Πολύ συχνά μπορεί να χρειαστεί να καταναλώσουμε φάρμακα αγνοώντας τις αλληλεπιδράσεις που μπορεί να υπάρχουν με τη διατροφή. Υπάρχουν τρόφιμα...
Ένα οδοιπορικό στον κόσμο μπορεί να αποτελέσει αφορμή για ένα ουσιαστικό οδοιπορικό στην ανθρώπινη ψυχή. Γίνεται αφορμή για να υλοποιείται...
Χριστός Ανέστη. Τρίτη Κυριακή από του Πάσχα και η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει πρόσωπα, τα οποία διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην Ανάσταση του Κυρίου. Πρόσωπα τα οποία θα πρέπει να αποτελούν οδοδείκτες και παράδειγμα προς μίμηση στη ζωή μας. Γιατί οι πράξεις τους, πράξεις τόλμης, θάρρους, αγάπης αποτελούν βασικό στοιχείο στην προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου. Αυτά τα πρόσωπα είναι οι Μυροφόρες γυναίκες, μαθήτριες πιστές στον Χριστό και οι Ιωσήφ από Αριμαθαίας και Νικόδημος ο ευσχήμων βουλευτής, μάρτυρες της Ταφής του Κυρίου, οι οποίοι ζήτησαν το σώμα του Ιησού από τον Πιλάτο και το ενταφίασαν σε δικό τους μνήμειο «ᾘτήσατο Ἰωσὴφ τὸ Σῶμα τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἀπέθετο ἐν τῷ καινῷ αὐτοῦ μνημείῳ». Ας εξετάσουμε, όμως, το κάθε πρόσωπο ξεχωριστά. Να αναφερθεί ότι κοινό χαρακτηριστικό αυτών ...
Ο θάνατος παραμένει ένα απρόσιτο μυστήριο με την έννοια ότι «κατά την ώρα του θανάτου και μετά γίνονται μυστήρια πράγματα, τα οποία δεν μπορεί να συλλάβει η λογική του ανθρώπου από τώρα». Η Εκκλησία, θεωρεί το γεγονός του θανάτου ως το χωρισμό ή την έξοδο της ψυχής από το σώμα και τη μετάβαση από τον φθαρτό υλικό κόσμο στην αιώνια ζωή. Ο θάνατος, δηλαδή, σηματοδοτεί το τέλος της βιολογικής ζωής του ανθρώπου. Ο άνθρωπος γνωρίζει ότι το μόνο σίγουρο στη ζωή του από τη στιγμή που γεννήθηκε, είναι ότι θα πεθάνει. Η ώρα του θανάτου του, όμως, είναι άγνωστη για το λόγο ότι εάν ο άνθρωπος γνώριζε πότε θα πεθάνει, «δεν θα σταματούσε να αμαρτάνει και να μην αδιαφορεί για ...
6. Η εν λόγω συνταγματική διάταξη-αναφορά έχει πρωτίστως εκκλησιολογικό περιεχόμενο, χωρίς να στερείται νομικής σημασίας. Δεν αφορά μόνο στον κλήρο, αλλά στο σύνολο των εν ενεργεία μελών του εκκλησιαστικού σώματος, καθώς ο Ιησούς Χριστός αναγνωρίζεται ως ο Κύριος ‘‘ημών’’, δεδομένου ότι αποτελεί την κεφαλή όχι μόνο του κλήρου, αλλά της καθ’ όλου Εκκλησίας. Με τη διάταξη-αναφορά αυτήν αναγνωρίζεται η βασική παραδοχή του μυστηρίου της Εκκλησίας. Δηλαδή, (α) ότι ο Χριστός είναι η κεφαλή της Εκκλησίας και (β) ότι, συναφώς, η Εκκλησία, δηλαδή η κοινωνία των ζώντων μελών της, κληρικών, μοναχών και λαϊκών (βαπτισμένων), είναι το σώμα του Χριστού. Αναγνωρίζεται επίσης, κατ’ επέκταση, η δογματική παραδοχή ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας είναι μικρογραφία ολόκληρης της Εκκλησίας, η οποία είναι Μία, ...
