Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Δύο χιλιάδες εξακόσια επτά αρχαία νομίσματα επαναπατρίστηκαν από τη Γερμανία . Είχαν κατασχεθεί τον Σεπτέμβριο του 2011, στις αποσκευές έλληνα πολίτη που ταξίδευε οδικώς προς το Μόναχο. Πρόκειται κυρίως για χάλκινα νομίσματα κλασικών, ελληνιστικών, ρωμαϊκών και υστερωμαϊκών χρόνων. Από την αρχαιολογική τεκμηρίωση που έγινε στο Νομισματικό Μουσείο, αναγνωρίστηκαν εκδόσεις νομισματοκοπείων πόλεων της Μακεδονίας (Πέλλα, Φίλιπποι, Αμφίπολη, Θεσσαλονίκη, Τράγιλος κ.α.), λιγοστές εκδόσεις πόλεων Αιγαιακής Θράκης (Μαρώνεια, Άβδηρα, ένα νόμισμα Αίνου), όπως και εκδόσεις βασιλέων Μακεδονίας (Αμύντας Γ΄, Φίλιππος Β΄, Αλέξανδρος Γ΄, Δημήτριος Πολιορκητής, Φίλιππος Ε΄, Περσεύς). Επιπλέον ανάμεσά τους εντοπίστηκαν τέσσερα (4) αργυρά δηνάρια 2ου αι. μ.Χ. και δεκαπέντε (15) ρωμαϊκοί αντωνινιανοί από κράμα 3ου αι. μ.Χ. Αναγνωρίστηκαν, τέλος, ιδιαίτερες κοπές   νομισματοκοπείου Θεσσαλονίκης, πρώιμης βυζαντινής περιόδου (16νούμμια, 8νούμμια και ένα δυνούμμιον) καθώς ...

Οι εκλογές που πραγματοποιούνται σήμερα για την ανάδειξη της νέας βουλής, αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να θυμηθούμε μερικές βασικές αρχές της διεξαγωγής της ψηφοφορίας, αλλά και της λειτουργίας του πολιτεύματος. Η ψηφοφορία, λοιπόν, για την ανάδειξη των αντιπροσώπων μας είναι: α. Άμεση: Το εκλογικό σώμα εκλέγει απευθείας τους αντιπροσώπους του. β. Μυστική: Η μυστικότητα της ψηφοφορίας εξασφαλίζεται με τη δημιουργία ιδιαίτερων χώρων, στους οποίους ο ψηφοφόρος αποσύρεται για να συμπληρώσει, χωρίς να τον βλέπουν, το ψηφοδέλτιο και να το τοποθετήσει σε φάκελο αδιαφανή και ίδιο με τους υπόλοιπους. Ακόμα, η μυστικότητα εξασφαλίζεται με την ομοιομορφία όλων των ψηφοδελτίων. Η παραβίαση της μυστικότητας της ψηφοφορίας αποτελεί αξιόποινο αδίκημα και τιμωρείται από το νόμο. γ. Yποχρεωτική: Σύμφωνα με το Σύνταγμα οι Έλληνες ψηφοφόροι είναι υποχρεωμένοι ...

Η ζωή των μετοίκων στην αρχαία Αθήνα και η θέση τους στην κοινωνία και την πολιτεία. Η Αρχαία Αθήνα υπήρξε μία από τις ισχυρότερες πόλεις-κράτη της αρχαίας Ελλάδας. Το όνομά της συνδέθηκε με πολλές επιτυχείς πολεμικές επιχειρήσεις στην Αρχαιότητα, όπως με τις διάφορες μάχες κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων (490-479), κατά τις οποίες οι Αθηναίοι στρατηγοί πρωτοστάτησαν. Η Αθήνα ήταν σημαντική πόλη ήδη από τα χρόνια πριν το ξέσπασμα των Περσικών Πολέμων και πάντα υπήρχε η αντίζηλη πόλη της Σπάρτης. Στα μέσα του 5ου π.Χ. αιώνα, η Αθήνα, η πόλη της θεάς Αθηνάς από την οποία πήρε και το όνομά της, είχε την τύχη να την κυβερνήσει ο Περικλής. Αυτός ο αδιαφιλονίκητος αρχηγός της πόλεως, έως τον θάνατο του, το 429 π.Χ. ...

