Ό,τι και να λέμε, ό,τι και να διαβάζουμε, όσα και να γιορτάζουμε, η ζωντανή παρουσία των ανθρώπων δεν αντικαθίσταται με τίποτα. 33 χρόνια εορτές των Τριών Ιεραρχών και πάντα η προσπάθεια να γίνει κάτι σα να μιλάγαν οι ίδιοι στα παιδιά. Μάταια! Πάντα, τέλος γιορτής με τον ίδιο καημό: «Να γινόταν να έπαιρνε το μικρόφωνο ο ίδιος ο Βασίλειος με την ασκητική μορφή και το μυαλό-ξυράφι! Να γινόταν να έπαιρνε το μικρόφωνο ο ίδιος ο Χρυσόστομος, να καθηλώσει και το πιο δύσκολο παιδί, μιλώντας του για το μεγαλείο της θυσίας για ένα μεγάλο ιδανικό και το θάρρος να ορθώνεις ανάστημα στην υποκρισία της δήθεν θεοσεβούμενης εξουσίας! Να γινόταν να ανέβαινε στο βήμα ο ίδιος ο Γρηγόριος και να μέρευε τις ταραγμένες ψυχές ...





















