Ο Καλύμνιος ασκητής και ιερομόναχος Μακάριος Κουλιανός μόναζε στο Άγιον Όρος επί δεκαετίες. Το 1899 επέστρεψε στο νησί του ο γαλήνιος αυτός άνθρωπος του Θεού, ο βιβλικός νηστευτής, σε ηλικία 87 ετών. Γιατί ο ηλικιωμένος αυτός Αγιορείτης άφησε το Περιβόλι της Παναγίας; Απάντηση δίνει μία σύντομη βιογραφία του. «Εγκατέλειψε το πνευματικό μεγαλείο του Αγίου Όρους υπακούων σε επαναλαμβανόμενη επί πενταετίαν υπόδειξη της Υπεραγίας Θεοτόκου». Η Παναγία λοιπόν επανειλημμένα του είπε ν’ αφήσει το Περιβόλι της. Φοβούμενος καμία καλοστημένη δαιμονική παγίδα επί μία πενταετία προσευχόταν θερμά, αν είναι θείο θέλημα να εξέλθει στον κόσμο. Η Παναγία τον βεβαίωσε σίγουρα γι’ αυτή την έξοδο. Ο μακάριος Γέροντας Μακάριος, ο μεγάλος Καλύμνιος ασκητής Ο Γέροντας έκειρε τη μοναχή Μακαρία († 1952) το 1899. Την ...
Η πατερική σκέψη ακολουθεί, ερμηνεύει και εξηγεί τη βιβλική. Οι πατέρες, όπως φάνηκε από τις εκτενείς αναφορές μας σε προηγούμενες ενότητες, το ζήτημα της ασθένειας και της θεραπείας δεν το βλέπουν μόνο από τη βιολογική, αλλά κυρίως από την πνευματική πλευρά. Η ασθένεια δεν είναι μόνο βιολογικό, αλλά πνευματικό φαινόμενο και ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη θεραπείας μόνο του σώματός του, αλλά πρώτιστα της ψυχής και του πνεύματός του. Έτσι τους ενδιαφέρει πρώτα η αντιμετώπιση των πνευματικών νοσημάτων, των παθών, η οποία συνδέεται και με σωματικές εκδηλώσεις. Αντιμετωπίζουν λοιπόν τα πνευματικά νοσήματα με δύο τρόπους: προληπτικά και θεραπευτικά. Θα μπορούσαμε να πούμε, χωρίς ιδιαίτερο κίνδυνο να σφάλλουμε, ότι όπως και για την ιατρική, έτσι και για την ποιμαντική η πρόληψη είναι ...
Ο Οσιότατος Αρσένιος ο Καππαδόκης γεννήθηκε γύρω στα 1840 στα Φάρασα ή Βαρασιό, στο Κεφαλοχώρι των έξι Χριστιανικών χωριών της περιφερείας Φαράσων της Καππαδοκίας. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι σε αρετές και μέτριοι σε αγαθά. Είχαν αποκτήσει δύο αγόρια, τον Βλάσιο και τον Θεόδωρο (τον Άγιο Αρσένιο). Από μικρή ηλικία έμειναν ορφανά και τα προστάτεψε η θεία τους, αδελφή της μητέρας τους. Ένα θαυμαστό γεγονός που συνέβηκε στα παιδιά και την θαυματουργική διάσωση του μικρού τότε Θεόδωρου από τον Άγιο Γεώργιο που τον έσωσε από βέβαιο πνιγμό, είχε ως αποτέλεσμα, για τον μεν Βλάσιο να δοθεί με τον δικό του τρόπο στον Θεό, να τον δοξολογεί ως δάσκαλος της Βυζαντινής Μουσικής και κατέληξε αργότερα στην Κωνσταντινούπολη, για τον Θεόδωρο δε να ...