Η "Πεμπτουσία" βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ξεκινήσει την τμηματική δημοσίευση της μελέτης του κ. Δημητρίου Τσιολακίδη, σχετικά με την ερμηνεία των ονείρων κατά τον Φρόυντ, υπό το φως της Ορθόδοξης διδασκαλίας. Στο σημερινό, πρώτο, δημοσίευμα παρατίθενται οι εισαγωγικές σκέψεις του συγγραφέα. Πηγή:poimin.gr Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει τα πορίσματα της επιστημονικής έρευνας του Φρόυντ σχετικά με την προέλευση και την ερμηνεία των ονείρων και να επισημάνει τις αντιθέσεις και τυχόν ομοιότητες που εντοπίζονται με την αντίστοιχη στο θέμα ορθόδοξη διδασκαλία. Η κατά πόδας παρακολούθηση της Φροϋδικής σκέψης στο συνολικό περιεχόμενο του 8ου τόμου με τίτλο η Ερμηνευτική των Ονείρων της σειράς Άπαντα Σίγκμουντ Φρόυντ των εκδόσεων Πανεκδοτική έτος έκδοσης 1968 κρίθηκε απαραίτητη καθώς θα συμβάλλει στη πληρέστερη παράθεση ...

Ο σήμερα τιμώμενος άγ. Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, στον οποίο η Εκκλησία απέδωσε τον ιδιαίτερο τίτλο "Θεολόγος", υπήρξε εκτός των άλλων ένας φλογερός υπέρμαχος της κοινωνικής δικαιοσύνης, ειδικά στο ζήτημα της αδικίας που υφίστανται οι γυναίκες, αλλά και στο πρόβλημα της δουλείας. Για το δεύτερο, λ.χ., θεωρούσε πως η δουλεία είναι μία εξοργιστική παρά φύση κατάσταση, όπου οι άνθρωποι βάζουν πάνω από τον Θεό τη δική τους εξουσία, και ταιριάζει μόνο στα χωρίς λογική ζώα. Στο ζήτημα ειδικά της κοινωνικής καταπίεσης των γυναικών, η διδασκαλία του είναι πολύπλευρη και εντυπωσιακή. Τουλάχιστον δεκαπέντε αιώνες (!) πριν από τα κηρύγματα του 19ου αιώνα για τα γυναικεία δικαιώματα, ο μεγάλος Καππαδόκης ιεράρχης κατήγγειλε ευθέως και ευθαρσώς τη συστηματική αδικία που προέβλεπαν οι κοινωνικοί νόμοι για το μισό του πληθυσμού. Με ...

Ο Ευρωπαίος επισκέπτης θα αντιληφθεί αυτό που σημειώνει ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης, ότι «ο κυριότερος ιστορικός παράγοντας που παρεμβάλλεται ανάμεσα στο αρχαίο ελληνικό πνεύμα, στην Ευρώπη και στη σύγχρονη Ελλάδα είναι ο Χριστιανισμός. Ο Χριστιανισμός που δεν εξαφάνισε το ελληνικό πνεύμα, αλλά το μετέπλασσε σε δημιουργική σύνθεση Ελληνισμού και Χριστιανισμού και έδωσε νέες απαντήσεις στα μεγάλα και θεμελιώδη ερωτήματα που έθεσε το ελληνικό πνεύμα. Ακόμη, σημειώνει ο ίδιος, ότι σήμερα υπάρχουν πολλοί στη Δύση, που βλέπουν την Ορθοδοξία ως τη μόνη ελπίδα για να βγούν από τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν και ότι ο Ορθόδοξος Μοναχισμός έχει ξανακερδίσει την εκτίμηση και τον σεβασμό που είχε άλλοτε στο Βυζάντιο και είναι σήμερα μια ζωντανή παρουσία της Ορθοδοξίας στο σύγχρονο κόσμο. Ευτυχώς στις ημέρες ...

