Πεμπτουσία

«Η Χάρις του Σταυρού να μας βοηθήσει ώστε όχι με απόγνωση, όχι με απελπισία, όχι με πανικό αλλά με ελπίδα στο Θεό να προχωρήσουμε και να αναπαύσουμε τον Ιησού Χριστό ο οποίος είναι ο νικητής του θανάτου, ο Παντοκράτωρ Κύριος και Δημιουργός ο Πλάστης και ο Αναπλάστης ώστε σε Αυτόν να πορευόμεθα, Αυτόν να ποθούμε, Αυτόν να ζητούμε, ώστε να πάρουμε την αιωνιότητα” με αυτά τα λόγια απευθύνθηκε στους πατέρες ο καθηγούμενος της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου Γέροντας Εφραίμ την ημέρα της Σταυροπροσκυνήσεως στην τράπεζα της Μονής. Ο Γέροντας μιλώντας για την σπουδαιότητα του Σταυρού στη ζωή μας και στην ευλογία που λαμβάνουμε όταν τον σηκώνουμε χωρίς αναστεναγμούς, αναφέρθηκε και στη μάστιγα του κορωνοϊού που κατασκεπάζει την οικουμένη τονίζοντας ότι τίποτα δε γίνεται ...

Ο Φώτης Μπαρούτας, Πρωτοψάλτης Ι. Ναού Αγ Δημητρίου Πατρών μελοποίησε για τις Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής τα Λειτουργικά σε ήχο Βαρύ. Μια πρωτότυπη πρόταση που εμπλουτίζει το ρεπερτόριο της περιόδου αυτής και δίνει τη δυνατότητά επιλογής στους ιεροψάλτες πέρα από τα καθιερωμένα εκ παραδόσεως λειτουργικά σε ήχο β΄. Για τα Λειτουργικά της Θ. Λειτουργίας του Μ. Βασιλείου σε ήχο Βαρύ πατήστε εδώ

«Η εκ του κήτους αναδοσις του Προφήτου Ιωνά» Σκέφτομαι, μέρες που ’ναι, με τον φόβο και τον τρόμο της οικουμένης εξ αιτίας της πανδημίας να μας συνθλίβει και συντρίβει, με όλο αυτό τον πειρασμό και τη δοκιμασία που μας προέκυψε βιαίως αυτές τις μέρες της αγριότητος, όσα η Εκκλησιαστική μας παράδοση μας υποδεικνύει, ως τρόπο παραμυθίας και καρτερίας και υπομονής και σωτηρίας. Ως τρόπο εξόδου από τα δεινά, πέραν όλων των άλλων, που ανθρωπίνως και ορθώς επιβάλλονται και καταβάλλονται από τις κοινωνίες των ανθρώπων και την πολιτεία. Είναι πρωτίστως η οδός της προσευχής και της νηστείας. Αλλά και της μεταμέλειας και της μετάνοιας και της συγγνώμης. Καθώς μετάνοια είναι η αλλαγή τρόπου βίου. Τρόπου πρόσληψης του υπάρχειν εν τω κόσμω. Σκέφτομαι πως η οικουμένη ...

Εισήγηση του π. Βασιλείου Καλλιακμάνη, καθηγητή της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ με θέμα: «Μοναχικός βίος και κοινωνική ευθύνη κατά τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό» στο Επιστημονικό Συνέδριο «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: 240 χρόνια από το μαρτύριο του (1779 – 2019)» που διοργάνωσε η Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στην Αθήνα από τις 10 έως τις 12 Δεκεμβρίου 2019.

Κανών Παρακλητικός εις τον Φιλανθρωπότατον Υιόν του Θεού του Ζώντος Μόνου Νικητού του ιού της κορώνης, ποίημα Δρος Χαραλάμπους Μ. Μπούσια, Μεγάλου Υμνογράφου της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας. Διαβάστε εδώ τον Παρακλητικό Κανόνα.  

«Είχα πίστη.Έκανα προσευχή και όλα με τη βοήθεια Του Θεού πήγαν καλά». Αυτά ήταν τα λόγια μιας μητέρας χτυπημένης από τον κορονοϊό, που γέννησε ένα υγιέστατο παιδί. Όλοι χαρήκαμε με τη μαρτυρία της αυτή. Μια ομολογία της προς τον Θεό πίστεώς της. Μπράβο της. Την ίδια ώρα όμως, αισθάνθηκα ένα πόνο και παράπονο μαζί. Όχι μόνο εγώ σαν κληρικός, αλλά και κάθε πιστός ορθόδοξος χριστιανός Έλληνας πολίτης. Περνάμε πράγματι δύσκολα. Όλος ο πλανήτης κινδυνεύει από τον ιό. Λάβαμε μέτρα πολύ σωστά και έγκαιρα, ώστε να περιοριστεί και στην πατρίδα μας η εξάπλωση του θανατηφόρου ιού. Κλείσαμε ακόμη και τις Εκκλησίες. Γιατί όμως ο πόνος και το παράπονό μου ; Ο λόγος γιατί μια άρρωστη από τον ιό μητέρα, μετά τη γέννηση του υγιέστατου ...

