Συνεχίζοντας τη μακρόχρονη και επιτυχή παράδοση συνδιοργάνωσης συνεδρίων, με αφορμή την ίδρυση της Ελληνικής Μουσικολογικής Εταιρείας τα Τμήματα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών διοργανώνουν διατμηματικό συνέδριο με θέμα: "Μουσική και Μουσικολογία. Παρόν και μέλλον;" στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη από τη 21η έως τη 23η Νοεμβρίου 2014. Θεματικές του συνεδρίου οι ακόλουθες: Τάσεις και ρεύματα της μουσικολογικής έρευνας Ιδιαιτερότητες της μουσικολογικής έρευνας στην Ελλάδα Εξελίξεις του μουσικολογικού κλάδου σε σχέση με τη σύγχρονη μουσική δημιουργία Μουσικολογική έρευνα και συναφείς κλάδοι της σύγχρονης τεχνολογίας Μουσικολογία και εκπαίδευση Ζητήματα ιστορίας της μουσικολογικής επιστήμης Ζητήματα μεθοδολογίας της μουσικής ανάλυσης Ζητήματα αισθητικής, κοινωνικής, εθνομουσικολογικής, ανθρωπολογικής και πολιτικής θεώρησης της Μουσικολογίας Θέματα πρόσληψης (μεταξύ άλλων από τη σκοπιά των ελλήνων συνθετών) Μουσικολογία, εκπαίδευση και μουσική ...
Στο θεολογικό τοπίο του τόπου μας βρίσκεις τα πάντα. Παρουσίες κάθε λογής και τροχιές πελώριας ποικιλίας. Από τις πιο χτυπητές περιπτώσεις, είναι ή νομή νευραλγικών θέσεων του ακαδημαϊκού ή του ποιμαντικού ιστού από ανθρώπους πού σε νορμάλ περιστάσεις κανένας δεν θα τούς εμπιστευόταν κάτι παραπάνω από την πώληση αντηλιακού στην παραλία. Οι ολίγιστοι, οι υπομέτριοι, οι αδιάβαστοι, οι ανίκανοι να κινηθούν στην πιάτσα της αληθινής ζωής, οι αναρριχώμενοι δυνάμει συμμοριών και οι μύστες της μικρόνοιας και τού μίσους αφθονούν όσο τα σαπρόφυτα σε πτώματα, όσο οι σκορπιοί στα άφεγγα. Μαζί μ’ αυτά, ομοίως χτυπητή κι ή μπαγιατίλα, κι αυτή σε γκάμα ικανή: Θεολογίες άπνοες και άγονες, πού αναδίδονται από το ανακάτεμα ενός κουρασμένου χυλού, άλλοτε με κουτάλα ενός αυτιστικού λεξιλογίου, άλλοτε με ...
«Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή άνθρωποις» (Πράξεις 5, 29) Η αρχαιότερη εορτή του χριστιανισμού από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους είναι η ημέρα της Κυριακής, η «μια των σαββάτων» του Ευαγγελίου (Λουκ. 24, 1), ημέρα Αναστάσεως του Κυρίου και επανόδου Του ως «Ήλιος της Δικαιοσύνης» κατά την Δεύτερα Παρουσία. Η ονομασία «Κυριακή» αναφέρεται για πρώτη φορά στην αποκάλυψη του Ιωάννου (Αποκ. 1, 10). Κατά τον Β΄ και Γ΄ αιώνα παρέμεινε ημέρα αγία, το 321 μ.Χ. ο Ισαπόστολος Μέγας Κωνσταντίνος με Διάγγελμα την χαρακτήρισε ημέρα αργίας και το 364 η Ιερά Σύνοδος της Λαοδικείας με τον 29ο κανόνα της την αναγνώρισε όχι μόνο ως αργία, αλλά ιερή και σεβάσμια, αφιερωμένη επί 17 αιώνες έκτοτε λειτουργικά και έορτολογικά στο Μυστήριο της Αναστάσεως του Κυρίου ...
