Κάποιοι άγιοι της Εκκλησίας μας απολαμβάνουν ιδιαίτερης τιμής από τους πιστούς. Θεωρούνται δημοφιλείς, διότι τους αισθάνεται ο λαός κοντά του και αρωγούς στα προβλήματά του. Ένας από τους πλέον δημοφιλείς αγίους είναι και ο άγιος Φανούριος ο Μεγαλομάρτυς και Θαυματουργός. Ο άγιος αυτός ήταν εντελώς άγνωστος στην Εκκλησία μας. Κανένα συναξάρι δεν τον ανέφερε και καμιά τιμή δεν του απένειμε ο πιστός λαός. Αυτά ως τα χρόνια της τουρκοκρατίας, όταν οι Αγαρηνοί είχαν καταλάβει το νησί της Ρόδου. Επιχειρώντας να την οχυρώσουν, επισκευάζοντας τα παλιά τείχη, κατεδάφιζαν παλιά οικοδομήματα στα νότια της πόλεως, για να χρησιμοποιήσουν τις πέτρες για τις ανοικοδόμηση του φρουρίου. Είχαν αγγαρεύει τους Χριστιανούς της νήσου για την επίπονη αυτή εργασία. Μεταξύ των ερειπίων βρήκαν ένα όμορφο παμπάλαιο ...
When you trust other people, you’re weak, but when you trust in God you’re strong. Cleave to God and all His strength will be with you. Confess your weakness before Him and He will send you His all-powerful Grace.
Τον Αύγουστο του 479 π.Χ. (στις 27 Αυγούστου, κατά μία εκδοχή) οι Έλληνες νικούν του Πέρσες στην πεδιάδα των Πλαταιών και εξαφανίζουν οριστικά την περσική απειλή από τον ελλαδικό χώρο. Ο Περσικός στρατός υπό τον Μαρδόνιο, αφού ξεχειμώνιασε στη Θεσσαλία, ετοιμάσθηκε την άνοιξη του 479 π.X. να επιτεθεί εκ νέου κατά της Αθήνας. Προτού όμως ξεκινήσει, ο Μαρδόνιος έστειλε στην Αθήνα το σύμμαχό του και υποτελή βασιλέα της Μακεδονίας, Αλέξανδρο Α’, με συγκεκριμένες προτάσεις ειρήνης. Πρότεινε στους Αθηναίους να γίνουν σύμμαχοί του κι αυτός θα αναλάμβανε όχι μόνο να ανοικοδομήσει την κατεστραμμένη πόλη και τους ναούς της, αλλά θα τους καθιστούσε ηγεμόνες της Ελλάδας. Η θέση των Αθηναίων, που επιστρέφοντας από τη Σαλαμίνα μετά την περίφημη ναυμαχία (480 π.Χ.) βρήκαν την ...
Όποιος αγαπάει λίγο, δίνει λίγο, ...
Όσιος Πορφύριος (1906-1992). Ήταν Χριστούγεννα του 1979. Ο Γέροντας ήταν άρρωστος και έμενε στον Χολαργό. Εμείς είχαμε εκκλησιαστεί στον Άγιο Νικόλαο Καλλισίων. Το πρωί σαν τελείωσε η Λειτουργία γυρίζαμε με τα πόδια το μονοπάτι κρατώντας τον μικρό γιο μου Ρ., από το ένα χέρι εγώ κι’ από το άλλο ο πατέρας του. Διακόσια-τριακόσια μέτρα πριν φθάσουμε στο αυτοκίνητο ο Ρ. είπε: – Ο Γέροντας! Αμέσως «έπιασα» τι είπε το παιδί και σκούντησα τον άνδρα μου. Ρώτησα τον Ρ: – Πού είναι ο Γέροντας; – Εκεί, μπροστά, πάει στα αυτοκίνητα. Ο άνδρας μου ρώτησε: – Ποιος Γέροντας, ο π. Ειρηναίος; – Όχι, είπε ο Ρ. Ο Γέροντας ο Παππούλης, ο Πορφύριος. – Μα πού ήτανε ο Γέροντας Ρ., ρώτησε ο πατέρας του. – Στην εκκλησία και τώρα είναι εδώ, απάντησε ο Ρ. Μόλις μπήκαμε στο σπίτι ...
