Η ηθική ζωή, σύμφωνα με τον Καταρτζή, δομείται και καταξιώνεται μόνο όταν συνδεθεί με τους άξονες της υγιούς φιλοσοφίας και του χριστιανισμού. Ενώ αντίθετα κινδυνεύουν να αφανισθούν όταν διαπλέκεται με τα αντίθετά τους, δηλαδή την αθεΐα και τη δεισιδαιμονία. «Αν όμως κανένας μπορέση να δώση τον όρο κάθε μιανής απ’αυταίς ταις έξαις ((φιλοσοφία-αθεΐα, χριστιανοσύνη–δεισιδαιμονία), βέβαια θέλει εύρει πως η φιλοσοφία, διαφέρωντας άκρως απ’ την αθεία, είναι με την χριστιανοσύνη ένα σχεδόν, σαν κάτι μεσότητες που’ ν και τα δυο τους∙ και η δεισιδαιμονία, ώντας άλλο και άλλο απ’ τη χριστιανοσύνη, ειν’ το αυτό, πες, με την αθεΐα, σαν κάτι άκρα που’ ν αμφότερα: ήγουν η μία υπερβολή περί τα θεία…και η απιστία στα ίδια, τοιουτοτρόπως μια έλλειψη». Έτσι την φιλοσοφία, που ...



















