Συναξαριακές Μορφές

Ιερομόναχος Ησύχιος Αγιαννανίτης ( 1909-10 Φεβρουαρίου 1982) Ο κατά κόσμον Δήμος Αλεξανδρόπουλος του Σπυρίδωνος και της Μαρίας, ο ενάρετος αυτός Αγιαννανίτης Πνευματικός, γεννήθηκε στο χωριό Δράινα της Μεσσηνίας το 1909. Από μικρός διακρινόταν για την επιμέλεια, σοβαρότητα και σεμνότητα του. Στη γειτονική κωμόπολη Μεσσήνη γίνεται ράφτης. Τα χρήματα που κερδίζει τα δίνει στη χήρα μητέρα του κι ελεημοσύνη στους φτωχούς. Με θεία βοήθεια και υπόδειξη, με την προστασία του τιμίου σταυρού και της Παναγίας, αλλά και με πειρασμούς και πόλεμο δαιμόνων φο­βερό, έφθασε στη σκήτη της Αγίας Θεοπρομήτορος Άννης το 1927, στην Καλύβη του Αγίου Μοδέστου και του Αγίου Χαραλάμπους, στην υπακοή του εναρέτου και προορατικού παπα-Λεόντιου. Ο Ησύχιος μετά δοκιμή και κουρά, το 1928, χειροτονήθηκε διάκονος το 1933 και πρεσβύτερος ...

Μοναχός Βασίλειος Καρυώτης ( 1906- 10 Φεβρουαρίου 1980) Ο κατά κόσμον Μόσχος Καραμόσχος του Χριστοδούλου και της Μαρίας γεννήθηκε στο Γομάτι, Χαλκιδικής το 1906. Προσήλθε στο Άγιον Όρος μόλις 13 ετών το 1919. Εκάρη μοναχός στο Ξηροποταμηνό Κελλί του Τιμίου Προδρόμου το 1922. Ήλθε μικρό παιδί στον Άθωνα. Μέχρι τέλους κράτησε αυτή την παιδικότητα στο πρόσωπό του. Κατοίκησε στο Σταυρονικητιανό Κελλί των Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης κάτω των Καρύων από το 1966. Τον Σεπτέμβριο του 1980 κλαδεύοντας τα ελαιόδενδρα του Κελλιού του υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο. Επακόλουθό του ήταν ολική ημιπληγία. Φιλόστοργα η μονή Σταυρονικήτα τον περιέθαλψε και τον φρόν­τισε όσο μπορούσε. Λόγω της καταστάσεώς του υπέφερε πολύ, αλλά η υπομονή του στάθηκε υποδειγματική. Αυτόν που τον περιγελούσαν και τον είχαν για ...

Μοναχός Τρύφων Ξενοφωντινός (1990 - 10 Φεβρουαρίου 1978) Κατά κόσμον ονομαζόταν Γραμμένος-Γραμματάς Στεργιώτης του Νικολάου και της Μαρίας. Γεννήθηκε στο χωριό Πλάτανος Γανο­χώρων το 1900. Προσήλθε στην ιερά μονή Ξενοφώντος το 1929. Εκάρη μοναχός το 1930. Αναχώρησε της μονής το 1939 κι επανήλθε το 1954. Το 1970 εξελέγη προϊστάμενος. Διακόνησε επί πολλά έτη ως προσφοράρης. Μετά την πρώτη του αναχώρηση από τη μονή έζησε σε βουνά και σπηλιές, απ’ όπου απέκτησε βρογχικά. Η εξομολόγησή του ήταν ειλικρινής και μετά δακρύων, και η μετάνοιά του μεγάλη. Στους νεότερους μοναχούς της αδελφότητος ήταν διακριτικά διδακτικός. Έλεγε: «Αν θέλεις να προκόψεις στην κα­λογερική, να πεις ότι είσαι εδώ ξένος». Αγαπούσε πολύ την πνευματι­κή μελέτη. Ιδιαίτερα μελετούσε το Κυριακοδρόμιον και προσευχόταν πολύ. Ήταν αγαθός, πολύ ...

Ένας κρυμμένης αρετής μοναχός ήταν και ο μακάριος Ησύχιος Κωνσταμονίτης, ο κατά κόσμον Γεώργιος Ιωάννου Αραμπατζής. Γεννήθηκε στην Προύσα της Μ. Ασίας το 1906. Νέος ήλθε στην Ελλάδα κατά την πολύκλαυστη μικρασιατική καταστροφή. Στη μονή Κωνσταμονίτου εισήλθε το 1926 ως δόκιμος. Δεν γνώριζε πολύ καλά ελληνικά. Ένα γεροντάκι της μονής του έμαθε την ελληνική γλώσσα. Μετά την κανονική δοκιμασία εκάρη μοναχός το 1928. Επί πολλά έτη είχε το διακόνημα του πορτάρη της μονής. Εκεί στην είσοδο τον γνωρίσαμε κι εμείς, σοβαρό, σεμνό και λιγομίλητο. Καθημερινά σκούπιζε το πορταρίκι και υποδεχόταν τους προσκυνη­τές, μόνο με τ’ απαραίτητα λόγια. Επί 55 έτη ζούσε την ίδια ήσυχη, αδιατάρακτη και ταπεινή ζωή. Συνήθιζε να πηγαίνει στην τράπεζα του κοινοβίου μόνο τις Κυριακές και τις εορτές, ...

