«Η Αιμοδοσία, αγαπητά μου παιδιά, είναι προσφορά ζωής»

Αγαπητοί μου φοιτητές και αγαπητές μου φοιτήτριες.
Χριστός  Ανέστη και Χρόνια Πολλά!

Χαίρομαι ιδιαιτέρως που σήμερα βρίσκομαι ανάμεσά σας, και αυτό το οφείλω στην αγάπη σας, στην ευγένεια και την αρχοντιά της ψυχής σας, γιατί είχατε την καλοσύνη να με καλέσετε σε αυτή την όμορφη γιορτή ανθρωπιάς, αλτρουισμού, αλληλεγγύης, ευαισθησίας, εθελοντισμού και ανιδιοτελούς αγάπης προς τον άνθρωπο. Και όπως πολύ προσφυώς  έγραψε κάποιος:

«Όσο γλυκαίνει την καρδιά μας το βάλσαμο της ευαισθησίας και της ανθρωπιάς δεν θα χαθεί το μαγικό «συν» που μας δένει με τους άλλους».

 

Η Αιμοδοσία, αγαπητά μου παιδιά, είναι προσφορά ζωής. Προσφέρεις το αίμα σου για να σωθούν κάποιοι άλλοι συνάνθρωποί σου. Γι’ αυτό είναι πολύ παρήγορο που σε καιρούς πνευματικής ένδειας και ωχαδελφισμού, σε καιρούς ιδιοτέλειας, από εσωτερική παραίνεση, πηγαία και αυθόρμητα, προσφέρετε από το περίσσευμα της ψυχής σας, μέσα στον ελάχιστο έως ανύπαρκτο ελεύθερο χρόνο σας, ειδικά οι φοιτητές της Ιατρικής, για να συντρέξετε τον συνάνθρωπό σας που χειμάζεται. Πόσο όμορφα μας παραγγέλλει ο Κύριός μας στο Ευαγγέλιο της Κρίσεως (Πράξεις των Αποστόλων κ΄35): «Μακάριόν ἐστί μᾶλλον δινόναι, ἤ λαμβάνειν».

Πόσο μάλλον, όταν το αίμα που δίνετε, η Αιμοδοσία που κάνετε, γίνεται για να τιμήσει την ιερή μνήμη ενός νέου παιδιού σαν κι εσάς, που έζησε στην ίδια πόλη ως φοιτητής και ήταν ενεργός πολίτης, ηγέτης φοιτητικής παράταξης, ένα παιδί από τα σπλάχνα της Κύπρου μας, από τη γη της Μεσαορίας, από την κωμόπολη του Λευκονοίκου. Του Νίκου Γυψιώτη, του Ανδρέα και της Γεωργίας, που έφυγε στον ανθό της ηλικίας του.

Προσωπικά, ξέρω την οικογένειά του, τις αξίες και την προσφορά τους, τα ιδεώδη και τα πιστεύω τους, και μπορώ να φανταστώ τι ποιότητας άνθρωπος ήταν ο Νίκος, με τι ηθικές αρχές ήταν γαλουχημένος, ποια ήταν η ενάργεια του ήθους του, η ανοικτή καρδιά του και το πρόσχαρο του χαρακτήρα του. Όσοι τον γνώρισαν μιλούν για έναν νέο ιδεολόγο, ανιδιοτελή, δυναμικό, σοβαρό, μπροστάρη σε όλα, φιλόξενο, ανοιχτόκαρδο, ευγενικό, ένα γλυκό παιδί που Κύριος είδε γιατί τον κάλεσε κοντά Του σε τόσο νεαρή ηλικία. Άγνωστοι αι βουλαί του Κυρίου μας.

Ως Δήμαρχος της κωμόπολης του Λευκονοίκου από την οποία κατάγεται ο Νίκος, σας ευχαριστώ θερμότατα εκ μέρους του Δημοτικού Συμβουλίου και όλων των δημοτών μας για την τιμή που κάνετε στην κωμόπολή μας, τιμώντας την ιερή μνήμη του Νίκου Γυψιώτη.

Να μου επιτρέψετε, πριν τελειώσω, να σας συστήσω τον Δήμο Λευκονοίκου που ήταν ο σιτοβολώνας της Κύπρου, στην καρδιά της Μεσαορίας, μια κωμόπολη που διακρινόταν για την προσφορά της στην οικονομική ανάπτυξη, στα γράμματα, τις Τέχνες, τον πολιτισμό. Μια κωμόπολη που τιμούσε τη γυναίκα, γι’ αυτό τη μόρφωνε από τις αρχές του περασμένου αιώνα, που γέννησε έναν Βασίλη Μιχαηλίδη, τον εθνικό μας ποιητή που φέτος συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τον θάνατό του, που υπήρξε η κοιτίδα του Συνεργατισμού, αφού η πρώτη συνεργατική τράπεζα δημιουργήθηκε εδώ το 1909, που είχε Δικαστήριο και Νοσοκομείο από το 1915, Δήμο και Γυμνάσιο από το 1939, που συμμετείχε σε όλους τους εθνικούς αγώνες, που οι γυναίκες του ύφαιναν τα φημισμένα πολύχρωμα λευκονοικιάτικα υφαντά που στολίζουν και ζεσταίνουν συνάμα ένα σπιτικό, και πολλά άλλα.

Επιλογικά, μαζί με τις ευχαριστίες μου και τα συγχαρητήριά μου στους συντελεστές για την άψογη διοργάνωσή, σας εύχομαι κάθε επιτυχία στη φετινή 30η Αιμοδοσία σας στη μνήμη του Νίκου Γυψιώτη, καλή επιτυχία στις εξετάσεις σας και πάντα να κάνετε το καλό, πάντα να προσφέρετε στον συνάνθρωπό σας. Θα είστε ευτυχισμένοι και ευλογημένοι!

Ζήνα Λυσάνδρου Παναγίδη
Δήμαρχος Λευκονοίκου