Με τη δεσποτική εορτή των Αγίων Επιφανείων-Θεοφανείων συμπληρώνεται άλλος ένας όμορφος και ανεπανάληπτος λειτουργικός κύκλος του έτους. Η κατακλείδα του αγίου δωδεκαημέρου επισφραγίζεται με «τα Φώτα και τα Ολόφωτα» όπως θα έγραφε και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Μετά από τη βίωση των άρρητων μυστηρίων του σπηλαίου της Βηθλεέμ τα πάντα φωτίζονται, τα πάντα αγιάζονται˙ οι βρύσες, τα ποτάμια, ολόκληρη η κτίση, λόγω της Βάπτισης του Θεανθρώπου Χριστού. Όντως «Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα» και « Ἰλιγγιᾷ ὁ νοῦς» κάθε πιστού ανθρώπου όταν θεάται τον Κύριο της Δόξης να προσέρχεται για να βαπτιστεί. Ο Ιορδάνης ποταμός ευφραίνεται και αγάλλεται καθότι συναντά και υποδέχεται στα νερά του τον ίδιο το δημιουργό του. Ο Ιησούς Χριστός, η πηγή της ταπεινοφροσύνης, προσέρχεται ωσάν απλός Ισραηλίτης στον Ιορδάνη ποταμό ...