Ο κατά κόσμον Θεόδωρος Γεωργίου Κακούνης γεννήθηκε στα χωριό Καστρί της Λακωνίας το 1885. Μαζί με τον δίδυμο αδελφό του Δημήτριο, τον μετέπειτα 6Καυσοκαλυβίτη μοναχό Ιερόθεο (+1968), νέοι ξενιτεύθηκαν για την Αμερική. Πήγαν να εργασθούν, για να βοηθή­σουν τη φτωχή τους οικογένεια. Μία ημέρα, πηγαίνοντας σ’ ένα θέατρο για να ψυχαγωγηθούν και να ξεκουρασθούν, είδαν ένα φοβερό θέαμα. Χορός δαιμόνων να περιφέρεται γύρω από το κτίριο και να γκρεμίζει στην αμαρτία νέους και νέες. Τρομαγμένοι αναχώρησαν για το Άγιον Όρος, ποθώντας τη σωτηρία της ψυχής τους. Το 1903 ο Θεόδωρος προσήλθε στην ιερά σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης, στην Καλύβη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην ευλαβή συνοδεία των ιερομονάχων Στεφάνου και Θεοδοσίου. Το 1907 εκάρη μο­ναχός. Ημέρα με την ημέρα προόδευσε ...

Ιερά μονή Αγίου Παύλου, σχέδιο Ράλλη Κοψίδη (1956) Γεννήθηκε στην Τρίπολη της Τραπεζούντος το έτος 1881, ο κατά κόσμον Θεόδωρος Σιδερίδης. Πάντοτε διακρινόταν μεταξύ των αδελφών της ιεράς μονής Αγίου Παύλου για την αγαθότητα, την απλότητα, την πίστη και την πρόθυμη υπακοή του. Προσήλθε στη μονή το 1934 κι εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός το 1935. Το Πάσχα του 1936, κατά την έξοδο των πατέρων στον αύλειο χώρο της μονής, για να κάνουν Ανάσταση, ο ηγούμενος Σεραφείμ (+1960), μετά το «Χριστός Ανέστη», είπε στον μοναχό Θωμά: «Γερο-Θωμά, πή­γαινε σε παρακαλώ κάτω στο οστεοφυλάκιο να ειπείς στα κόκκαλα εκεί των πατέρων το “Χριστός Ανέστη”». Πρόθυμος, δίχως δεύτερο λογισμό, έτρεξε να κάνει πράξη τον λόγο του Γέροντος. Απευθυνόμενος στα οστά είπε μεγαλόφωνα: «Ο ηγούμενος μ’ ...

Γεννήθηκε στη Μάδυτο της Α. Θράκης, ο κατά κόσμον Βασίλειος Κατμάδας, από ευσεβέστατους γονείς το 1887. Πόθησε τον μονα­χικό βίο από παιδί και το 1901 προσήλθε στη μονή Παντοκράτορος, στην υπακοή του συμπατριώτη του ιερομονάχου Στεφάνου. Μετά διετή δοκιμή εκάρη μοναχός. Το ίδιο έτος εισήλθε μαθητής στην Αθωνιάδα Σχολή. Μετά τριετία φοίτησε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή Κωνσταν­τινουπόλεως. Το 1910 χειροτονήθηκε διάκονος. Το 1912 διορίσθηκε κα­θηγητής στην Αθωνιάδα. Κατά τον μετέπειτα σχολάρχη της Αθωνιάδος επίσκοπο Ροδοστόλου Χρυσόστομο, υπήρξε «ονομαστός Αγιορείτης και δυνατός δάσκαλος». Ο ιερομόναχος Χριστόφορος Δοχειαρίτης (Κτενάς) μάλιστα γράφει περί αυτού: «Ο πατήρ Αθανάσιος ην ο ευτυχέστατος των διδασκάλων της Αθωνιάδος, διότι ηξιώθη ίνα ίδη τον ημέτερον στρατόν απελευθερούντα και την ιεράν ταύτην της φιλτάτης πατρίδος γωνίαν και τους ...

Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Άγγελος Ευαγγελάτος στο χωριό Αγκών της Κεφαλλονιάς το 1904. Ο πατέρας του Γρηγόριος στα τέλη του βίου του εκάρη μοναχός στη μονή του Αγίου Παύλου. Ως λαϊκός εργάσθηκε ως αστυνομικός. Καθημερινά από τότε έλεγε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, τους οποίους γνώριζε άπ’ έξω. Το 1934 ήλθε στη μονή του Αγίου Παύλου. Το 1935 εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος στην πανήγυρη της Υπαπαντής και πρεσβύτερος στην πανήγυρη του Αγίου Παύλου του Ξηροποταμηνού από τον μητροπολίτη Μιλητουπόλεως Ιερόθεο († 1956). Το 1944 εξελέγη προϊστάμενος και το 1960 ηγούμενος.img_0018Ο διάδοχός του αρχιμανδρίτης Παρθένιος γράφει περί αυτού: «Ο αείμνηστος προηγούμενος υπήρξεν άνθρωπος δραστήριος, αποφασιστικός και “ζηλωτής καλών έργων”, σκοπόν έχων την ιδίαν σωτηρίαν και την προαγωγήν και τελειοποίησιν της Αδελφότητος ...