Η ελεημοσύνη είναι καλό και ...
The purpose of the Christian life is for our intellect to be united with our heart, because then we’re cured. We’re made whole and we can turn to God with our whole being, fulfilling His commandments in a manner well-pleasing to Him. > Elder Zacharias of Essex <
Ο Άρχων Πρωτοψάλτης Λυκούργος Πετρίδης ψάλει τους αίνους του β΄ ήχου. Ο μακαριστός δάσκαλος γεννήθηκε στα Ταταύλα της Κωνσταντινουπόλεως το 1923 και από μικρής ηλικίας -μόλις 10 ετών- βρέθηκε στα Πατριαρχικά αναλόγια. Διδάχθηκε την Ψαλτική κοντά σε διακεκριμένους και εγκρατείς διακόνους του ιερού αναλογίου και ευτύχησε να ακούσει τον Ιάκωβο Ναυπλιώτη, Ευστάθιο Βιγγόπουλο, Βασίλειο Ονουφριάδη, Κων/νο Πρίγγο και Θρασύβουλο Στανίτσα, από τον οποίο αφομοίωσε μεγάλο μέρος της υψηλής τέχνης του.
Ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, μιλώντας για το μυστήριο του γάμου, εξηγεί ποιο είναι το κλειδί της επιτυχίας του χριστιανικού γάμου και τονίζει με πόση σοφία πρέπει να ζουν οι σύζυγοι καθημερινά μέσα στην οικογένεια. Your browser does not support the audio element.
Ένα λιοντάρι τριγυρνούσε στο δάσος πεινασμένο και ταλαιπωρημένο. Έψαχνε να βρει τροφή πολλές μέρες κι είχε σχεδόν απελπιστεί. Περνώντας όμως μέσα από πυκνούς κι αγκαθωτούς θάμνους άκουσε έναν περίεργο θόρυβο. – Βάζω στοίχημα πως κάποιος κοιμάται πολύ βαριά εδώ τριγύρω, σκέφτηκε μονολογώντας. Κι άρχισαν ήδη να του τρέχουν τα σάλια κι όλο πλησίαζε παραμερίζοντας τους αγκαθωτούς θάμνους, με προσοχή, για ν΄ ακούει καλύτερα το ροχαλητό… – Καλά το φαντάστηκα! Ένας ζουμερός λαγός κοιμάται του καλού καιρού μέσα στη σπηλιά… Το λιοντάρι μας ήταν έτοιμο να κάνει μια μπουκιά τον λαγουδάκο που κοιμόταν αμέριμνος στην απόμερη σπηλιά, που έκρυβαν οι φουντωτοί θάμνοι, όταν… – Δεν είναι δυνατόν, τέτοια τύχη!!! Το λιοντάρι μας γούρλωσε τα μάτια του μουρμουρίζοντας με λαιμαργία, καθώς ένα ελάφι περνούσε εκεί κοντά, ανυποψίαστο βέβαια ...
Εισήγηση του Ιερομονάχου π. Θεοφίλου Παντοκρατορινού με θέμα: «Μοναστικά καθιδρύματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το θεσμικό τους πλαίσιο de lege ferenda» στην στη Διημερίδα «Θρησκευτική – Εκκλησιαστική Διπλωματία στον 21ο αιώνα» «Αποτύπωση Αρχών Πολιτικής και προτάσεις χάραξης Στρατηγικής για την άσκηση Θρησκευτικής και Εκκλησιαστικής Διπλωματίας», η οποία πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου και 1 Μαρτίου 2019.
Ο Ομότιμος Καθηγητής Ευάγγελος Χρυσός, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Άγιος Μάξιμος ο Γραικός, μιλάει για το κοσμοιστορικής σημασίας ιεραποστολικό έργο των αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου. Πρόκειται για συνέντευξη που δόθηκε με αφορμή την Γ΄Διεθνή Επιστημονική Ημερίδα με τίτλο: «Ο εκχριστιανισμός των Σλαβικών λαών», που οργάνωσε ο Ιερός Προσκυνηματικός Ναός των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου Θεσσαλονίκης για να τιμήσει την ιερά μνήμη των αγίων φωτιστών των Σλάβων και παράλληλα τη μνήμη του Ομότιμου Καθηγητή και Ακαδημαϊκού Αντωνίου – Αιμιλίου Ταχιάου.
