Αναφερόμενοι συνήθως στο βίο κάποιου αγίου, έχουμε την τάση να εξαίρουμε τις πράξεις του και να τον αναδεικνύουμε μέσα από τα θαυμαστά που επιτέλεσε. Από πολύ παλαιότερες εποχές θεωρήθηκε ότι αυτή η έξαρση και ο υπερτονισμός, ακόμη και η υπερβολή, στη διήγηση της ζωής ενός αγίου, αποτελεί ένα είδος απόδοσης τιμής στο πρόσωπό του. Αυτή η τακτική μπορεί να θεωρηθεί επωφελής στην κατεύθυνση της ανύψωσης του φρονήματος των πιστών, δημιουργεί όμως ένα συναίσθημα απόστασης μεταξύ του αγίου και των χριστιανών: προκαλείται η εντύπωση ότι ο άγιος ήταν ένα πρόσωπο με ξεχωριστές ικανότητες, κάποιος που από τη φύση του είχε τη δυνατότητα να διακριθεί στο μαρτύριο ή την αρετή. Έτσι όμως ασυναίσθητα οι πιστοί αποθαρρύνονται από το να επιδοθούν σε πνευματικούς αγώνες, ...





















