Ο τσακωμός δυο Αγίων (Δρ. Στέφανος Δημόπουλος, Χειρουργός Οφθαλμίατρος)

Εἶναι δύο Άγιοι πού εἶναι ἡ μοναδική φορά πού τούς προσκύνησα μαζύ καί ἀγαπημένους. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καί ὁ ἅγιος Ἐπιφάνιος Κύπρου. Τόν πρῶτο ὅλοι τόν γνωρίζετε, τό ξέρω. Ὁ ἀγαπημένος ἤτανε τοῦ Γέροντα μου Αἰμιλιανού. Μου τόν ἐγνώρισε ἀπό τά νειάτα μου καί δέν χορταίνω νά τόν διαβαζω. Ὁ ἕνας ἀπό τούς τρεῖς μέγιστους φωστῆρες τῆς τρισηλίου Θεότητος πού θεμελίωσε τήν θεολογία τῆς ἐκκλησιας μας. Πολυγραφώτατος, ὅμως καί τίποτα ἀλλο νά μήν ἔγραφε ὅπως μου παρατήρησε ἕνας σοφός Γέροντας τῆς ἐποχής μας μόνο ὁ λόγος τοῦ ὁ κατηχητικός θά ἦταν ἀρκετός γιατί ἔχει ὅλη τήν θεολογία τῆς ἐκκλησίας μας πού δέν βάζει ὅρια στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἀρκεῖ καί ὁ πιστός νά θέλει νά δεχτεῖ τήν πρόσκληση του.

Μακαρίζει αὐτούς πού ἁγωνίστηκαν σκληρά ἀπό τήν πρώτη ὥρα ἀλλά καλεῖ καί μᾶς τούς ἄσωτους τῆς τελευταίας ὥρας στό δείπνο. Ἀρκεῖ τό αὐτεξούσιο τους νά προσφέρουν στό Θεό καί ἀς εἶναι καί τήν τελευταία ὥρα. Ἀξίζει νά κάτσει κανείς μιά φορά μέχρι τό τέλος τῆς ἀναστάσιμης λειτουργίας μόνο καί μόνο γιά νά τόν ἀκούσει. Τί κρίμα, ἀλήθεια, πού οἱ περισσότεροι φεύγουν τρέχοντας γιά τήν μαγειρίτσα καί τόν χάνουν.

Ἡ δεύτερη μορφή διπλα στόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσοστομο εἶναι τοῦ ἁγίου Ἐπιφανίου Κύπρου.

Καί θά μποροῦσε νά σκεφτεῖ κανεις ἀπλοϊκά , ὅπως ἀρχικά ἐσκέφτηκα καί γώ , ὅτι εἶναι πρός τιμήν τοῦ κτήτορα τῆς μονης ἡ ἐπιλογή του.

Ὅμως ἀργότερα, ὅταν… ἐφοίτησα στήν παρέα τοῦ πατρός Παταπιου, κατάλαβα ποιός εἶναι ὁ λόγος ὁ πραγματικός αὐτῆς τῆς σύνθεσης τῶν δύο ἁγίων στό βορεινό προσκυνητάρι. Καημό τό εἶχε ὁ Γέροντας Ἐπιφάνιος ὅτι ὁ φερώνυμος ἅγιός του συμετεῖχε στήν δίωξη τοῦ Χρυσόστομου.

Ὁ ἅγιος Ἐπιφάνιος Κύπρου ἦταν ἅγιος ἐν ζωή μέ θαύματα καί ἐθεωρείτο ἡ κρίση του λίαν σεβαστή στά διαφορα ἐκκλησιαστικά προβλήματα πού προέκυπταν. Μάλιστα εἶχε γράψει συγγραμα ἰδιως κατά τῶν αἱρέσεων καί εἰδικά τοῦ Ὠριγενισμοῦ (Παναριον), πού μαίνονταν τήν ἐποχή ἐκείνη. Έτσι τόν ἐπλησίασε καί ἐπηρέασε ὁ πατριάρχης Φιλοθεος Αλεξάνδρειας ἐνάντια στόν ἱερό Χρυσοστομο.

Ήταν θαυματουργός ἀκόμα ἐν ζωῇ, ἀκόμα καί ἀνάσταση νεκροῦ καί θεραπεία παράλυτου τῆς βασιλικῆς οἰκογένειας διάβασα στά συναξάρια του. Ὁ ζήλος τοῦ κατά τῶν αἰρέσεων ἀπό τίς διδασκαλίες τοῦ Ωριγένη, τόν ὁδήγησαν στήν Κωνσταντινούπολη ὅπου δέν δέχτηκε δυστυχώς τήν πρόσκληση τοῦ Χρυσόστομου γιά νά συζητήσουν.

Ἔκανε καί μιά χειροτονία Διακόνου καί σάν ἐπίσκοπος τῆς Κωνσταντινούπολης ὁ ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος τοῦ ἔστειλε γραπτά τά παράπονα του. Δέν τό περίμενα ἀπό σένα ἀδελφέ ἐπίσκοπε, νά κάνεις τέτοια ἀντικανονικά πράξη. Εἰσπήδηση, «Υπερόριος» και παρ’ἐνορίαν πράξη! Εσύ πού είσαι φημισμένος γιά τήν τήρηση τῶν κανόνων τῆς ἐκκλησιας μας.

Ὁ ἅγιος Ἐπιφάνιος μετάνιωσε κατάλαβε πού πήγαινε νά μπλέξει καί ἔφυγε μέ τό πλοίο γιά τήν Κύπρο πρίν νά γίνει ἡ σύνοδος τῆς Δρυός πού ὁ μαινόμενος καί ἐμπαθής Φιλοθεος Ἀλεξανδρειας καθαίρεσε τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσοστομο.

Ο μακαριστος Γέροντας Επιφάνιος εχει γράψει αναλυτικά για αυτά τά γεγονότα στο βιβλίο του «Τά δύο Άκρα» σελίς 253 όπου δικαιώνει πλήρως τον Ιερό Χρυσόστομο χαρακτηρίζοντας την καταδίκη του όχι μόνο άδικο αλλά καί άκυρο από πλευράς τών ιερών κανόνων.

Ο Αγιος Επιφάνιος πέθανε καθ ὅδον πρίν φθάσει στήν Κύπρο. Τό ἴδιο καί ὁ ἱερός Χρυσόστομος πέθανε ἀπό τίς κακουχίες στήν Κουκουσω, στην ἐξορία.

Ἔτσι, λοιπόν, ὁ Γέροντας Ἐπιφάνιος θέλησε μετά θάνατον νά τούς ἐνώσει. Και ὄχι μόνο στήν εἰκόνα αὐτή ἀλλά καί στό ἱερό τῆς ἐκκλησίας τῆς Παναγίας Ζωοδόχου Πηγῆς. Πίσω ἀπό τήν Αγία Τράπεζα ἐκεῖ πού ἁγιογραφούν τούς ἱεράρχες. Ἀντικριστά ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος καί ὁ ἅγιος Ἐπιφάνιος Κύπρου. Παρέα ἐκεῖ καί ἀγαπημένοι νά προσεύχονται μέ χέρια ὑψωμένα.