Στο πλαίσιο του Προγράμματος του Φροντιστηρίου Λειτουργικής – Ομιλητικής προσφάτως στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τελέστηκε η θεία Λειτουργία του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Η Λειτουργία αυτή ανήκει στον Αλεξανδρινό λειτουργικό τύπο με κύρια χαρακτηριστικά τις πολλές ευχές σε έμμετρο λόγο, τα τέσσερα βιβλικά αναγνώσματα, την έμφαση στη συμμετοχή του λαού με συνεχή «Κύριε ελέησον», τη Χριστολογική θεολογία, την τοποθέτηση των διπτύχων μετά τον καθαγιασμό των τιμίων δώρων κ.ά. Η εν λόγω θεία Λειτουργία, η αποδιδόμενη στον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, έχει εκδοθεί για λειτουργική χρήση από τον μακαριστό λειτουργιολόγο π. Κωνσταντίνο Παπαγιάννη. Μια ενδεχόμενη τέλεσή της απαιτεί τη συμμετοχή περισσοτέρων ιερέων, διακόνων και οπωσδήποτε καλή μελέτη των κειμένων και άριστη συννενόηση με τους ιεροψάλτες. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ...

Κάτω από το βλέμμα του ερευνητή και του συντηρητή, οι ίνες του χαρτιού, οι τραχιές επιφάνειες, η μεγαλύτερη ή μικρότερη ένταση του τονισμού του μαύρου μελανιού, μια σφραγίδα, οι λεκέδες, οι αμυχές και οι τρύπες των χειρογράφων εμφανίζονται σταδιακά, σαν ίχνη του χρόνου συσσωρευμένα ανάμεσα στα γράμματα και τις βελονιές. Ξαφνικά, ένα σκίσιμο, ένας ξηλωμένος σελιδοδείκτης, μια μικρή πτυχή ανάμεσα στις σελίδες, αποκαλύπτουν ένα μυστήριο, ένα ίχνος· τα βιβλία, σε εκείνες τις αποκαλυπτικές στιγμές, γυμνώνονται και γνωστοποιούν τη δομή τους, το χέρι του ανθρώπου που τα δημιούργησε. Με αυτόν τον τρόπο αναζητείται η διαδικασία παραγωγής τους σε κάθε πτύχωση και βελονιά, το κάθε λεπτό που αφιερώθηκε στο παρελθόν για να ραφτούν η μια σελίδα με την άλλη, να κεντηθούν τα κεφαλάρια ...

Ό,τι ανήκει στην υπερφυσική θεία ιδιότητα δεν μπορεί ποτέ να περιγραφεί από τα δημιουργήματα. Αμυδρά και σκιωδώς κατανοείται από τον άνθρω­πο, γιατί το θείο είναι ακατάληπτο και απερίγρα­πτο. Θεία Χάρη ονομάζουμε τη θεία δύναμη και ενέργεια με την οποία ο Θεός κατασκεύασε και συ­ντηρεί το σύμπαν. Χάρη ονομάζεται γιατί ακριβώς παρέχεται από τον Θεό δωρεάν. Αυτή είναι και για μάς η μόνιμη ελπίδα και παρηγοριά. Αυτή στερηθήκαμε με την πτώση. Την επανέφερε όμως ο Κύριός μας με την παρουσία του στη γη. Αυτή, ανάλογα με την πίστη και την ακρί­βεια της τηρήσεως των θείων εντολών, μας απαλ­λάσσει από την αιχμαλωσία του παλαιού ανθρώ­που, του χοϊκού, και μας μεταμορφώνει κτίζοντας μέσα μας την εικόνα του επουρανίου. Πρέπει όμως, εδώ να τονίσουμε ότι όλα ...

