Αρχείο ημέρας

24 Οκτωβρίου 2016

Σχεδιασμός και ανάπτυξη ψηφιακού εκπαιδευτικού υλικού για μαθητές με αναπηρία

Κατηγορίες: Επιστήμες, Τέχνες & Πολιτισμός

Η Πράξη «ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΥ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ»εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα«Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση...

Περισσότερα

Ευτυχία είναι όταν η μαμά παίζει μαζί μου, ενώ είναι νυσταγμένη

Κατηγορίες: Επιστήμες, Τέχνες & Πολιτισμός

Καθισμένη στο τραπέζι της κουζίνας, θαλασσοπνιγόταν στα λευκά κύματα – χαρτιά των λογαριασμών. «Τρεις έντεκα, τρεις δώδεκα, τρεις δεκαπέντε κι...

Περισσότερα

Υπάρχει διάκριση μεταξύ εκκλησιαστικής και δημοτικής μουσικής; (Γεώργιος Ι. Χατζηθεοδώρου, Άρχων Μαΐστωρ Μ.τ Χ.Ε.)

Κατηγορίες: Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Με αφορμή την ανάρτηση ενός ακούσματος στο facebouk και τη με σχετικό μάκρος συζήτηση που την ακολούθησε, παραθέτω στη συνέχεια μερικές  απόψεις μου πάνω στο όλο θέμα,  που αν και είναι  γραμμένες πριν από 15 χρόνια, θεωρώ ότι εξακολουθούν και σήμερα είναι εντελώς επίκαιρες. «Μη μέταιρε όρια, ά οι Πατέρες έθεντο» (Παροιμ.ΚΒ΄28). Τα όρια αυτά που σεβάστηκαν με ευλάβεια μέσα στους αιώνες όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί και ανανεωτές και καλλωπιστές της εκκλησιαστικής μουσικής Τέχνης και μας την παρέδωσαν ως έναν ανυπολόγιστης αξίας μουσικό θησαυρό,  οφείλουμε να διατηρήσουμε και να μην υπερβούμε εμείς οι σημερινοί, αλλά και οι μετά από εμάς, εάν θέλουμε να διατηρήσουμε γνήσιο και ανόθευτο, αυτό που μας δόθηκε ως ιερά και εθνική παρακαταθήκη  από τους πατέρες μας. Η ...

Περισσότερα

Εκκλησία, Κράτος και Θρησκευτική Εκπαίδευση: Αδιέξοδο ή προοπτική; (Αρχιμ. Θεοδόσιος Μαρτζούχος, Εφημέριος Ι.Ν. Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου Πρεβέζης)

Κατηγορίες: Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Ο Κύριλλος Ιεροσολύμων... "διαφωνεί" και κάνει κατηχήσεις σε κατηχουμένους και βαπτισθέντες απλά... γιατί αυτή είναι η δουλειά του κάθε επισκόπου! Ο επίσκοπος είναι ο δάσκαλος των χριστιανών. Οι παρερμηνευόμενες επιστολές του αγίου Ιγνατίου για την θέση του επισκόπου θεωρούν ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ κάτι τέτοιο. Ας μη συζητήσουμε για την... διδασκαλία των επισκόπων σήμερα! Εθνικοπολιτικά θέματα, κοινωνικές παρατηρήσεις για συμπεριφορικές αλλαγές των ανθρώπων, αυταπάτη αρμοδιότητας περί πάντων καί άλλων τινών ή βαθυστόχαστες θεολογίες... θεωτικές ακατανόητες και αναιρούμενες de facto. Και γενικώς, λόγος που δεν "συγκινεί" ούτε χριστιανούς ούτε μη χριστιανούς. Υπάρχει δε σήμερα, άτυπη, μερίδα της διοικούσης Εκκλησίας που έχει την θεωρία-άποψη ότι ο επίσκοπος... μόνον λειτουργεί και εξ αυτού πηγάζουν τα πάντα...! Ἵλεως Κύριε!! Έτσι... κουτσοπορευόμενοι οι δύο θεσμικοί φορείς φτάσανε μέσα από ...

Περισσότερα

Πως «σερφάρουν» τα αγόρια και πως τα κορίτσια You are here: HomeΝέα του διαδικτύου

Κατηγορίες: Ειδήσεις και Ανακοινώσεις, Επιστήμες, Τέχνες & Πολιτισμός

Αγόρια και κορίτσια, ηλικίας 8-16 ετών, συμπεριφέρονται πολύ διαφορετικά στο Διαδίκτυο, που σημαίνει ότι απαιτούνται διαφορετικές προσεγγίσεις, για να είναι...

Περισσότερα

Η Μεσαιωνική σκέψη και η οντολογία του Ακινάτη

Κατηγορίες: Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Ο Θωμάς Ακινάτης (1225-1274), στο έργο του De ente et essentia, πραγματεύεται τις θεμελιώδεις έννοιες του ὄντος (ens) και της οὐσίας (essentia), τις οποίες αντλεί από την αριστοτελική φιλοσοφία, αναφορικά τόσο με τις υλικές και άυλες κτιστές υποστάσεις (substantiae) όσο και με τον άυλο και άκτιστο Θεό. Ο Pico della Mirandola στρέφει την μεταφυσική στην σχέση Είναι και Ενός, υποστηρίζοντας την ισοδυναμία τους. Για να αποδείξει την θέση του στηρίζεται στο επιχείρημα ότι η αριστοτελική μεταφυσική παρέμεινε πιστότερη στον Πλάτωνα απ’ ότι τα κείμενα των νεοπλατωνικών. Να αναλύσετε και να εξηγήσετε την μετάβαση αυτή. Η σκέψη του Ακινάτη στη διάρκεια της μεσαιωνικής Ευρώπης, σχετικά με την έννοια του όντος και της ουσίας, προχωρά σε μια ενωτική προσπάθεια συνδυασμού φιλοσοφίας και θεολογίας ...

Περισσότερα

Communion & Division – The Structure of Knowledge: The Loss of the Logos (Fr. Patrick H. Reardon)

Κατηγορίες: In English

Rev. Patrick H. Reardon Finally, a third brand of philosophy against which divine revelation should put us on guard is, I submit, the nominalism that appeared in the eleventh century, at exactly the time when the Eastern and Western churches became divided. The villain in this case is John Roscelinus. Since Roman Catholics, after his condemnation at the Council of Soissons in 1092, had the good sense to burn most of his writings, we are obliged mainly to rely on secondary sources to study Roscelinus, which is often enough the case in the history of philosophy. And surely it is significant that the sharpest contemporary critic of Roscelinus was that most real of Realist philosophers, St. Anselm of Canterbury, himself ...

Περισσότερα