Μερικές ιδέες για την κατανόηση ενός ιστορικά μακρινού καλλιτέχνη, του Μότσαρτ, που η μουσική του έγινε έκφραση ολόκληρου του ανθρώπου: του νου και του συναισθήματός του, των κανόνων και της ελευθερίας του. Με αφορμή τα 250 χρόνια από την γέννησή του. Η σκέψη, στην προσπάθειά της να εξηγήσει την διαχρονική εγκυρότητα του έργου συγκεκριμένων προσωπικοτήτων του μουσικού παρελθόντος, το γεγονός δηλαδή ότι το έργο τους διατηρεί μέχρι σήμερα ακέραιη την ζωντάνια του και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των ακροατών και των ερευνητών της μουσικής, έρχεται αντιμέτωπη με μία σειρά σοβαρών ζητημάτων. Αν προσανατολιστεί στο ίδιο το καλλιτεχνικό αντικείμενο, εδώ στο μουσικό έργο τέχνης που είθισται να αποκαλούν «αριστούργημα», η σκέψη θα πρέπει να αποδείξει με όρους του ίδιου του έργου την ...





















