Όπως όλη η κοινωνία μας, έτσι και η καλλιτεχνική σπουδή, πάσχει από έλλειψη πνευματικότητας, δηλαδή διεύρυνσης των ατομικών στόχων και υπαγωγής τους σε ένα ευρύτερο πανανθρώπινο όραμα, όπως εκείνο της επικράτησης της ομορφιάς κατά της ασχήμιας ή της επικοινωνίας και του θαυμασμού προς το γεγονός της ζωής κατά βίας και της απαξίωσης της ζωής σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας. Καθ΄ ην στιγμήν το θαύμα της καλλιτεχνίας μεταβάλλεται σε παράγοντα ανταγωνισμού, ναρκισσισμού και κατανάλωσης, υποκύπτει πλήρως στους νόμους μιας απάνθρωπης αγοράς που ξέρει μόνον να αμείβει τον κορυφαίο, όσο βέβαια του είναι χρήσιμος και προσοδοφόρος, μέχρι να τον απορρίψει ως άχρηστο, όταν παρουσιαστεί ο διάδοχος. Σε αυτήν την διαστροφή, μόνον η πνευματικότητα αποτελεί λύση. Προς την κατεύθυνση αυτή, κατ΄ εξοχήν ...
Περισσότερα