Σαν αντίτυπα του προτύπου αντιγράφουν τον αρχηγό τους, που τους λέει: «μέσα στον κόσμο θα έχετε διωγμό» (Ιω. 16,33) και «θα σας μισούν όλοι εξαιτίας του ονόματός μου»(Ματθ. 10,22) και «εάν εδίωξαν εμένα και εσάς θα σας διώξουν» (Ιω. 15,20)· και πάλι: «εσείς είστε αυτοί που μείνατε κοντά μου στις δοκιμασίες μου»(Λουκ. 22,28). Και στην αρχιερατική του προσευχή αναφέρει: «Πατέρα, εγώ τους έδωσα το δικό σου μήνυμα, ο κόσμος όμως τους μίσησε» (Ιω. 17,14). Από όλα αυτά γίνεται αντιληπτό ότι η οδός «που οδηγεί στη ζωή» είναι «στενή και γεμάτη δυσκολίες και λίγοι είναι εκείνοι που την βρίσκουν» (Ματθ. 7,14). Όχι μόνο δεν αποστρέφονται οι φιλόθεοι τους ονειδισμούς, αλλά χαίρονται, αφού μακαρίζο¬νται ως αθλητές και ήρωες και κληρονόμοι της βασιλείας του ...

«Γιατί εμείς είμαστε συνεργάτες στην υπηρεσία του Θεού»(Α' Κορ. 3, 9). Το ιδανικό του αληθινού και τέλειου ανθρώπου φανερώθηκε στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού. Στην Εκκλησία γίνονται ένα σώμα οι πιστοί με τον Θεάνθρωπο Χριστό· πνευματικά γεννώνται μαζί του, μεταμορφώνονται, συσταυρώνονται και ανασταίνονται, μετέχουν στην ανάληψή του και ζουν μαζί του αιωνίως. Σ' αυτή τη θεανθρώπινη κοινωνία οφείλεται η σωτηρία και ο αγιασμός του ανθρώπου. Αυτός είναι ο σκοπός και ο στόχος της δημιουργίας του ανθρώπινου γένους και σ' αυτή την κοινωνία συνίστατο η παραδεισιακή ζωή των πρωτοπλάστων. Η πτώση έγινε, όταν διακόψαμε αυτήν την κοινωνία και με το δικό μας θέλημα αρχίσαμε να αμαρτάνουμε, και άρα να συνεργαζόμαστε με το διάβολο. Από αυτό τον όλεθρο καμιά άλλη ανακοπή και θεραπεία ...

Έχοντας ήδη «ανακαλύψει» τα κράτη της Νότιας Αμερικής μπορούμε να μάθουμε και για τις πρωτεύουσες των κρατών αυτών. Αυτές είναι και οι πολυπληθέστερες πόλεις των κρατών, εκτός από την πρωτεύουσα της Βραζιλίας. Αυτή είναι η Μπραζίλια (περίπου 2.500.000 κάτοικοι) αλλά στη χώρα αυτή βρίσκεται μια από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου, το Σάο Πάολο με 12.000.000 κατοίκους, ένα μεγάλο μέρος από τους οποίους κατοικεί σε παραγκουπόλεις που απλώνονται περιμετρικά της πόλης. Δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της Βραζιλίας είναι το Ρίο ντε Τζανέιρο (6.500.000 κάτοικοι).  Με πληθυσμό μεγαλύτερο από 200.000.000 κατοίκους η Βραζιλία είναι το 5ο κράτος στον κόσμο σε πληθυσμό. Η Αργεντινή έχει πρωτεύουσα το Μπουένος Άιρες, μια πόλη-λιμάνι 13.500.000 κατοίκων στον Ατλαντικό ωκεανό, που το όνομά της στα ισπανικά σημαίνει «Ούριοι ...