Χριστός Ανέστη! Αληθώς ανέστη ο Κύριος της δόξης! Τρίτη Κυριακή από του Πάσχα, γνωστή και ως Κυριακή των Μυροφόρων, και η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει τα πρόσωπα, τα οποία διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Πρόσωπα τα οποία θα πρέπει να αποτελούν οδοδείκτες και παράδειγμα προς μίμηση στη ζωή μας. Γιατί οι πράξεις τους, πράξεις τόλμης, θάρρους, αγάπης αποτελούν βασικό στοιχείο στην προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου. Αυτά τα πρόσωπα είναι οι Μυροφόρες γυναίκες, μαθήτριες πιστές στον Χριστό, καθώς και οι Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας και Νικόδημος ο ευσχήμων βουλευτής, μάρτυρες της Ταφής του Κυρίου, οι οποίοι ζήτησαν το σώμα του Ιησού από τον Πιλάτο και το ενταφίασαν σε δικό τους μνήμειο «Ητήσατο Ιωσήφ το Σώμα του Ιησού, και ...
Η τρίτη Κυριακή από της Αναστάσεως είναι αφιερωμένη στην τιμή και την ιερή μνήμη των Μυροφόρων γυναικών, του εξ Αριμαθαίας Ιωσήφ, κρυφού μαθητή του Κυρίου, και του ευσχήμονος βουλευτή Νικοδήμου, του νυκτερινού μαθητή του Κυρίου, μαρτύρων της Αναστάσεως του Κυρίου. Τα πρόσωπα των Αγίων αυτών μαρτύρων αποκαλύπτουν την ουσία και τη δύναμη της πίστεως, τον οντολογικό δεσμό και την κοινωνία ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο. Το νόημα της πίστεως Η πίστη είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος, είναι η ενδημία και παρουσία του πιστεύοντος στον Θεό και του Θεού μέσα σ’ αυτόν που πιστεύει, είναι αποτέλεσμα της συνεργίας ανθρώπου και Θεού. Διά της πίστεως αναγεννηθήκαμε και διά της πίστεως ενωθήκαμε με τον Χριστό, γίναμε μέτοχοι και κοινωνοί στην καινή Του θεωθείσα ανθρώπινη ...
«Με ποια μέθοδο και με ...
Η φιλοδοξία είναι η έντονη ...
We have to pray for the departed. The poor people are awaiting trial, and if you give them an orange juice, it gets them out of prison. » Venerable Païsios the Athonite
On the morning of 9 May 2019, Archimandrite Elder Aimilianos, former Abbot of the Holy Monastery of Simonos Petras on the Holy Mountain fell asleep in the Lord at the Holy Convent of the Annunciation of the Mother of God, Ormylia, Halkidiki. Biographical details by Hieromonk Serapion Simonopetritis (†2019). You have made known to me the ways of life; you will fill me with joy with your countenance (Ps. 15, 11) Abbot of the Great Meteora and multi-faceted activity in the Metropolis of Trikka At the end of 1961, the Metropolitan of Trikka, who shared Fr. Aimilianos’ desire for the monastic life, called him back from Dousiko and made him Abbot of the Holy Monastery of the Transfiguration at the Great Meteora. Initially he ...
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας. Αρκετά μικρός ορφάνεψε και διαθέτοντας την τεράστια περιουσία που κληρονόμησε, στους έχοντες ανάγκη, αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο. Λόγω των ικανοτήτων του και της αγάπης που έτρεφε γι’ αυτόν ο λαός, έλαβε το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Υπέμεινε κακουχίες και φυλακίσεις, όμως όταν ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο. Ο Άγιος Νικόλαος θαυματουργούσε εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Η πρώτη ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Νικολάου έλαβε χώρα στα 1087. Στις 9, 10 και 20 Μαϊου τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία η Ανακομιδή ή ...
Θα είσαι πνευματικός άνθρωπος, όταν ...
His courtesy, perfect obedience and respect for the monastery and its overseers continued throughout his long life. His great progress in the monastery, the felicitous conclusion of all the tasks assigned to him and, particularly, his modesty, gentleness and virtue in general made him, on the one hand, well-liked and respected, but on the other, as is often the case, also made him the object of jealousy, envy and pettiness. His answer was always silence and forbearance. At the monastery they would see his lamp burning all evening long. The older monks used to say they never saw him lying down. Whatever time you went to see him, you’d find him on his feet or sitting. He slept in his chair. ...
Fr Jonah from Taiwan speaks on the real meaning of the Resurrection of the Christ.
Ενημέρωσή μεσω RSS
