Πεμπτουσία

«Η αμαρτωλός έδραμε» (Ήχος Β΄). Δοξαστικό των Αίνων του Όρθρου της Αγίας και Μεγάλης Τετάρτης (τη Μ. Τρίτη εσπέρας), αποδίδει ο Άρχων Μαΐστωρ της Μ.τ.Χ.Ε Γρηγόρης Νταραβάνογλου. Η ηχογράφηση προέρχεται από τη σειρά ηχογραφήσεων του Άρχοντα με τίτλο, Ύμνοι της Μ. Τρίτης & Μ. Πέμπτης. Το κείμενο προέρχεται από το βιβλίο του Άρχοντος Πρωτ. της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κων/πόλεως κ. Λυκούργου Πετρίδη με τίτλο «Η Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα».

Ο αρχιμανδρίτης π. Ιγνάτιος Χαϊκάλης στο πρώτο μέρος της συνέντευξής του στη Πεμπτουσία μιλάει για τον πόνο στη ζωή του ανθρώπου και τον δρόμο προς τον Θεό, όπως αυτό ανοίγεται μέσα από τη δοκιμασία του πόνου.

α) Καθώς εισερχόμαστε στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα καθένας νοσταλγεί τη χαμένη οικειότητα με τον Θεό, προβληματίζεται για την απουσία ουσιαστικών ανθρώπινων σχέσεων και την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής του. Σε κάθε περίπτωση, το πρόσωπο του Κυρίου Ιησού που οδηγείται εκουσίως στο Σταυρό, «αίροντας τις αμαρτίες του κόσμου», παρότι αποτελεί «σημείον αντιλεγόμενον», εκπέμπει φως και χάρη. β) Μακάριοι όσοι έχουν οφθαλμούς καθαρούς και γίνονται δέκτες των «θείων χαρισμάτων που προλάμπουν», και «των μηνυμάτων της εορτής που προτρέχουν» κατά τον ιερό Χρυσόστομο. Και αυτοί είναι γνωστοί μόνο στον Παντογνώστη Θεό, αφού μένουν συνήθως στην αφάνεια και το περιθώριο της κοινωνικής και εκκλησιαστικής ζωής. Είναι οι απλοί αχθοφόροι του Σταυρού του Χριστού, αλλά και μέτοχοι της χάριτος και του φωτός. γ) Είναι όσοι ...

Ο Τιμόθεος Diwema, Πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού Παναγίας Φανερωμένης Ν. Μηχανιώνας, ερμηνεύει το περίφημο ιδιόμελο των αίνων του Όρθρου της Μ. Τρίτης, «Ιδού σοι το τάλαντον», σε ήχο Βαρύ και μέλος Π. Φιλανθίδη.

Στον όρθρο της Μεγάλης Τετάρτης που ψάλλεται το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης, κυριαρχούν δυο φιγούρες. Αυτή της γυναίκας πόρνης που άλειψε με μύρο το Χριστό, και αυτή του Ιούδα του Ισκαριώτη. Η υμνογραφία συγκρίνει διαρκώς την μετάνοια της πόρνης με το φοβερό ολίσθημα του Ιούδα και παραλληλίζει τις δύο ψυχικές καταστάσεις. Η πόρνη ελευθερώνεται από την αμαρτία και μετανοεί, ενώ ο Ιούδας αιχμαλωτίζεται από τη φιλαργυρία και αποχωρίζεται απ’ το Θεό. Ιδιαίτερα συγκινητικό είναι το γνωστό «τροπάριο της Κασσιανής» (γραμμένο από τη μοναχή Κασσιανή) που εκφράζει τη θερμή μετάνοια και εξομολόγηση της αμαρτωλής γυναίκας: Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Γυνή, την σην αισθομένη Θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι, προ του ενταφιασμού κομίζει. Οίμοι! λέγουσα, ότι νυξ μοι, υπάρχει, οίστρος ...

Ομιλία του Πέτρου Παναγιωτόπουλου, Επίκουρου Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό αγ. Γεωργίου Νεαπόλεως στο πλαίσιο ποιμαντικών ομιλιών της ενορίας για τη Μ. Τεσσαρακοστή.