Σύμφωνα με την επικρατούσα στον ιουδαϊσμό συνήθεια κατά την εποχή του Χριστού ένα νεκρό σώμα έπρεπε να αλειφθεί με πολύτιμα μύρα ώστε να είναι έτοιμο για να παραδοθεί στη φθορά του θανάτου. Από αυτή την πρακτική δεν εξαιρέθηκε ούτε το σώμα του Κυρίου, αλλά ομάδα μυροφόρων γυναικών επισκέφθηκε τον τάφο για να πράξει το καθήκον κάθε ευσεβούς Ιουδαίου απέναντι σε έναν νεκρό. Κανονικά οι τιμές αυτές αποδιδόταν κατά τη στιγμή της ταφής και έπειτα ο τάφος σφραγιζόταν. Στην περίπτωση του Κυρίου δεν έγινε η επάλειψη κατά τη στιγμή της ταφής, καθώς η ώρα είχε παρέλθει και λόγω της αυστηρής αργίας του Σαββάτου, που είχε ξεκινήσει κατά την ώρα της αποκαθηλώσεως (η οποία προφανώς έγινε νωρίς τα ξημερώματα του Σαββάτου), δεν ήταν ...
Ιστορικές προσωπικότητες των χρόνων του Βυζαντίου, αυτοκράτορες και αυτοκρατόρισσες, άρχοντες και πριγκίπισσες, στρατηλάτες, φιλόσοφοι και πατριάρχες, επιστήμονες, ιστορικοί, γιατροί, αλλά και ψαράδες, βαρκάρηδες και χαλκοπράττες, θα «φιλοξενηθούν» τις επόμενες ημέρες, σε ένα γνώριμο με την εποχή τους περιβάλλον. Σ’ αυτό του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου στην Αθήνα. Όλα αυτά τα πρόσωπα που έζησαν εκείνες τις μακρυνές εποχές, θα «διηγηθούν» τις ιστορίες τους στο κοινό. Μέσα από τη ζωή τους μαθαίνουμε την ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, τον γυιό της Αγίας Ελένης και τη μεταφορά της πρωτεύουσάς του από τη Ρώμη στο Βυζάντιο, μέχρι τον Κωνσταντίνο τον ΙΑ΄ τον Παλαιολόγο, τον γυιό της Ελένης Δραγάτση Παλαιολογίνας. Είναι ένα ταξίδι στα συναρπαστικά εκείνα χρόνια, που η Αυτοκρατορία αυτή ήταν σχεδόν ...
Η Νεκταρία Καραντζή παρουσιάζει, επί σειρά ετών, ένα ξεχωριστό είδος καλλιτεχνικών εμφανίσεων, που την έχουν καταξιώσει διεθνώς ως μία από...
Εσύ κάνε αυτό που μπορείς· κάνε ό,τι μπορείς, χωρίς ν’ αγχώνεσαι, χωρίς ν’ αγωνιάς, χωρίς να ταλαιπωρείσαι. Αφού κάνεις αυτό...
Σε καιρούς μακροχρόνιων κρίσεων, όπως αυτή που διερχόμαστε, οι κοινωνίες έχουν την ανάγκη από στηρίγματα για να διασώσουν την συνοχή τους. Ένα από τα μεγάλα στηρίγματα είναι η παράδοση του τόπου και ιδιαίτερα η μουσικοχορευτική. Ο χορός και το τραγούδι είναι στοιχεία της βαθιάς μας ταυτότητας, συνυφασμένα με όλες τις φάσεις της κοινωνικής και προσωπικής ζωής. Η Ελλάδα είναι ίσως η ευρωπαϊκή χώρα με την πιο μεγάλη ποικιλία μουσικοχορευτικής παράδοσης η οποία γεννιέται μέσα από χιλιάδων χρόνων ιστορίας και πολιτισμικού διαλόγου με γειτονικούς λαούς. Από την δεκαετία του 1950 και εντεύθεν η αστικοποίηση απέκοψε μεγάλο μέρος του πληθυσμού από τις ρίζες του. Οι χοροδιδάσκαλοι των παραδοσιακών χορών το κενό που δημιούργησε στις νέες γενιές η απόσταση από το χοροστάσι στους ...
Yπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να αναρωτιόμαστε για τη θέση της ελευθερίας στην ποιμαντική σχέση. Λίγο επειδή ο Χριστός μας προειδοποίησε πως η αλήθεια θα μας ελευθερώσει (Ιω. 8: 32), λίγο επειδή ο ποιμένας (ως κάποιος που υποτίθεται ότι ελευθερώθηκε μέσω του Χριστού) εύλογα θα αισθανόταν ως αποστολή του να ελευθερώνει άλλους. Αλλά ο Ντοστογιέφσκυ μας έδειξε πως οι συνθήκες δεν είναι ποτέ ομαλές και πως τίποτε δεν είναι αυτονόητο. Ο μονόλογος του Μεγάλου Ιεροεξεταστή παραμένει στους αιώνες αξεπέραστο δείγμα του πώς μια οξυδερκής διάνοια κατάφερε να συλλάβει το κατ’ εξοχήν παράλογο: ο χώρος της υπεσχημενης ελευθερίας να μετατρέπεται σε μηχανισμό σκλαβιάς. Και μάλιστα ενίοτε με την πρόθυμη συναίνεση των ίδιων των πιστών! Ο Χριστιανισμός του ψυχισμού δεν είναι ο Χριστιανισμός ...
