Συναξαριακές Μορφές

Ο μακαριστός Δημήτριος Παναγόπουλος († 13 Φεβρουαρίου 1982) Γράφτηκε ακριβώς πριν 35 χρόνια αλλά παρ' όλα αυτά διατηρεί τη φρεσκάδα της!!! Κατά τας συγκινητικωτάτας στιγμάς της νεκρώσιμου ακολουθίας και του υστάτου αποχαιρετισμού του προσφάτως εκλιπόντος προς Κύριον λίαν θεοφιλούς και δημοφιλούς λαϊκού ιεροκήρυκος Αθηνών αειμνήστου Δημητρίου Παναγοπούλου, διάφοροι ομιληταί απηύθυναν τον λόγον προς την συγκεντρωθείσαν λαοθάλασσαν των πιστών προβάλλοντες την σημασίαν της προσωπικότητος και του έργου του μακαρίτου. Εξ όσων όμως υπέπεσον εις την αντίληψίν μας ουδείς υπογράμμισε έν βασικόν, το θεμελιωδέστερον ίσως, κατά την ταπεινήν μας γνώμην, χαρακτηριστικόν της προσωπικότητός του. Αν κατά το λεχθέν υπό του μακαριστού Γέροντος π. Ιουστίνου Πόποβιτς «κριτήριον ορθοδόξου φρονήματος αποτελεί η στάσις του χριστιανού έναντι του μοναχισμού», τότε αναμφιβόλως ο Παναγόπουλος πρέπει να αναγνωρισθή ...

Μόλις άκουσε αυτά τα αγγελικά λόγια τρέχει αμέσως στον Γέροντα και του φωνάζει: -Γέροντα! Γέροντα! Ό,τι μου πεις θα κάνω! -Θέλω να κάνεις υπακοή από τώρα. -Ναι, Γέροντα. Να ’ναι ευλογημένο. Στρώνεται αμέσως τράπεζα και του προσφέρονται τρείς παστές σαρδέλες, που τις έφαγε αμέσως μαζί με τα κεφάλια. Και ο Θεός μόνον τρεις ημέρες αρκέσθηκε να τον δοκιμάσει, διότι ο Γέροντας εκτενώς γι’ αυτόν προσευχόταν. Μετά από τρείς ημέρες, την νύκτα είδε όραμα ο Γέροντας, ότι τον πατέρα Γεράσιμο τον είχε τυλίξει ένας δράκοντας από τα πόδια μέχρι πάνω στο λαιμό και προσπαθούσε να τον πνίξει. Και φώναζε απελπισμένα με άγριες φωνές στον Γέροντα να τον σώσει. Ο Γέροντας βγήκε στο μπαλκονάκι κρατώντας στο δεξί του χέρι ένα περιστέρι και του λέει: «Γεράσιμε, μη φοβάσαι, ...