Γύρισε κατάκοπος από τα βοσκοτόπια ο Αβραάμ. Χαράματα, νύχτα ακόμη είχε βγει από τη σκηνή του. Περπάτησε στις δασωμένες πλαγιές και στις ρεματιές, όπου φύλαγαν οι βοσκοί του τα αμέτρητα κοπάδια του. Τους είδε όλους. Είχε για τον καθένα έναν καλό λόγο, σαν να ΄τανε παιδιά του και τους φρόντιζε. Μεσημέριασε. Η ζέστη είναι ανυπόφορη σ΄ εκείνα τα μέρη. Κάθισε ο άνθρωπος του Θεού έξω από τη θύρα της σκηνής του κοντά στη θεόρατη βελανιδιά, τη δρυ του Μαμβρή, εκεί που τον είχε οδηγήσει ο Θεός, λίγο έξω απ΄ τη Χεβρώνα. Δόξασε τον Κύριο. Πόσα αγαθά του είχε δώσει ο Ύψιστος! Πόσες φορές του είχε μιλήσει! Κάθε του πράξη, το καθετί που έκανε ήταν σύμφωνο με το θέλημα του Θεού. Εκείνος τον ...
Άγιοι Μάρτυρες Γαλακτίων και Επιστήμη( 5 Νοεμβρίου) Οι άγιοι αυτοί μάρτυρες έζησαν κατά τα έτη της βασιλείας του αυτοκράτορα Δεκίου (250) και του ηγεμόνος Σεκούνδου στην πόλη Έμεσα (σημ. Χομς στη Συρία). Οι γονείς του Γαλακτίωνος, Κλειτοφών και Λευκίππη, ήταν πλούσιοι ειδωλολάτρες της πόλεως. Είχαν όμως έναν καημό που τους έτρωγε. Η Λευκίππη παρέμενε στείρα παρ’ όλες τις θερμές ικεσίες τους στα είδωλα. Στην πόλη διέμενε τότε ένας μοναχός, ονόματι Ονούφριος. Ζητούσε ελεημοσύνη από τους περαστικούς -όχι για να τρέφεται, αλλά για να μοιράζει εν συνεχεία ό,τι του έδιναν στους φτωχούς— και επωφελούνταν για να κηρύσσει παντού το ιερό Ευαγγέλιο. Μία ημέρα, κτύπησε την πόρτα της Λευκίππης για να ζητήσει ελεημοσύνη. Βλέποντας τη θλιμμένη όψη της γυναίκας ρώτησε να μάθει τον ...
5.3.3.5 Το εράσμιον κάλλος του προσώπου της ψυχής Γράφει ο π.Εφραίμ πως αντίκρισε το Γέροντά του για πρώτη φορά: «… Παρ΄ότι που δεν φρόντιζε να χτενίζεται, να κόβει τα νύχια του, δηλαδή να περιποιείται τον εαυτό το σώμα του, εν τούτοις η παρουσία του είχε μια παράξενη χάρι, κάτι το επιφανές και ένδοξο, που θα νόμιζε κανείς ότι πρόκειται για βασιλιά! Αφού δεν πλενόταν ποτέ, μερικοί επισκέπτες περίμεναν να μυρίζει ,αλλά τους έκανε εντύπωση που όχι μόνο δεν μύριζε, αλλά είχε και μια λεπτή ευωδία. Αυτό ήταν κάτι του υπερφυσικό, αφού πάντα δούλευε σκληρά και ίδρωνε πάρα πολύ. Το παρουσιαστικό του ήταν γλυκύτατο. Μόλις το έβλεπες γαλήνευες .Όπως ήταν το εξωτερικό του ειρηνικό, έτσι ήταν και το εσωτερικό του. Το πρόσωπό ...
Για την "Ευχαριστηριακή ζωή" θα μιλήσει ο μακαριστός Γέροντας Γεώργιος Καψάνης. Την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου στις 13:00, στην εκπομπή "Θεανθρώπινη Σοφία".
Η εμμελής απαγγελία ήταν σε χρήση στην λατρεία της Εκκλησίας από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Στη διαμόρφωση του εκφωνητικού ύφους απόδοσης των αναγνωσμάτων συνέβαλε η προσωδία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Ο Αριστείδης Κοιντιλιανός θεωρητικός του 2ου αι μ.Χ. αποκαλεί την εκφωνητική απαγγελία ως «μέση φωνή», κάτι μεταξύ συνεχούς και διαστηματικής φωνής. Την βυζαντινή περίοδο για την εκφωνητική πράξη θα λειτουργήσει ένα σύστημα σημειογραφίας. Η εκφωνητική σημειογραφία διασώζεται σε πολλούς χειρόγραφους κώδικες Ευαγγελισταρίων, Πραξαποστόλων και Προφητολογίων. Τα εκφωνητικά σημάδια τοποθεντούνται σε ζεύγη ένα σημάδι στην αρχή και ένα στο τέλος κάθε ποιητικού κώλου, με συγκεκριμένους συνδυασμούς για την καλύτερη απόδοση των αναγνωσμάτων. Ο εκφωνητικός τρόπος έφτασε ως τις μέρες μας ως ύφος του Δ ήχου στη χρόα του κλιτο. Απαιτεί, παρά τη φαινομενική ...
