Με λένε Βασιλική και μένω στη Γερμανία. Εγέννησα πριν από ένα χρόνο ένα κοριτσάκι, το βάπτισα και το είπα Μαρίνα. Ένα υγιέστατο παιδάκι ήταν, ξαφνικά όμως όταν έγινε οκτώ μηνών έμεινε παράλυτο. Δεν κουνούσε ούτε χέρια ούτε πόδια και το έπιαναν σπασμοί. Το πήγα στο νοσοκομείο, δεν μπορούσαν να βρούν οι γιατροί από πού έπαθε αυτή την ανίατη αρρώστεια. Εγώ δεν έπαψα να καίω το καντηλάκι του Αγίου Κυρίλλου και στο κομοδίνο του παιδιού μου είχα την εικόνα του Αγίου και τον παρακαλούσα μέρα και νύχτα για το παιδί μου. Μετά από 7 μήνες παίρνω την εικόνα του Αγίου και την βάζω επάνω του. Αμέσως αυτή την στιγμή άρχισε να κουνάει χέρια και πόδια! Οι γιατροί δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν ...
Τα μαναφούκια είναι ραδιουργίες, συκοφαντίες, διαβολές. Η λέξη αυτή, που κανένα λεξικό δεν την έχει καταγράψει, προέρχεται από το τουρκικό münafik, «υποκριτής, διπρόσωπος, συκοφάντης», που είναι αραβικής αρχής (ίσως επηρεάστηκε παρετυμολογικά από την λέξη μάνα). «Βάζω μαναφούκια» σημαίνει «διαβάλλω, συκοφαντώ κάποιον». Ο Παπαδιαμάντης, Φίλες και Φίλοι μου, χρησιμοποιεί πολλές φορές τα μαναφούκια στα διηγήματά του: η στρίγγλα γρηά Καντάκαινα στο Χριστόψωμο, μόλις επέστρεφε στο νησί ο γυιός της, «τον εδιάβαζε, τον εκατήχει, τού έβαζε μαναφούκια εναντίον τής γυναίκας του. Η δε Σταματούλα η Γεμενίτσα, στην Ακοκρηάτικη νυχτιά, «έπαιρνε λόγια από την μίαν κι έβαζε μαναφούκια εις την άλλην, και είτα εν ανέσει ενετρύφα εις τον καβγάν, ισταμένη παράμερα». Στη Φόνισσα, ο γαμπρός «ακούει εντεύθεν κι εκείθεν διαβολάς, ραδιουργίας, μαναφούκια» και δεν ...
Πρόκειται για μια λεπτή φωτεινή λωρίδα από φώτα LED που τοποθετείται στο πεζοδρόμιο και, ανάλογα με το χρώμα της (πράσινο...
Ο Χριστός είναι κοντά μας, ας μη τον βλέπουμε… Καμιά φορά μας δίνει και κανένα μπάτσο από πολλή αγάπη. Θέλει...
Η γυμναστική, έμμεσα, αλλά δίχως αμφιβολία, βοηθάει το πνεύμα στην επιβολή του πάνω στο ανυπότακτο επιθυμητικό. Η επιθυμητική ψυχή είναι η ψυχή των παρορμήσεων, των αναγκών και των πόθων.50 Είναι αυτή που ερωτεύεται, που πεινά, που διψά και διασκορπίζεται αδιάκοπα γύρω από πολλούς πόθους.51 Σύμφωνα με την πλατωνική θεωρία, ο ηγετικός ρόλος στη σύνθετη ανθρώπινη φύση ανήκει στο λογιστικό, ενώ το θυμοειδές ταιριάζει να είναι σύμμαχός του. Για να εκπληρωθούν άριστα αυτοί οι όροι πρέπει να εκπαιδευτούν σωστά τα δύο ανώτερα μέρη της ψυχής, το λογιστικό με τη μουσική και το θυμοειδές με τη γυμναστική. Αυτή η στοχευμένη παρέμβαση θα τα οδηγήσει σε συμφωνία: μουσικής και γυμναστικής κράσις σύμφωνα αυτά ποιήσει.52 Η ψυχή, ωστόσο, είναι πάντοτε εκείνη που κατευθύνει τη γυμναστική, ...
