God doesn’t need our prayers! He knows what we need even before we ask for it. He generously gives His mercy even to those who don’t ask for it. It’s us who need prayer. Because prayer is what unites us to God. Without it, we’re separated from God. The more we pray, the closer we come to God.
Στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Παιανίας, θα πραγματοποιηθεί Κύκλος Ομιλιών με θέμα «Γάμος: Από το εγώ στο εμείς». Οι ομιλίες, από εκλεκτούς και καταξιωμένους ομιλητές, ανταποκρίνονται στην ανάγκη στήριξη και ενδυνάμωσης των γονέων και της οικογένειας, στο πολύ δύσκολο, επίπονο και χρήζον χάριτος έργο, της ανατροφής των παιδιών. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΜΙΛΙΩΝ Τετάρτη 30-10-2019: Ομιλητής: Γεώργιος Φίλιας, Καθηγητής, Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και Θρησκειολογίας, Θεολογικής Σχολής, ΕΚΠΑ. Θέμα: «Η θεολογία του Μυστηρίου του Γάμου και η σύγχρονη εκκοσμίκευση». Tετάρτη 27-11-2019: Ομιλητής: Απόστολος Νικολαϊδης, Καθηγητής, Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και Θρησκειολογίας, Θεολογικής Σχολής, ΕΚΠΑ. Θέμα: «Έρωτας και αγάπη» 6-7-8 Δεκεμβρίου : Τριήμερο θρησκευτικού-κοινωνικού βιβλίου . Έκθεση θρησκευτικού-κοινωνικού βιβλίου από εκδοτικούς οίκους στο εντευκτήριο του Ναού. Τετάρτη 22-1-2020: Ομιλητής: Πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Καλλιγέρης, Θεολόγος, Εκπαιδευτικός, Διευθυντής της Διεύθυνσης Γάμου και Οικογένειας της Ιεράς ...
«Τρισάγιο και Δύναμις» Ιερομονάχου Παντελεήμονα Κάρτσωνα σε ήχ. β΄. Your browser does not support the audio element.
In today’s Gospel reading, Saint Luke the Evangelist mentions two miracles performed by Our Lord Jesus Christ: the one is the healing of the woman with an issue of blood; the second- even more astonishing- is the resurrection of Jairus’ daughter. Two separate cases, two separate cures. In one, a man who was a leader had no hesitation in setting aside his position, abandoning his office, in order to humble himself before Christ and other people by falling to his knees and begging for a miracle. In the other, a woman of the people who hesitated even to approach Christ, but had deep faith that, if she could but touch Him, she’d experience a miracle. Weighed down by the cross of ...
Παναγία Ιεροσολυμίτισσα. Γενικός συναγερμός στους Ανδρωνιάνους, το φιλότιμο και ενθουσιώδες χωριό της Καρυστίας αυτές τις ημέρες. Ήλθαν με άδεια μερικοί τραυματίες μας . Είνε σεμνοί σαν παρθένες. Όλο το χωριό ακούει αχόρταγα το κήρυγμά τους, γενική αναγέννησις παντού. – Σήμερα θα βαφτίσουμε το παιδί, έρχεσθε παιδιά, να μας τιμήσετε στο τραπέζι; Προσκαλούν τα παλληκάρια οι καλοί χωριάτες και εκείνοι αρνούνται. – Είνε σήμερα Παρασκευή, εμείς δεν τρώμε πασχαλινό φαΐ! – Τουλάχιστον έλθετε να μας κάνετε συντροφιά, επιμένουν οι άλλοι. Είνε τιμή για όλους να έχουν συναναστροφές με τους τραυματίες μας. Επήραν μόνοι τους οι ήρωες τους κοινωνικούς τίτλους, κατέλαβαν μόνοι τους την κοινωνική θέσι της αριστοκρατίας του χωριού. Εγκρεμίσθησαν όλα τα είδωλα μονομιάς και οι νέοι κοινωνικοί τίτλοι δίδονται πλέον στη γραμμή της μάχης. Και τα ...
Εισήγηση του Χρίστου Νικολάου, στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Ψηφιακών Μέσων και Ορθόδοξης Ποιμαντικής, που πραγματοποιήθηκε από τις 18 εως τις 21 Ιουνίου 2018 στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης υπό την αιγίδα του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.