Ο δημοσιογράφος Γιάννης Μαρής (1916-1979) τιμάται από το Μορφωτικό Ίδρυμα της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών με αφιέρωμα στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια από τη λειτουργία της. Μαχητικός δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης και διευθυντής σε εφημερίδες και περιοδικά ο Γιάννης Μαρής ,ή Γιάννη Τσιριμώκος όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, έγινε πολύ γνωστός για τη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Μπέκα. Έγραψε, όμως δεκάδες βιβλία και σενάρια για τον κινηματογράφο και θεωρείται ο πατέρας του αστυνομικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα. Ήταν μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών, της Εταιρίας Θεατρικών Συγγραφέων, καθώς και της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Είχε λάβει μέρος σε δημοσιογραφικές αποστολές στη Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία, Ισπανία, Πορτογαλία, και ανατολικές Χώρες. Το αφιέρωμα θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας ...
Γραφολογία είναι η επιστήμη που έρχεται να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα για την ψυχοσύνθεση και το χαρακτήρα του ανθρώπου. Η γραφή δεν είναι μια τυχαία διαδικασία. Για τη Γραφολογία είναι προϊόν εγκεφαλικής λειτουργίας κι έχει μοναδικά χαρακτηριστικά για τον καθένα τα οποία σε συνδυασμό σκιαγραφούν την ψυχοσύνθεση του γράφοντα. Για το αντικείμενο της Γραφολογίας και τη χρησιμότητά τη στον σύγχρονο άνθρωπο έδωσε αποκλειστική συνέντευξη στην Πεμπτουσία η Γραφολόγος Δρ Όλγα Γαβριηλίδου. Πεμπτουσία: Τι είναι η Γραφολογία, ποια τα είδη της και ποιο το αντικείμενό της; Όλγα Γαβριηλίδου: Η Γραφολογία είναι η επιστήμη της ανάλυσης της Γραφής. Διακρίνεται σε Αναλυτική και Δικαστική και είναι ουσιαστικά το αποτέλεσμα εκατοντάδων χρόνων έρευνας, προσεκτικής παρατήρησης και ταξινόμησης χιλιάδων δειγμάτων γραφής. Η Αναλυτική Γραφολογία ερευνά την προσωπικότητα του γράφοντα και ...
Πώς φαίνονται δυο μαύρες τρύπες που συγκρούονται μεταξύ τους; Οι μαύρες τρύπες οφείλουν το όνομά τους στο γεγονός ότι ούτε το φως δεν μπορεί να γλυτώσει από αυτές. Κι όμως, οι οι αστρονόμοι θεωρούν ότι ένας από τους καλύτερους τρόπους μελέτης αυτών των εξωτικών αντικειμένων είναι να εξετάσουν το πως επιδρούν στο πεδίο του φωτός που βρίσκεται πίσω τους. Οι μαύρες τρύπες λυγίζουν και στρεβλώνουν τόσο έντονα τον χώρο, ώστε τα άστρα και οι γαλαξίες που βρίσκονται πίσω τους να φαίνονται τρομερά παραμορφωμένα. Πρόκειται για το φαινόμενο που είναι γνωστό ως βαρυτική εστίαση. Ενώ λοιπόν τα φαινόμενα της βαρυτικής εστίασης που προκαλεί μόνο μια μαύρη τρύπα έχουν μελετηθεί από τη δεκαετία του 1970, ο τρόπος με τον οποίο ζεύγη μαύρων τρυπών στρεβλώνουν το χώρο ...