Ζούμε σε μια εποχή μεταβολών η οποία έχει αναμφισβήτητα επηρεάσει και το θεσμό της οικογένειας. Αλλαγές στη δομή, στους ρόλους, στη μορφή της οικογένειας καθώς και στις οικογενειακές σχέσεις. Συνάμα, η οικογένεια έρχεται αντιμέτωπη με πολλά και νέα ερεθίσματα, η τεχνολογία εισέβαλε στα σπίτια μας, διευκολύνοντας και παράλληλα δυσχεραίνοντας τη ζωή μας και απομονώνοντας τους ανθρώπους. Πώς όλες αυτές οι αλλαγές επηρέασαν τη σύγχρονη οικογένεια; Είναι άραγε η σύγχρονη οικογένεια αποδιοργανωμένη; Ποιοι επηρεάζονται πιο έντονα μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις; Γίνεται να ισχυροποιήσουμε το θεσμό της οικογένειας; Έχοντας στο νου μας τα λόγια του Ε. Παπανούτσου, «Θα ήταν πάντως μεγάλη ατυχία για την ανθρωπότητα να διαλυθεί η οικογένεια.Γιατί αν σε όλες τις άλλες λειτουργίες της μπορεί ν’ αντικατασταθεί με άλλου είδους ...

Το είχε πει σε μια συνέντευξή του ο αείμνηστος Νίκος Καρούζος: »Μεταξωτοί άνθρωποι». Μιλούσε για κάποιους χωρικούς που είχε συναντήσει στη Λέσβο. Αγράμματοι ήταν, αλλά σοφοί. Και, προπάντων, τρυφεροί με τους άλλους. Απαλοί, χωρίς γωνίες που κόβουν, χωρίς καχυποψία, δίχως έπαρση και επιθετική ειρωνεία που πληγώνει. Μεταξωτοί άνθρωποι… Μού ’μεινε αυτός ο χαρακτηρισμός. Χαράχτηκε μέσα μου. Κι από τότε ένα νέο κριτήριο λειτουργεί στις αξιολογήσεις μου για τους ανθρώπους: η συμπεριφορά και η στάση τους σε «ασήμαντα» πεδία της καθημερινότητας. Αυτά που συνήθως τα προσπερνάμε ή δεν τα παρατηρούμε, γιατί δεν μας απασχόλησαν ποτέ οι εκφάνσεις της «μεταξωτής συμπεριφοράς». Βέβαια οι άνθρωποι δεν συγκροτούν ως χαρακτήρες ένα συμπαγές όλον, αλλά ένα αντιφατικό σύνθεμα, στο οποίο συνυπάρχουν «μεταξωτά» στοιχεία και ακάνθινες απολήξεις. Γι’ ...

Οι πρώτες μέρες της μεγάλης εβδομάδας είναι αφιερωμένες στην εσχατολογία και σε τέσσερις παραβολές: Των δέκα παρθένων με το λάδι του ελέους, του δούλου πού δεν είχε ένδυμα γάμου(έργα αρετών), των ταλάντων(διανομή πλούτου), του Βασιλιά με τους αμνούς και τα ερίφια(κρίση κατά την στάση μας έναντι των φτωχών). Και οι τέσσερις παραβολές σε πρώτο επίπεδο έχουν να κάνουν με τα έσχατα. Γιατί το Πάσχα σημαίνει το πέρασμα μας από μια ζωή σε άλλη ζωή και την κρίση μας σαν χριστιανών. Αλλά μήπως και αυτό το Δείπνο της Μεγάλης Πέμπτης δεν πληρώνει έναν Νόμο, μία Έξοδο από μια εποχή στην Άλλη;Ο Σταυρός δεν καταργεί έναν ολόκληρο κόσμο φθοράς; Η Ταφή δεν φανερώνει έναν σαββατισμό; Η Ανάσταση δεν ανοίγει μια πόρτα σε ...

«Πάνε χρόνια τώρα. Οι παππούδες μας όμως θυμόνταν το γερόπαπα που εγκαταστάθηκε στην Κριμαία, κοντά στο Γιουρζούφ, σε μια από τις σπηλιές του Αϊ Δαγά. Κανένας δε γνώριζε πότε πρωτόρθε εκεί, ποιός ήταν κι από που. Λέγανε γι’ αυτόν πολλά. Κάμποσοι λέγανε πως τον ξέρασε εκεί ένα κύμα, ύστερα από ένα ναυάγιο, όπου η μανιασμένη θάλασσα κατάπιε όλους τους συγγενείς και τους αγαπημένους του. Άλλοι λέγανε, πως η φουρτούνα της ανθρώπινης ζωής τον στέρησε από κάθε τι που τον ένωνε με τον κόσμο τούτο, και γι’ αυτό αποσύρθηκε, για ν’ αφοσιωθεί στο Θεό, να θαυμάσει την ομορφιά των πλασμάτων του, να σκεφθεί τη δίκαιη οργή του και να τον εξιλεώσει με τις προσευχές του. Τι ήταν εκείνο που τον έφερε κοντά ...

