόκειται, ασφαλώς, για κατάντια ημών των νεοελλήνων… Ωστόσο, πρέπει να σημειώσουμε, ότι η ηλιαδορωμηοσύνη, σαν κόρη θεών, ημίθεων, αγίων και ηρώων, ούτε φθείρεται, ούτε πεθαίνει, μα στους αιώνες ζει και αναπνέει! Βρυχάται κοιμωμένη ως λέαινα, ενώ ως ευγενής αρχόντισσα αποσύρεται στα ιδιαίτατα δώματά της, προσεύχεται και αναμένει… Αναμένει το δικό μας ξύπνημα και ξεθάρρεμα… Φίλες και Φίλοι, επιβάλλεται ...