Ο Γέρων Αθανάσιος Σιμωνοπετρίτης διηγείται προσωπικές του εμπειρίες και θαυμαστά περιστατικά από την ζωή γνωστών και αγνώστων μοναχών που έζησαν τις τελευταίες δεκαετίες σε κελλιά και μοναστήρια του Αγίου Όρους, παραδίδοντας στους νεώτερους ως πολύτιμη παρακαταθήκη το βίωμα της ορθόδοξης ασκητικής ζωής. %audio%
"Your father Abraham rejoiced to see my day, and he saw it and was glad”. Then the Jews said to Him, "You are not yet fifty years old, and have you seen Abraham?" Jesus said to them, "Most assuredly, I say to you, before Abraham was, I am". (John 8:56-58) The Orthodox understanding of the Old Testament is rooted in three vital affirmations: 1) All Scripture is divinely inspired and useful for teaching (2 Tim. 3:16) 2) The Old Testament speaks of Christ 3) All manifestations of God in the Old Testament are of the Son of God In this article, we will look at one of the earliest manifestations of God in the Old Testament: the appearance of three men to Abraham by the ...
Meatfare Sunday Today’s Gospel gives an anthropomorphic description of the fundamental dogma of our faith regarding Christ’s Second Coming on earth and the Judgement. The throne on which Christ will sit depicts the majesty of the judgement, its impartiality, and the separation of people. In fact, everything happens all at once. The Judge has no need of any particular procedure in order to reach His verdict: people are judged according to their works. Our works demonstrate our true or disordered freedom. True freedom is when we align our will with that of God. Disordered freedom is the opposite of that. Free will, which is God’s greatest gift to us, is what separates us from all the other creatures and gives us the ...
The truth is that the Son is the revelation of the Father and is testimony to the fact that, without a profound investigation of the mystery of sonship, it is impossible to delve into the sacred mystery of real paternity. Fatherhood and sonship are linked with bonds in this life and the next. It is a mystery that is both dual and single at the same time. In our human, historical reality, paternity and sonship are in continual conflict, to the extent that, as we have seen, it is very common for the one to deny and exclude the other. So why is such crucial importance attributed to them in the Gospels? Without question, because, within real fatherhood and sonship ...
Η Bιοηθική μπορεί να λειτουργεί λυτρωτικά πράγματι για τον άνθρωπο, όταν θεμελιώνεται στο χριστιανικό φρόνημα και δηλώνει το ήθος της θεώσεως. Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερο και ανεπανάληπτο πρόσωπο, το οποίο μέσα στη δική του ιστορία έρχεται να αντιμετωπίσει καταστάσεις που αφορούν αποκλειστικά αυτόν τον ίδιο. Το ζήτημα είναι, ο άνθρωπος, ο οποίος ζεί στο φάσμα της τεχνολογίας και της προόδου, να έχει νούν Χριστού, ώστε να διακρίνει τα πράγματα. Αν συσχηματίζεται και προσαρμόζεται άκριτα σε όσα ο παρών αιώνας αναδεικνύει, τότε ο νούς του χάνει τη διάυγειά του. Ο Παύλος αναφέρεται στη μεταμόρφωση του νού και πιστεύουμε ότι ο λόγος του είναι ιδιαίτερα επίκαιρος σήμερα. «Και μη συσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθαι τη ανακαινώσει του νοός υμών, εις το ...
Η διαστρεβλωτική αντίληψη περί υπομονής δεν αφορά κάποια επουσιώδη κεφάλαια της φιλοσοφίας ή της θεολογίας, με τα οποία ασχολούνται κάποιοι ειδικοί, αλλά διαβρώνει επικίνδυνα την καθημερινή ζωή. Ως παράδειγμα, η σύζυγος που προσέρχεται σε ένα πνευματικό σύμβουλο και αναφέρεται στη βιαιότητα ή στην έλλειψη αγάπης εκ μέρους του συντρόφου της. Ακούγοντας την προτροπή «υπομονή», αισθάνεται αφ ενός μεν δικαιωμένη, ως προς το ότι της αναγνωρίστηκε το φταίξιμο του συζύγου της και αφ’ ετέρου αδικημένη ως προς το ότι θα πρέπει να συνεχίσει να τον ανέχεται. Μια τέτοια αντίληψη θα την οδηγήσει στο να ξεσπάσει κάποια στιγμή, αφού και «η υπομονή έχει τα όριά της». Νιώθοντας εξ άλλου το σύντροφό της ως τύραννο, τον εξωθεί να της συμπεριφέρεται με τον τρόπο που ...