Ο Γεροστάθης συνέχισε: Ο περσικός στρατός έπαθε πανωλεθρία στον Μαραθώνα. Οι Πέρσες επέστρεψαν στην πατρίδα τους ηττημένοι και ντροπιασμένοι, αλλά ο βασιλιάς Δαρείος δεν παραιτήθηκε από τον σκοπό του, να καταστρέψει την Αθήνα, που του είχε αντισταθεί. Αμέσως λοιπόν άρχισε την προετοιμασία για μια νέα εκστρατεία. Πέθανε όμως και τον διαδέχθηκε στον θρόνο ο γιος του, ο Ξέρξης, που τον ξεπερνούσε σε περηφάνια και αλαζονεία. Ο Ξέρξης λοιπόν αποφάσισε να συγκροτήσει τη μεγαλύτερη στρατιά όλων των εποχών. Έφτιαξε στρατό και στόλο πρωτοφανή. Πάνω από ένα εκατομμύριο ήταν οι στρατιώτες του και μαζί με το βοηθητικό προσωπικό και τους δούλους που ακολουθούσαν έφταναν τα δυο εκατομμύρια. Ο στόλος του περιλάμβανε πάνω από χίλια τετρακόσια πολεμικά πλοία κι άλλα τόσα φορτηγά. Οι δυνάμεις ...
Στις 4 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη μιας εξέχουσας προσωπικότητας της μεσαιωνικής περιόδου του Γένους μας, του αυτοκράτορα Ιωάννη Βατάτζη. Ο Ιωάννης καταγόταν από ονομαστή βυζαντινή οικογένεια, η οποία έδωσε πολλά εξέχοντα μέλη στην πολιτική και στρατιωτική ζωή της Αυτοκρατορίας. Ο ίδιος καταγόταν από την Αδριανούπολη και σύντομα έχασε τους δικούς του, παραμένοντας κύριος μιας μεγάλης περιουσίας. Προτίμησε όμως να τη διαθέσει στους φτωχούς και σε εκκλησίες και να μεταβεί στη Νίκαια της Βιθυνίας, όπου βρισκόταν εκείνη την περίοδο η έδρα της Αυτοκρατορίας, ύστερα από την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους της Δ΄ Σταυροφορίας (1204). Εκεί συνάντησε τον κληρικό θείο του, ο οποίος υπηρετούσε κοντά στον αυτοκράτορα Θεόδωρο Λάσκαρι. Μέσω του θείου του έγινε γνωστός σε όλους τους αυλικούς ...
δ. Ο Ιακώβ είναι ίσως η προσφιλέστερη και ευγλωττότερη για τον π. Αιμιλιανό μορφή της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Γέροντας λάτρευε τον μέγα Πατριάρχη και ελκυόταν από την γεμάτη προφητικό μυστήριο ζωή του. «…Επαινώ την Ιακώβ κλίμακα και την στήλην ην ήλειψεν τω Θεώ και την προς αυτόν πάλην η τις ποτε ην , οίμαι δε του ανθρωπείου μέτρου προς το θείον μέτρον αντιπαρέκτασις και αντίθεσις , όθεν και άγει τα σύμβολα της ηττωμένης γενέσεως…». Ο Γέροντας λαμβάνει αφορμή από το συμβάν της πάλης του μεγάλου Πατριάρχου με τον ζώντα Θεό για να προβάλλει τη θεολογική άποψη της « ηττωμένης γενέσεως » που παλαίει και λαμβάνει ως έπαθλο τη θεία ευλογία. Όταν ο Ιακώβ ευρίσκεται στη δυσκολότερη φάση της ζωής του , ...
Άγιος Μάρτυρας Πορφύριος, ο «από μίμων» (4 Νοεμβρίου) Ο άγιος Πορφύριος έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Αυρηλιανού (270-275 μ.Χ.). Καταγόταν από την Έφεσο της Μικράς Ασίας και από μικρή ηλικία είχε ανατραφεί μαζί με τους μίμους στα θέατρα. Κάποτε που ο Πορφύριος εμφανιζόταν στο θέατρο της Εφέσου, έτυχε να παρακολουθήσει τις παραστάσεις του ο κόμης της Καισαρείας της Καππαδοκίας Αλέξανδρος και, επειδή θαύμασε τις υποκριτικές του ικανότητες, τον πήρε μαζί του στην Καισάρεια για να δώσει και εκεί παραστάσεις και να ψυχαγωγήσει το λαό. Μόλις έφτασαν στην Καισάρεια, ο Πορφύριος άρχισε τις παραστάσεις τους στο θέατρο. Σε μια δε από τις παραστάσεις του αυτές εμφανίστηκε να βαπτίζεται, ακριβώς κατά τον τύπο της Εκκλησίας, από έναν άλλο μίμο, ο οποίος υποκρινόταν τον ...