Φωτισμός ή όρασις Είναι η βαθμίδα που ο άνθρωπος απολαμβάνει την αγιοπνευματική δωρεά της αγάπης, όταν αρνείται κάθε τι κοσμικό κατανοώντας τη ματαιότητα που περικλείει. Τότε η ψυχή κινείται με ορμή προς την αγάπη του Θεού, και ο άνθρωπος απολαμβάνοντας τις άκτιστες δωρεές μπορεί πια να ωριμάζει πνευματικά μέσα στον κόσμο της θείας αγάπης. Η απλότητα της ψυχικής διάθεσης στη μακαριανή θεολογία απαντάται στη διδασκαλία της "μονότροπης εὐθύτητας". Σύμφωνα με το Μακάριο, κάθε χριστιανός επιδιώκει "τὴν μονότροπον ἐν Χριστῷ πολιτείας εὐθύτητα", που ταυτίζεται με τη βίωση της εμπειρικής μέθεξης του Θεού. "Μονότροπος" είναι η ψυχή που φλέγεται από το θείο πόθο αναζητώντας αποκλειστικά και μόνο τη νοητή συνουσία και μυστική ένωση με το Χριστό. Μια τέτοια ψυχή δεν κυριεύεται από την αισχρότητα ...

 – Γέροντα, σήμερα πολλοί νέοι άνθρωποι δεν θέλουν να κάνουν παιδιά γιατί σκέφτονται σε τί είδους κόσμο θα φέρουν το παιδί τους. Μόλυνση από τα χημικά από τα πυρηνικά, ζωή γεμάτη άγχος, άγρια κοινωνία, πόλεμοι... Αν είμαστε κιόλας στον καιρό του Αντίχριστου, σκέφτομαι και εγώ, μήπως δεν αξίζει κανείς να παντρεύεται και να κάνει παιδιά. — Όχι, Θανάση, δεν είναι έτσι!... Οι χριστιανοί στον καιρό των διωγμών δεν παντρεύονταν; δεν κάναν παιδιά; Και παντρευόντουσαν και παιδιά κάναν! Είχαν την ελπίδα τους στηριγμένη στον Χριστό... όχι στους ανθρώπους. Είναι ολιγοπιστία αυτός ο λογισμός. Ο Θεός σε μια στιγμή μπορεί να τα διορθώσει όλα. Να σβήσει όλα τα στραβά. Κάνουν οι άνθρωποι σχέδια... έχει και ο Θεός τα δικά Του. Νάξερες πόσες φορές τύλιξε ο ...

   ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ  ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ  ΤΟΥ  ΓΕΡΟΝΤΟΣ  ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ Ι. ΔΙΗΚΟΥΣΕΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ – ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΕΣ   ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΟΥ  ΓΕΡΟΝΤΟΣ  ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ Α. Θεός  και   άνθρωπος Ο Γέροντας  αποτυπώνει  στη  διδασκαλία  του  το  διττό  δράμα  της  ανθρώπινης  ύπαρξης : την  εξύψωση  και  την  καταβαράθρωση, το  μεγαλείο και  την ατίμωση, τη δόξα  και  την  ασημαντότητα , τη  θεοείδεια και  την αμαύρωση του  κατ’ εικόνα. Γίνεται  ένας  βαθύς  ανατόμος  της  ανθρώπινης  τραγωδίας που  συνίσταται  στην  πάλη  δύο αντίρροπων δυνάμεων,δύο  νόμων  οι  οποίοι  επιζητούν  να κερδίσουν  την ψυχή  για  να της  χαρίσουν  είτε  την  αιώνια χαρά της  κοινωνίας είτε  την  αιώνια  θλίψη της  μοναξιάς. Η  μεγάλη  δωρεά  του  Θεού  προς  τον  άνθρωπο  είναι  η πλάση  κατ’ εικόνα  και  ομοίωσή  Του, η  ανάθεση  της  διαχείρισης της  κτίσης με  βασιλική  εξουσία , ως θεόπλαστου  ...