Για τους μεγαλύτερους φίλους μας και μαθητές της Στ΄ τάξης Συνεχίζοντας την περιήγησή μας στον πλανήτη μας, θα μάθουμε για τους ψηλότερους ορεινούς όγκους και τις πεδινές εκτάσεις που την καλύπτουν. Ο μεγαλύτερος ορεινός όγκος της Γης βρίσκεται στην κεντρική Ασία. Είναι η οροσειρά ΙΜΑΛΑΪΑ με ψηλότερη κορυφή το Έβερεστ ( 8.848 μ.). Μεταξύ Ασίας και Ευρώπης, υψώνεται ο ΚΑΥΚΑΣΟΣ, με κορυφή το Ελμπρούζ. Στην Ευρώπη η ψηλότερη κορυφή είναι το Λευκό Όρος, που ανήκει στις ΑΛΠΕΙΣ. Στη Βόρεια Αφρική υψώνεται ο ΑΤΛΑΣ, με κορυφή το Τουμπκάλ, ενώ ψηλότερο βουνό είναι το ΚΙΛΙΜΑΝΤΖΑΡΟ. Στη Βόρεια Αμερική εκτείνονται τα ΒΡΑΧΩΔΗ ΟΡΗ, με κορυφή το Μακ Κίνλεϊ, ενώ στη Νότια Αμερική οι ΑΝΔΕΙΣ με την κορυφή Ακονκάγκουα. Το ψηλότερο βουνό της Ωκεανίας βρίσκεται στην ...
Επειδή, αγαπητοί μου, τα προηγούμενα κηρύγματα, με την δογματική τους διδασκαλία, θεωρήθηκαν ως ακατάληπτα για τον λαό, αρχίζουμε νέα σειρά κηρυγμάτων με τον βίο και την διδασκαλία των αγίων μας. Αρχίζουμε με τον άγιο Σιλουανό, ένα εκ των τελευταίων αγίων της Εκκλησίας μας. Ο άγιος Σιλουανός, που το κοσμικό του όνομα ήταν Συμεών Ιβάνοβιτς, καταγόταν από μία πτωχή ρωσική οικογένεια, από το χωριό Σόβσκ της επαρχίας Λαμπεντάσκ. Γεννήθηκε το 1866 και έγινε μοναχός στον Άθωνα, στο Άγιο Όρος. Πέθανε την 24 Σεπτεμβρίου 1938. Λίγα γνωρίζουμε από την παιδική του και νεανική του ηλικία. Όταν ήταν μικρός, 4 ετών περίπου, ο πατέρας του μια παγερή νύκτα φιλοξένησε σπίτι του ένα πλανώδιο βιβλιοπώλη. Ο πατέρας είπε στην κουβέντα με τον ξένο κάτι για τον ...
Το ποίημα «Άξιον εστί» αποτελεί για την Ελληνική ποίηση ό,τι η εικόνα «Άξιον εστί» για την Ορθόδοξη πνευματικότητα. Και τα δύο συμπυκνώνουν, το καθένα στον τομέα του, θεμελιώδη ζητήματα, προσφέροντας στον Ελληνικό λαό πνευματικό και αισθητικό πλούτο, καθώς και μηνύματα ελπίδας και εθνικής περηφάνιας. Και τα δυό, σε καιρούς εθνικής και προσωπικής ταλαιπωρίας, έρχονται να θυμίσουν πως ο μικρός αυτός λαός έδωσε στην ανθρωπότητα ομορφιά και Χάρη, που παραμένουν σημείο αναφοράς για τον ανθρώπινο πολιτισμό και επιβεβαιώνουν τις αστείρευτες δυνάμεις του. Η εικόνα «Άξιον εστί» αποτελεί τον πνευματικό ομφαλό του Αγίου Όρους, όπως και το Άγιον Όρος αποτελεί τον ομφαλό της Ορθοδοξίας. Μια εικόνα τοποθετημένη στο ιερό του Πρωτάτου, περιτριγυρισμένη από τις ασύλληπτης ομορφιάς τοιχογραφίες του Πανσέληνου, περιμένει ταπεινή, σχεδόν κρυμμένη ...
Ένα οδοιπορικό εικόνας και ήχου στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Καΐρου μέσα από την εικόνα του Μανώλη Δημελλά. Στην απέραντη πόλη του Καΐρου, με πληθυσμό περίπου όσο ολόκληρη η χώρα μας και στην παλιά γειτονιά του, ευρίσκεται ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Γεωργίου. Η μοναδική Ροτόντα που διασώζεται στην Ανατολή. Βρίσκεται δίπλα στο φρούριο της Αιγυπτιακής Βαβυλώνος και στο Κοπτικό Μουσείο και θεωρείται Μοναστήρι. Τα ίχνη του ναού χάνονται στις πρώτες εκατονταετίες του Χριστιανισμού, ενώ ο σημερινός ναός ανεγέρθη το 1909.
Ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου στο Συνοδικό της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου κατά τη Σύναξη της Αδερφότητας κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του Οικουμενικού Πατριάρχου στο Άγιον Όρος και ιδιαίτερα κατά την επίσκεψη του στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.
Την 28 Οκτωβρίου 1940 το εκκρεμές της ιστορίας καλούσε και πάλι τον μαρτυρικό λαό των Ελλήνων, στο γνώριμο ραντεβού για τον υπερπάντων αγώνα. Η Ελλάς εδέχετο την ιταμή αξίωση του Ιταλών φασιστών για την παράδοση του εθνικού εδάφους. Και η απάντηση όμως γνωστή στη συνείδηση κάθε γνήσιας ελληνικής ψυχής. Γονιμοποιημένη από το διαχρονικό όραμα της ελευθερίας και της προάσπισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της δημοκρατίας, που μετέδωσαν οι Έλληνες στην οικουμένη, με τους ένδοξους και λαμπρηφόρους αγώνες τους. Αυτήν την απάντηση σάρκωσε με το ΟΧΙ του ο «απόγονος μαρτύρων» κατά τον ποιητή, Ιωάννης Μεταξάς. Την αποφράδα νύχτα της 28-ης Οκτώβρη, ο λαός της Αθήνας ξυπνούσε από το βόμβο των σειρήνων, μέσα στο ζόφο του κηρυχθέντος πολέμου. Το ραδιόφωνο καλούσε σε ...
Πόσο υστερούν αυτοί οι άνθρωποι, ...
If, so far, God hasn’t destroyed us, hasn’t annihilated us, hasn’t requited us as our sins deserve, this is because He’s merciful, long-suffering and compassionate, and is awaiting our repentance and return. This is because, in the wildernesses and the cities, there are some few people praying for the salvation of the world. God saves the rest for the sake of those few.
Μέσα από καταγραφές του Μητροπολίτη Παντελεήμονος Φωστίνη Τα καλύτερα συναξάρια αγίων τα γράφουν τόσο οι ομόψυχοι τους άγιοι, όσο και αυτοί που τους έζησαν από κοντά και κατάφεραν να δουν, έστω για λίγο, μέσα από τα μάτια και την ψυχή των αγίων αυτών. Έτσι και τα καλύτερα στοιχεία για ένα αντίστοιχο πολεμικό ή καλύτερα ηρωικό συναξάρι για τον ελληνισμό της εποποιίας του αγώνα του ’40, μόνον κάποιος που το έζησε εξ επαφής και επί τόπου, θα μπορούσε να τα καταγράψει, αλλά και να τα αναπαραστήσει και να τα ζωντανέψει. Για τον λόγο αυτό, και εμείς σήμερα, θα παρουσιάσουμε μερικές μοναδικές εμπειρίες, όπως τις κατέγραψε η πέννα του Μητροπολίτη Παντελεήμονος Φωστίνη, ο οποίος τις έζησε στο φλεγόμενο μέτωπο του ελληνοϊταλικού πολέμου. Εκεί όπου το ...
Ήταν Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940, όταν η Ελλάδα άκουσε αυτό που περίμενε από καιρό. Τα ιταλικά στρατεύματα ζητούσαν να περάσουν από τα εδάφη της. Αυτό ισοδυναμούσε με κήρυξη πολέμου και οι Έλληνες έδωσαν αρνητική απάντηση: ΟΧΙ. Ο πόλεμος βέβαια ήταν αναμενόμενος. Είχε περάσει ήδη περισσότερος από ένας χρόνος από τη στιγμή που οι δυνάμεις του Άξονα είχαν εισβάλει στην Πολωνία. Κι είχαν περάσει περισσότεροι από δύο μήνες από τον τορπιλισμό της «Έλλης», τον Δεκαπενταύγουστο, στο λιμάνι της Τήνου. Έτσι ο ελληνικός στρατός ήταν προετοιμασμένος. Ξεκίνησε επιθέσεις στα βουνά της βόρειας Πίνδου κι αντί οι Ιταλοί να μπουν στην Ελλάδα, άρχισαν να οπισθοχωρούν ηττημένοι μέσα στο αλβανικό έδαφος. Οι ελληνικές πόλεις της Αλβανίας έπεφταν η μια μετά την άλλη στα χέρια του ...