MY THOUGHTS ABOUT “OUR THOUGHTS” I went one Sunday to a very small Russian Orthodox parish inWisconsin, in fact like a family parish, in a church built by the priest on his own property. The church was gorgeous, all in wood. The Divine Liturgy was heavenly, so prayerful and contemplative. After the Liturgy, all attending were invited to join the family for their Sunday lunch. The son of the family was reading a spiritual book aloud, just like in monasteries, Orthodox or Catholic, for that matter. They were reading this book. I enjoyed very much the excerpt, bought the book, and read it all. I was really struck by how modern this book was. Of course, this Elder lived in the 20th ...
Fr. Stanley Harakas It was to the Myrrh-Bearing Women that the news of Christ’s Resurrection was first given. It was to them that Christ first appeared in the flesh. It was to them that the honor fell of announcing the Resurrection. Fr. Stanley Harakas presents a podcast on the Myrrh-Bearing Women. mmyyrrrrh This program is produced in partnership with OCN The Orthodox Christian Network produces a wide variety of multimedia resources for Orthodox Christians and seekers in three languages: English, Greek, and Spanish. It is an agency of the Assembly of Canonical Orthodox Bishops of the United States. Founded nearly 20 years ago as a radio ministry, it continues to produce "Come Receive the Light," a weekly radio show, and has expanded into a variety of ...
The whole series can be read here: The Theology of Gender One should not approach the canons of the Church in the same way as the civil laws since neither are the canons mere legal statements nor does the Church’s legislation serve the principles of penal systems. The purpose of all penal systems is to regulate the social relationships in a way that the rights of one person will not devastate the rights of others. The civil legislator tries to balance the interests of the people in a world full of necessities and self-interest. The canons of the Church, however, aim at helping Christians to liberate themselves from material necessities and eventually become the image of Christ on earth, for the ...
One of the most striking features of Christianity is that it is not culture-based. Judaism is Jewish, the Olympian gods were Greek, Hinduism, Sikhism and Buddhism are Indian, Taoism Chinese, Shintoism Japanese and so on. Whatever it may have become later, through acculturation into various societies, in its origins Christianity was something radically different: a challenge to established patterns that had grown out of the society in which they were formed. This can be seen very clearly in the events after the Crucifixion, which are barely comprehensible in conventional terms. The first is the recognition of Christ’s divinity by the centurion, who, as a Roman, would not have had any interest in the death of a Jewish criminal. Then the disciples, ...
Η Ειρήνη Ραγιά από το Ψυχικό μας λέει πως πολλές φορές όταν βγάζει τα φρεσκοπλυμένα ρούχα της από το πλυντήριο,...
Εκείνοι που αγαπούν τον Θεό, και Τον επιθυμούν, και Τον αναζητούν, και προσεύχονται σ᾿ Εκείνον να έρθει, εκείνοι αισθάνονται τον...
Δεν έχουν μόνο αρωματική γεύση. Είναι και γεμάτα βιταμίνες, αντιοξειδωτικά, μέταλλα, ιχνοστοιχεία και φυτικές ίνες. Απολαύστε τα, λοιπόν, και κερδίστε...
ΧΑΡΜΟΣΥΝΑ ΗΧΗΣΑΝ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΥ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΥ Την Παρασκευή 28η Απριλίου ε.έ., η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄, επεφύλαξε θερμότατη υποδοχή προς την ΑΘΠ τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ.Βαρθολομαίο Α΄, στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου, στο Παλαιό Κάιρο. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέπτεται την Αίγυπτο, με αφορμή την συμμετοχή του στις εργασίες της Διεθνούς Διάσκεψης για την Ειρήνη, του Ιδρύματος Al-Azhar. Στη λαμπρή υποδοχή του Οικουμενικού Πατριάρχου στην ιστορική Μονή, παρίσταντο οι Μητροπολίτες Γαλλίας κ. Εμμανουήλ και Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάνου κ.Ανδρέας, ο Μητροπολίτης Μέμφιδος κ. Νικόδημος, Πατριαρχικός Επίτροπος Καΐρου, ο Μητροπολίτης Άκκρας κ. Νάρκισσος, Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας, ο Μητροπολίτης Πηλουσίου κ. Νήφων και ...