Το Τµήµα Κλασσικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστηµίου Humboldt Βερολίνου, η Γερµανοελληνική Εταιρεία Βερολίνου και ο Σύνδεσµος Υποτρόφων Ιδρύµατος Α. Γ. Λεβέντη Κύπρου, θα παρουσιάσουν τη δίγλωσση (Ελληνικά – Γερµανικά) έκδοση: “Κύπρος–Γερµανία 800 Χρόνια Ιστορίας και Πολιτισµού” της Εταιρείας Κυπριακών Σπουδών και του Συνδέσµου Υποτρόφων Ιδρύµατος Α. Γ. Λεβέντη Κύπρου. Η παρουσίαση θα λάβει χώρα την Τρίτη 11 Νοεµβρίου 2014, στις 19:00 στην αίθουσα 2091/92, στο Πανεπιστήµιο Humboldt Βερολίνου και τελεί υπό την Αιγίδα της Πρεσβείας της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας στην Οµοσπονδιακή ∆ηµοκρατία της Γερµανίας. Das Institut für klassische Archäologie der Humboldt Universität Berlin, die Deutsch-Griechische Gesellschaft Berlins und der Leventis Stipendiaten-Verein zu Zypern laden Sie zur Buchpräsentation der zweisprachigen (Griechisch-Deutsch) Publikation: “Zypern-Deutschland, 800 Jahre Geschichte und Kultur” Die Veranstaltung findet am Dienstag den 11. November 2014 um ...
Αυτά δεικνύουν πόσο πολύ μακράν βρίσκονται οι δύο διδάσκαλοι Ιουστίνος Πόποβιτς και Αθανάσιος Γιέβτιτς από την νεώτερη αιρετική δοξασία της Βατικάνειας Ρωμαϊκής Θεολογίας περί της «ασπίλου συλλήψεως» της Παναγίας Θεοτόκου και της γεννήσεώς της άνευ του προπατορικού αμαρτήματος, όπως αυτό διατυπώνεται σύμφωνα με τον Αθανάσιο Γιέβτιτς στους θεολόγους της Εσπερίας (M. Jugie, C. Chevalier, P. Voulet) οι οποίοι θέλησαν να αποδώσουν την κακοδοξία αυτή και στον Ιω. Δαμασκηνό. Αντίθετοι σε αυτή την αυθαιρεσία είναι οι ορθόδοξοι σλάβοι τόσο ο A. Lebedev όσο και ο S. Bulgakov. Η αυθαίρετη αυτή δοξασία είναι προϊόν του «αλάθητου» πάπα του Βατικανού, πού όχι μόνο αποχωρίζει την Παναγία Θεοτόκο από τους προγόνους της, τους προπάτορες και την υπόλοιπη ανθρωπότητα, ώστε να αρνείται όλο το νόημα ...
Δύο μεγάλα αγαθά προκαλεί η εξομολόγηση σ’ εκείνον ο οποίος εξομολογείται. Ένα, φέρνει την άφεση των αμαρτημάτων του. Άλλο, γίνεται ισοστάσιος με τους μάρτυρες και δικαίους. Στο πρώτο, ότι φέρνει την άφεση των αμαρτημάτων, όλη η θεία Γραφή, Παλαιά και Καινή, είναι γεμάτη, αλλά δύο τρεις μαρτυρίες μόνον θα σας φέρουμε, και τις πολλές ας τις παραλείψουμε. Δέχθηκε ο αρχιτελώνης Ζακχαίος τον Κύριό μας στο σπίτι του, άνθρωπος αμαρτωλός, όπως έλεγαν, όσοι τον έβλεπαν: «Και όταν το είδαν, όλοι γόγγυζαν πολύ, λέγοντας: «Στην οικία αμαρτωλού άνδρα εισήλθε, για να έχει κατάλυμα» (Λουκ.19,7). Και αμέσως εξομολογήθηκε· πως αν έκανε συκοφαντίες και πήρε ξένα δικαιώματα, να τα επιστρέψει τετραπλάσια. Τί ωφελήθηκε με αυτό ο αμαρτωλός Ζακχαίος; Δικαιώθηκε. «Σήμερα έγινε σωτηρία σ’ αυτό το ...