Σε μια συζήτηση με το μακαριστό Γέροντα  π. Συμεών Κραγιόπουλο τον παρακάλεσα να μου αναλύσει το «τι ανταποδώσω τω Κυρίω περί πάντων, ων ανταπέδωκέ μοι» (ψαλμός  115). Ο πατήρ με κοίταξε και απάντησε: « Παιδί μου, είναι πολύ σοβαρή ερώτηση και πιστεύω ότι η απάντηση είναι η βιωματική συμμετοχή στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Είναι σημαντικό, είναι ζωτικό να συνειδητοποιείς ότι την στιγμή της Θείας Μετάληψης λαμβάνεις όντως το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου.  Προσλαμβάνεις τον Χριστό και σε προσλαμβάνει ο Χριστός. Γίνεσαι του Χριστού. Αλλά  αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη πίστης. Να πιστεύεις απόλυτα ότι  μέσα σου θα πάρεις τον Χριστό, που σταυρώθηκε για όλους και για σένα και για κάθε ένα προσωπικά. Όταν έχουμε καθαρή πίστη, πίστη χωρίς κρατούμενα, αυτή προκαλεί ...

Είναι γεγονός ότι πολλές φορές από το πικρό βγαίνει γλυκό. Πολλές φορές “ουδέν κακόν αμιγές καλού„. Μια δοκιμασία, μια συμφορά, μια ασθένεια μπορεί να φέρει κάποια ανυποψίαστα καλά. Το πρώτο και το σπουδαιότερο καλό, η πρώτη και η σπουδαιότερη ωφέλεια είναι η αίσθηση και συναίσθηση της μετανοίας. Η συναίσθηση και η ψυχοσωματική αίσθηση της μετανοίας έρχεται απόλυτα φυσική όταν όλοι μας περνάμε ένα πειρασμό, μια δοκιμασία, μια αρρώστεια. Πόσοι αδελφοί μας εγνώρισαν τον Θεό, μετενόησαν, άλλαξαν ζωή, βρήκαν το “φως το Αληθινόν ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον„ όταν έπεσαν από μια βαριά ασθένεια στο κρεβάτι. Πόσοι άθεοι όταν αρρώστησαν, όταν δοκιμάσθηκαν, μετενόησαν για την μεγάλη τους αποστασία και αθεΐα και έγιναν πιστοί, αληθινοί, συνειδητοί, αυθεντικοί Χριστιανοί. Όταν είμαστε ...

Μια γνωριμία με την ιστορία της τοπικής Εκκλησίας της Λεμεσού, παλαιότερης και σύγχρονης, μέσα από το βιβλίο του Ιερομονάχου Σωφρονίου Μιχαηλίδη. Η ηχογράφηση έγινε στον Ρ/Σ της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Διαβάζει ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος. Your browser does not support the audio element.

Εισήγηση του Γεώργιου Καραμπάτσου στο Η΄ Διεθνές Συνέδριο «Οι μεγάλες Προσωπικότητες της Ελληνικής Επαναστάσεως. Ομοψυχία και διχόνοια κατά την Επανάσταση» που πραγματοποίησε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 18 και 19 Οκτωβρίου 2019, στο πλαίσιο των Επιστημονικών Συνεδρίων για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.

Τώρα θα μάθουμε την πείνα και την δίψα της θείας Κοινωνίας. Το σταυρικό ήθος. Θα εκτιμήσουμε την τελευταία θέση και το απλό ύφος , ήθος και ρούχο στην εκκλησία. Θα πάψουν οι απαιτήσεις για πολλά περιττά. Θα μάθουμε να ανεχόμαστε τους συνεκκλησιαζόμενους μας, γιατί θα μας έχουν λείψει ακόμα και αυτά που θεωρούμε «παραξενιές» τους. Αφήστε που θα έχουμε χρόνο να δούμε τις δικές μας.Θα κατεβάσουμε τα αγιοτικά μας, αγιασμούς και βιβλία και παρακλήσεις και βίους αγίων και κομποσχοίνια από το εικονοστάσι μας, το οποίο κάποιοι είχαμε ψηλα και απόκρυφα να μην το βλέπουν οι πολλοί και μας σχολιάζουν. Θα βλέπουμε ράσο και θα αναστενάζουμε.Θα μας φανεί πολύτιμος και μοναδικός και ο πιο «στραβός» παπάς. Εμείς οι ιερείς θα μάθουμε το δάκρυ ...