Μια επίσκεψη στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, έδωσε αφορμή προβληματισμού αναφορικά με το θέμα: Η σημασία της απεικόνισης του κακού στην ορθόδοξη εικονογραφία. Συγκεκριμένα, αντικείμενα-εκθέματα που παρουσιάζουν τις δοξασίες της εποχής τους και τη σχέση μαγείας-θρησκείας, η εικονογράφηση του διαβόλου σε εικόνες αγίων, αναθήματα, είναι μερικά τεκμήρια που φανερώνουν τη διαχρονική πάλη καλού και κακού, τη δραματική πορεία της θείας οικονομίας και την πνευματική εγρήγορση των πιστών σε κάθε είδους επιβουλή της ύπαρξης και της ψυχοσωματικής τους ακεραιότητας. Ο σταυρός, ειδικότερα, συμβολίζει τη Θυσία του Χριστού και είναι το χαρακτηριστικό φυλακτό των χριστιανών εναντίον των δαιμόνων ήδη από τους βυζαντινούς χρόνους. Οι δύο πλευρές του σταυρού κοσμούνταν με το Χριστό, την Παναγία και αγίους. Σταυρός-λειψανοθήκη με τον Εσταυρωμένο Χριστό (10ος-12ος αι.) Μουσείο Βυζαντινού ...
Μια αναφορά στα έργα του Φώτη Κόντογλου. Η ηχογράφηση έγινε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Διαβάζει ο Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Λεμεσού Αρχιμανδρίτης Ισαάκ. Your browser does not support the audio element.
2. Συντήρηση, προς μια οντολογία της φιλοσοφίας Από τα προηγούμενα προκύπτουν ανοικτές διερωτήσεις, οι οποίες συνάγονται σε μια συζήτηση για την αισθητική πρόταση της συντήρησης και τα επιμέρους ζητήματα, όπως αυτά συνυφαίνονται με την πολιτιστική πρόταση στο εκάστοτε ιστορικοκοινωνικό πλαίσιο. Πρόκειται για μια πρόταση, η οποία συναντάται με τη φιλοσοφική σκέψη της κάθε εποχής, αφού η αισθητική της τέχνης αποτέλεσε οικεία φόρμα μιας υπαρξιακής συνθήκης στον διάλογο της φιλοσοφίας. Στην παρούσα συζήτηση θα εστιάσουμε τη σκέψη μας στη νεωτερική φιλοσοφία, προκειμένου να εξετάσουμε την ερμηνευτική της συντήρησης κατά τους νέους χρόνους. Ειδικότερα, το φιλοσοφικό νεωτερίζειν από τον 19ο αιώνα και μετά διαμορφώνει ένα σκεπτέο σχήμα, που καταγγέλλει διαρκώς το χάσμα μεταξύ επιστήμης και θεωρίας. Ο μετακαντιανός γερμανικός ιδεαλισμός θεμελίωσε μια αυτονόμηση του ...
Ο λόγος που δεν είναι ...
Prayer is an aid in our lives: talking to God, forgetting earthly matters, ascending to heaven. It’s the common medicine for the passions, able to protect us from them. It gives life, is a pledge of health and a hope-bearing blossom. Prayer’s a great weapon, great security, a great treasure, a great harbor, a safe haven
Παρακολουθήστε το Α΄ Μέρος από το 6o Ψηφιακό Αρχονταρίκι με την ομιλία του Γέροντα Εφραίμ Βατοπαιδινού. Ανταποκρινόμενος στα μηνύματα πολλών φίλων της Πεμπτουσίας, ο Καθηγούμενος της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου Γέρων Εφραίμ, αποδέχθηκε την πρόσκληση να απευθύνει λόγο πνευματικό σε μία 6η Διαδικτυακή Σύναξη, η οποία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 08/08/20 και να συνομιλήσει με τους συμμετέχοντες.
Γέροντας, Ιερομόναχος, π. Φιλόθεος Ζερβάκος, (1884-1980), Ηγούμενος Ιεράς Μονής «Ζωοδόχου Πηγής», Λογγοβάρδας Πάρου. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : Όταν ζούσε ο άγιος πατήρ Φιλόθεος Ζερβάκος μού είχε κάνει ένα θαύμα τον Αύγουστο του 1976 επαναβρίσκοντας την όσφρηση και γεύση μου που είχα χάσει από τον Δεκέμβριο του 1975 με τον ερχομό στον κόσμο της μικρής μου κόρης. Οι δε γιατροί με είχαν απελπίσει. Εφέτος μου συνέβη το εξής: Από τον Φεβρουάριο του 1980 στην βάση του μεγάλου δακτύλου του δεξιού μου χεριού είχε παρουσιαστεί ένα εξόγκωμα (ομοοιδές όπως το χαρακτήρισε ο χειρούργος) το οποίο με πονούσε πολύ και δυσκολευόμουν στις διάφορες δουλειές. Όσο περνούσε ο καιρός χειροτέρευε. Πήγα σε χειρούργο ορθοπεδικό και έβγαλα δυο πλάκες. Φαινότανε καθαρά πως κάτι υπήρχε στο σημείο εκείνο. Μου είπε πώς δεν γινότανε τίποτε ...
Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τους λόγους της ισχυρής γοητείας του χορού θα πρέπει πρώτα να εισχωρήσουμε στην φύση του και στην αποκαλούμενη «καρδιά» του ορισμού. Τονίζεται πως δεν είναι εύκολο να δοθεί μία ξεκάθαρη απάντηση, καθώς με το πέρασμα των αιώνων έμειναν αναρίθμητες καταγεγραμμένες τεκμηριωμένες απαντήσεις μεγάλων αυθεντιών ανά εποχή, οι οποίες συνδέονται άρρηκτα με την εκάστοτε κοινωνική, θρησκευτική, επιστημονική αλλά και τεχνική ανάπτυξη. Μία προσέγγιση λοιπόν,του ορισμού καθώς και τις μορφές χορού που διακρίνονται σε αυτόν είναι τα βασικά σημεία στα οποία θα γίνει ανάλυση μέσα από αυτό το κείμενο. Γιάννης Μόραλης (1916-2009)Μακέτα κοστουμιού της «Αρχόντισσας» από το«Έξι λαϊκές ζωγραφιές»Ελληνικό Χορόδραμα, 1951 Ας αρχίσουμε με την λέξη αυτή καθαυτή. Σύμφωνα με τον Lincoln Kirstein ( Αμερικανός συγγραφέας 1907-1996) η αγγλική ...
Η εμβληματική μορφή και φωνή του Κυπριακού παραδοσιακού δημοτικού τραγουδιού, ο άρχων πρωτοψάλτης της Εκκλησίας της Κύπρου, Θεόδουλος Καλλίνικος. Ο μακαριστός αρχιμουσικός είχε γεννηθεί στις 5 Μαϊου 1904 στο Λευκόνικο. Παρακολούθησε αρχικά μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής κοντά στον δάσκαλο του χωριού του, ο οποίος και τον παρότρεινε έντονα να σπουδάσει. Το 1921 συνεχίζει έτσι τις σπουδές του κοντά στον Πρωτοψάλτη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, Στυλιανό Χουρμούζιο για 4 χρόνια. Στόχος του δασκάλα του: ήταν να διασώσει και να εμπλουτήσει την λαϊκή παραδοσιακή μουσική του τόπου. Στο Πραστιό Αμμοχώστου χρίζεται Ψάλτης και ιδρύει σχολή Βυζαντινής Μουσικής. Στις περιοδείες του συλλέγει τραγούδια επιτραπέζια, της σούσας, του γάμου, νανουρίσματα, ποιμενικά, μοιρολόγια, κωμικά, ποιητάρικα, την χορευτική παράδοση της Κύπρου και ηχογραφεί τις διάφορες «Κυπριακές Φωνές» και ...
Εισαγωγικά Στην παρούσα μελέτη θα επιχειρήσουμε να εξετάσουμε τη συντήρηση έργων τέχνης ως μια διάσταση της νεώτερης φιλοσοφικής σκέψης. Αρωγός σε μια τέτοια προσπάθεια θα αποτελέσει το αισθητικό αίτημα, όπως αυτό τέθηκε στη νεώτερη φιλοσοφία. Πρόκειται, δηλ., για μια προβολή της αισθητικής διαλεκτικής, όπως αυτή εμπεριέχεται στον τόπο της μοντερνικότητας. Οι δοκιμές της αισθητικής διαπραγμάτευσης, όπως αυτή ορίζεται στη νεώτερη φιλοσοφία, καθιστούν αναγκαίες τις ενδεχόμενες ρήξεις με τις καλλιτεχνικές ρήτρες της αισθητικής εμπειρίας, προβάλλοντας ανοικτά ερωτήματα, ως εγγενείς δείκτες του αναστοχασμού. Αυτές τις ρήξεις θα διεμβολίσουμε, προκειμένου να αναγνώσουμε το ρόλο της συντήρησης σε σχέση με το έργο τέχνης. Πρόκειται για εκείνα τα σχήματα κατανόησης, τα οποία καθιστούν αδύνατη την επικοινωνία και τη χαρτογράφηση μεταξύ της vita contemplativa και της vita active. Η ...