Μέσα στη δροσιά του φθινοπώρου η Χάρη του Παναγίου Θεού επιδαψίλευσε στα μέλη του Βυζαντινού Χορού ΤΡΟΠΟΣ μια αξέχαστη εμπειρία, ένα προσκύνημα στον Ορθόδοξο Σερβικό Μοναχισμό, στην Ιερά Μονή Ζίτσης και στην Ιερά Κοινοβιακή Μονή των Αρχαγγέλων στο Κοβίλιε. Ξεκινήσαμε την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου νωρίς το πρωί και πετάξαμε, υπό πτερύγων ανέμων, από την Αθήνα στο Βελιγράδι. Στο αεροδρόμιο μας περίμενε οικοδεσπότης ο π. Ιερόθεος από την Μονή του Κοβίλιε. Γνωστός στους περισσότερούς μας από τις σπουδές του στην Αθήνα, μαθητής του Λυκούργου Αγγελόπουλου και του Κώστα Αγγελίδη και δάσκαλος της Ψαλτικής. Λίγο μετά στην παρέα μας προστέθηκε και ο Ζόραν Ζέρκοβιτς , καταξιωμένος ηχολήπτης στο Βελιγράδι, που θα κατέγραφε ηχητικά τις ακολουθίες αλλά και τις συναυλίες. Αφήσαμε το Βελιγράδι στο γκρίζο πρωινό φως ...
Ένας σπουδαίος εργάτης της νοεράς προσευχής υπήρξε ο Γέροντας Βαρνάβας Αγιοβασιλειάτης (+1905). Οι αγρυπνίες του ήταν συχνές και ολονύκτιες και μόνο με το κομποσχοίνι. Ακόμα μεγαλύτερος βιαστής ήταν ο Γέροντας του Ναθαναήλ. Σε συμβουλές του προς μοναχό ησυχάζοντα κατά μόνας, μεταξύ άλλων σπουδαίων, γράφει: «Όταν ενεργήσει η ευχή, έρχονται τα δάκρυα, η χαρά, η κίνησις και ο ανακαινισμός της καρδίας. Αλλά μη τα έχης διά τίποτε, ούτε να τα καταφρονής, αλλά με απλότητα λέγε «Κύριε Ιησού Χριστέ...» καθότι φωτισμός είναι ο Θεός ... Όταν δε κάθησαι εις την ευχήν και ο νους σου φεύγει και δεν δύνασαι να κάμης ευχήν, σήκω από το κάθισμα σου και μη λυπηθής πώς δεν δύνασαι να κάμης ευχήν, αλλά μάλιστα να είσαι χαρούμενος. Εάν ...
Ο σήμερον εορταζόμενος Άγιος με το μέγεθος της αγιαστικής του καταστάσεως, πού απεκόμισε διά της ορθής του πολιτείας, συνεκλόνισε τον κόσμο ολόκληρο. Είναι δε πραγματικά ένα παρήγορο όνομα εις όλα τα στόματα των πιστών. Για την Εκκλησία μας αυτό δεν είναι παράδοξο, διότι οδηγεί τα τέκνα της εις αυτό το ύψος και σ αυτές τις διαστάσεις. Σε μας όμως, πού πραγματικά μάς περισφίγγουν οι τόσες μας αδυναμίες, είναι ένα παρήγορο σημείο, το ότι και στις δύσκολες αυτές ημέρες βρίσκονται ομοιοπαθείς με μάς άνθρωποι, οι οποίοι όχι μόνο απλώς κατενίκησαν τα πάθη τους, επέρασαν από την παρά - φύσι στην κατά φύσι ζωή, αλλά επέρασαν και τις φυσικές διαστάσεις και έφθασαν στην υπέρ - φύσι, μέσα στον αγιασμό, στο τέρμα της ...