Σήμερα το εσπέρας της Μεγάλης Τρίτης κατά τον όρθρο της Μεγάλης Τετάρτης στους Ναούς ψάλλεται το γνωστό τροπάριο «η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…» σύνθεση της αγίας Κασσιανής εμπνευσμένο και αυτό όπως και όλη η υμνογραφία της Μεγάλης Τετάρτης από την ευαγγελική διήγηση με το περιστατικό της πόρνης, η οποία προσήλθε στον Κύριο και με δάκρυα μετανοίας και άρωμα πολύτιμο ένιψε σε ένδειξη μετανοίας τους πόδας του Κυρίου. Το γεγονός της μυρώσεως αναφέρεται και από τους τέσσερεις Ευαγγελιστές, χωρίς όμως να αποδίδεται στα ίδια πρόσωπα, καθώς μέσα στο ευαγγελικό κείμενο παρουσιάζονται τρία διαφορετικά περιστατικά μυράλειψης του Κυρίου. Η μία περίπτωση είναι αυτή της αμαρτωλής γυναίκας της διηγήσεως του Ευαγγελιστή Λουκά, στο σπίτι του Φαρισαίου, που έφερε ένα αλαβάστρινο δοχείο με μύρο, ...

Όταν Σε βλέπω Κύριε στο ξύλο κρεμασμένο, γυμνό, μέσα στα αίματα και ταλαιπωρημένο, μου ΄ρχεται πάντοτε στο νου η Εβδομάδα εκείνη Μεγάλη όπως στην καλούν για αυτά που είχαν γίνει. Και είναι σαν να στέκομαι σε μια γωνιά κρυμμένος τα δρώμενα όλα να κοιτώ με δέος ο καημένος. Σαν κάθε μέρα να περνά μπροστά απ΄ τους οφθαλμούς μου και να θαρρεί πως γίνονται την ώρα τούτη ο νους μου. Βλέπω την πόρνη ταπεινά σ’ Εσένα να προστρέχει, με μύρο και με δάκρυα τους πόδας Σου να βρέχει, να τους σκουπίζει κλαίοντας μόνο με τα μαλλιά της ζητώντας τη μετάνοια μέσα από την καρδιά της. Ταυτόχρονα όμως ορώ και τον Ισκαριώτη, τον άθλιο το μαθητή, το δόλιο προδότη συνωμοσία μυστική με τους εχθρούς να κάνει και από τα χεριά του κακού αργύρια να λαμβάνει. Το Δείπνο θωρώ ...

Στηρίζουμε τους νέους Έλληνες που παρά τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες μένουν στον τόπο τους και προσπαθούν να κάνουν πραγματικότητα τα όνειρά τους. Αυτό είναι το κοινωνικό μήνυμα για το Πάσχα του Φιλανθρωπικού Οργανισμού της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών «ΑΠΟΣΤΟΛΗ», βασισμένο στην αληθινή ιστορία δύο νέων γυναικών από την Αθήνα. Η Λεμονιά και η Σταυρούλα Καρακοφωλίτη αντιμέτωπες με το φάσμα της ανεργίας, αντί να φύγουν στο εξωτερικό, αποφάσισαν να διασώσουν και να εκσυγχρονίσουν τη μικρή βιοτεχνία βρεφικών ειδών του πατέρα τους, σε ένα υπόγειο στη Δάφνη. Ήταν τα χρόνια της κρίσης κι είχαν ανάγκη από καινούργιες ραπτομηχανές… Το κοινωνικό μήνυμα της ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ είναι ένα κάλεσμα για να σταθούμε δίπλα σε νέους και νέες που επιλέγουν να μείνουν στην Ελλάδα και τολμούν να κάνουν ...

Τη Κυριακή, 14 Απριλίου 2019 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μουσικού Σχολείου Σπάρτης, η ενορία αγίου Νικολάου Κοκκινόρραχης, σε συνδιοργάνωση με το  Μουσικό Σχολείο Σπάρτης και το Νομικό Πρόσωπο Πολιτισμού & Περιβάλλοντος  του Δήμου Σπάρτης, πραγματοποίησαν μουσικό αφιέρωμα στον ποιητή  Κώστα Κρυστάλλη,  με αφορμή τα 150+1 χρόνια από την γέννηση του με τίτλο: «Παρακαλῶ σε, Σταυραητέ», με μελοποιημένα ποιήματα του Κώστα Κρυστάλλη, σε πρώτη εκτέλεση. Την μελοποίηση-επιλογή κειμένων είχε η Αναστασία Κόκκινου, στο πιάνο ήταν η Χαρίκλεια Βαδάκογλου-Βελισσάρη και στο φλάουτο-κλαριντο η Ευγενία Βρέλλη. Την εκδηλωση παρουσίασε η Μαριλένα Θεοφιλάκου και συμμετείχαν  η Ενοριακή Χορωδία Αγίου Νικολάου Κοκκινόρραχης, καθηγητές και μαθητές του Μουσικού Σχολείου Σπάρτης.