Απαύγασμα πατερικής Σοφίας

Κοίμηση αγίας Ταρσίλας: Εκεί είχε έρθει ο αρχηγός της ευωδιάς!

30 Ιουλίου 2020

Κοίμηση αγίας Ταρσίλας: Εκεί είχε έρθει ο αρχηγός της ευωδιάς!

 

1. Πολλές φορές για παρηγοριά της ψυχής που βγαίνει από το σώμα, εμφανίζεται και ο ίδιος ο αρχηγός και ανταποδότης των όσων πράξαμε στη ζωή μας. Γι’ αυτό, εκείνο που για την Ταρσίλλα, τη θεία μου, θυμάμαι ότι ειπώθηκε και στις ομιλίες μου στα ευαγγέλια, θα το επαναλάβω με ακρίβεια.

Αυτή ανάμεσα σε δυο αδελφές της με όλη της τη δύναμη επιδιδόταν με ζήλο στην αδιάλειπτη προσευχή, ζώντας απομονωμένη και με τη μεγάλη της εγκράτεια προόδευσε υπέρμετρα στην αρετή της ταπεινοφροσύνης.

Σ’ αυτήν εμφανίσθηκε σε όραμα ο Φήλιξ ο προπάππος μου, ο οποίος υπήρξε πατριάρχης της εκκλησίας των Ρωμαίων [της Ρώμης], και της έδειξε τόπο αιώνιας λαμπρότητας λέγοντας «Έλα, γιατί σ’ αυτόν τον τόπο του αιώνιου φωτός σε περιμένω».

2. Την έπιασε πυρετός και έφθασε στα τελευταία της. Και όπως συνηθίζεται, όταν πεθαίνουν άνδρες ή γυναίκες υψηλής καταγωγής, να μαζεύονται πολλοί για να παρηγορήσουν τους συγγενείς τους, έτσι και σ’ αυτή την ώρα της εξόδου της πολλοί άνδρες και γυναίκες στεκόταν γύρω από το κρεβάτι της.

Ξαφνικά όμως καθώς αυτή κοίταξε προς τα πάνω, είδε τον Ιησού να έρχεται και με μεγάλη χαρά και προθυμία άρχισε να λέει με δυνατή φωνή σ’ αυτούς που στέκονταν γύρω της «Απομακρυνθείτε, απομακρυνθείτε, ο Ιησούς έρχεται».

Ενώ δε αυτή ήταν προσηλωμένη σ’ αυτόν που έβλεπε, η αγία εκείνη ψυχή βγήκε από το σώμα.

Τόση δε μυρωδιά από έξοχη ευωδιά ξεχύθηκε σ’ εκείνο το μέρος, ώστε έτσι να γίνει σ’ όλους ολοφάνερο πως εκεί είχε έρθει ο αρχηγός της ευωδιάς.

Όταν, σύμφωνα με τη συνήθεια που επικρατεί ως προς τους νεκρούς, γύμνωσαν το σώμα της για να το λούσουν, από την εντατική προσευχή και τις γονυκλισίες είδαν στα γόνατα και στους αγκώνες της το δέρμα να είναι σκληρό όπως ακριβώς της καμήλας.

Έτσι τι επιτελούσε το πνεύμα ενόσω αυτή ζούσε, η νεκρή πια σάρκα το φανέρωσε.

 

Από το βιβλίο Δημητρίου Τσάμη, “Μητερικόν”, μέρος Α’, των εκδόσεων Αδελφότητας η Αγία Μακρίνα, Θεσσαλονίκη 1990. Το κείμενο περιέχεται στον Ευεργετινό Α’. 7, σ. 25. Πρόκειται για απόσπασμα από το έργο του πάπα Ρώμης Γρηγορίου Α’, Dialogorum libri IV, 4, 16, PL 77, 348AB.