Η δεκαπεντασύλλαβος στίχος είναι η σημαντικότερη μορφή ποίησης στην εκκλησιαστική υμνογραφία. Οι παλαιότεροι θεομητορικοί ύμνοι σε δεκαπεντασύλλαβο στίχο είναι τα τετράστικα κατ ΄αλφάβητον «Άνοιξον δέομαι αγνή ταπεινά μου χείλη.., και Ανύμφευτε Θεονύμφευτε ουρανού και γης Κυρία.. τα οποία μελοποίησε ο Ματθαίος ο Βατοπαιδινός. Στα νεότερα χρόνια δεκαπεντασύλλαβους στίχους έγραψε ο άγιος Νεκτάριος. Ένα από τα δεκαπεντασύλλαβα ποιηματά του είναι και ο περίφημος ύμνος «Αγνή Παρθένε Δέσποινα», τον οποίο μελοποίησαν Σιμωνοπετρίτες πατέρες, και έγινε δημοφιλής στους απανταχού ορθοδόξους χριστιανούς και μη. Ψάλει Χορός Σιμωνοπετριτών μοναχών. %vcfgkl;%
Στο απόμακρο για κείνο τον καιρό νοσοκομείο της Αθήνας, το Αρεταίειο, η γραμματεία έπαιρνε απ ἔξω εντολή και έδινε μέσα εντολή να κρατήσουν κάποιο κρεββάτι στον μικρό παθολογικό θάλαμο για έναν γέροντα καλόγερο, από την Αίγινα. Τον έφεραν κάποιο μεσημέρι δυό καλόγρηες κι ένας μέτριος στο ανάστημα σαραντάρης που από την πρώτη στιγμή που μπήκαν ανησυχούσε και κρυφόκλαιγε. Έκαναν τις διατυπώσεις της εισόδου και παραμονής του στο θεραπευτήριο και η μία από τις δυό καλόγρηες, έφυγε. Στον θάλαμο που τον τοποθέτησαν ήταν άλλα τέσσερα κρεββάτια ωστόσο μόνο τα δυό ήταν πιασμένα. Στο διπλανό του γέροντα της Αίγινας αναπαυόταν ένας άντρας περίπου σαραντάρης που έπασχε από παράλυση των κάτω άκρων. Ήταν επαρχιώτης οικογενειάρχης, είχε πέσει σ' ένα γκρεμό από το ζώο του, χτύπησε ...
Συνεχίζοντας τη δημοσίευση της μελέτη του ιεροδιακόνου Καισάριου (Δημήτριου) Χρόνη για την Ποιμαντική και τελετουργική προσέγγιση του μυστηρίου του Βαπτίσματος (προηγούμενη δημοσίευση:http://www.pemptousia.gr/?p=81617), περνάμε στην εξέταση του ζητήματος της Κατήχησης των ατόμων που προσέρχονται στην Εκκλησία ως ενήλικες. 1.4 «Κατήχηση Ενηλίκων» Η Εκκλησία με τη διδασκαλία της σε όσους επιζητούν την είσοδό τους στο χώρο της, διαμορφώνει πιστούς που αφοσιώνονται σ’ αυτή, την υπερασπίζονται και τη στηρίζουν και τέλος δέχονται τον Αρχηγό της ως κεφαλή. Κατά τους πρώτους αιώνες τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση, η προσέλευση στο βάπτισμα γινόταν χωρίς να αποκλείεται ο νηπιοβαπτισμός σε ώριμη ηλικία και ύστερα από κάποιο διάστημα προετοιμασίας. Όσοι ήθελαν να βαπτισθούν γράφονταν στους καταλόγους της Εκκλησίας, κατηχούνταν, αποκήρυσσαν την ειδωλολατρία, άλλαζαν τρόπο ζωής και εν συνεχεία προσέρχονταν στο ...
Το Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014, στις 12:00 το μεσημέρι, ο Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware θα παρουσιάσει στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Εν πλω (Χαριλάου Τρικούπη 6-10), το νέο του βιβλίο, με τίτλο: Εχθροί ή Φίλοι; Το σώμα, η ψυχή και τα πάθη του ανθρώπου. Για το βιβλίο θα μιλήσουν: ο συγγραφέας, η βυζαντινολόγος Νίκη Τσιρώνη, επικεφαλής της Πολιτιστικής Εταιρείας Αίνος, και η Πολυξένη Τσαλίκη- Κιοσόγλου, μεταφράστρια του έργου. Το βιβλίο “Εχθροί ή φίλοι; Το σώμα, η ψυχή και τα πάθη του ανθρώπου” αποτελείται από τέσσερα κείμενα του Μητροπολίτη Κάλλιστου Ware γύρω από την ανθρωπολογία της ορθόδοξης θεολογίας. Με ευθυβολία και οξυδέρκεια, ο Μητροπολίτης Κάλλιστος ξεναγεί τον αναγνώστη στην πολύεδρη πραγματικότητα του μυστηρίου του ανθρώπινου προσώπου, διερευνώντας τις ποικίλες προεκτάσεις των σωματικών και ψυχικών του ...
