Ο Στέλιος Πελασγός, Αφηγητής, Δρ. Παιδαγωγικής, Συγγραφέας μιλάει στην Πεμπτουσία για τα παραμύθια ως παράγοντας πρόληψης χρήσης των ναρκωτικών.
Ο Στέλιος Πελασγός, Αφηγητής, Δρ. Παιδαγωγικής, Συγγραφέας μιλάει στην Πεμπτουσία για τα παραμύθια ως παράγοντας πρόληψης χρήσης των ναρκωτικών.
Ο εκπαιδευτικός Νικόλαος Βικέτος μιλάει στον Πεμπτουσία για τον Άγιο Χρυσόστομο Σμύρνης και τον δρόμο που διέβη προς το μαρτύριο. Κορυφαία μορφή της Μικρασιατικής Καταστροφής υπήρξε ο τελευταίος Επίσκοπος Σμύρνης, της μιας από τις επτά Εκκλησίες της Αποκαλύψεως, Μητροπολίτης Χρυσόστομος Καλαφάτης. Ο μαρτυρικός του θάνατος από τον τουρκικό όχλο είναι άρρηκτα δεμένος με τις τελευταίες στιγμές της ελληνικής Σμύρνης και του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Αν και του προσφέρθηκαν πολλές ευκαιρίες να εγκαταλείψει τη Σμύρνη αυτός προτίμησε να μείνει και να συμμεριστεί την τύχη του ποιμνίου.
Ο Όσιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης ίδρυσε την Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας, στερέωσε τον Κοινοβιακό Μοναχισμό στην Αθωνική Χερσόνησο και θεωρείται ο πνευματικός Πατέρας πάντων των Αγιορειτών. Η μνήμη του στις 5 Ιουλίου με λαμπρά πανήγυρη στην Μεγίστη Λαύρα όπου και ο τάφος του Οσίου. Στιχηρό Εσπερινού, ήχος β΄, Χορός Αγιορειτών «Ποίων εὐφημιῶν ἔπαινον, προσενέγκωμεν Ἀθανασίῳ; τῷ πεποικιλμένῳ ταῖς πράξεσι, καί εὐθηνουμένῳ ταῖς χάρισιν, τῆς θεολαμποῦς φωτοχυσίας, τῷ ξίφει, τῷ διατέμνοντι παθῶν τάς ὁρμάς, τῷ στύλῳ, τῷ θεωρίᾳ ἀπαστράπτοντι, τῆς ἐγκρατείας τῷ λύχνῳ, τῷ ἐν τῇ λυχνίᾳ αὐγάζοντι τῆς ψυχῆς, Θεοῦ τά προστάγματα, τοῦ πᾶσι ζωήν παρέχοντος.» Your browser does not support the audio element.
Το Δοξάτο μετά την καταστροφή και την σφαγή των κατοίκων του. Τη δόξα του Δοξάτου μη την αναζητήσετε στις βαθιές μέσα στον χρόνο καταβολές του, στις προϊστορικές ή στις αρχαιοελληνικές μακεδονικές του μέρες, που ακόμη αναζητεί και φέρνει στο φως η αρχαιολογική έρευνα. Τη δόξα του Δοξάτου μη την αναζητήσετε στην περίοπτη θέση του στον ευρύ και εύφορο κάμπο, που φαντάζει σαν ένα λιακωτό, ούτε και στους πάλαι ποτέ πλούσιους καπνεμπόρους του, στα λαμπρά δείγματα αρχιτεκτονικής των κατοικιών του, στην προσφορά των πολιτών του στους αγώνες του γένους και στη μορφωτική, πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξή τους. Η δόξα του Δοξάτου είναι οι μάρτυρες και τα μαρτύριά του! Η παράδοξη δόξα του Δοξάτου είναι το κούρσεμά του, η καταστροφή του, η πυρπόληση και το λαμπάδιασμά ...
Στο τρίτο μέρος της συνέντευξής του στην Πεμπτουσία, ο Θανάσης Δρίτσας, Καρδιολόγος – Αναπληρωτής Διευθυντής Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, συνθέτης και συγγραφέας, μιλάει για το πλήγμα που δέχτηκαν οι τέχνες και η μουσική από την πανδημία του κορωνοϊού καθώς και για τον ρόλο τους ως αντίδοτο στις ψυχολογικές συνέπειές της.
Ο Δρ Αναστάσιος Μαράς, Πατρολόγος, Μέλος ΕΔΙΠ της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης μιλάει για το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Σπουδές στην Ορθόδοξη Θεολογία» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.
Ο Άγιος Ιωάννης, ο Πρόδρομος και Βαπτιστής του Κυρίου, απολαμβάνει ύψιστη τιμή από την Ορθόδοξη Εκκλησία, διότι είναι ο μεγαλύτερος από όλους τους Προφήτες. Ο Ίδιος ο Κύριος είπε: «Σας βεβαιώνω πως μάνα δε γέννησε ως τώρα άνθρωπο πιό μεγάλο από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή» (Ματθ. 11,11). Και την γέννηση του Προδρόμου, όπως επίσης είπε ο Κύριος, την είχαν προαναγγείλει οι Προφήτες (βλ. Ματθ. 11.10). Ο Άγιος Λουκάς, στην αρχή του Ευαγγελίου του, περιγράφει με λεπτομέρειες τα σχετικά με τη γέννηση του Βαπτιστού Ιωάννη θαυμαστά γεγονότα (Κεφ. 1, 5-25. 57-80). Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, έξι μήνες πρίν από τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, εμφανίζεται στον ιερέα Ζαχαρία, την ώρα που θυμίαζε μέσα στο Ναό της Ιερουσαλήμ και του αναγγέλλει: «η προσευχή σου εισακούστηκε ...
Η ενότητα αυτή αποτελεί ουσιαστικά το κεντρικό σημείο της διηγήσεως. Περιλαμβάνει το κήρυγμα του Παύλου στη συναγωγή των Ιουδαίων και τη συγκρότηση της πρώτης χριστιανικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης. Από τη σύνθεση της τοπικής εκκλησίας μπορούμε στη συνέχεια να ξεκινήσουμε για να μελετήσουμε τα προβλήματα που θα προκύψουν από τη στάση της ιουδαϊκής κοινότητας των Ελλήνων, των εθνικών, απέναντι στη διδασκαλία και το πρόσωπο του αποστόλου. 3διανοίγων καὶ παρατιθέμενος ὅτι τὸν Χριστὸν ἔδει παθεῖν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν, καὶ ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός, Ἰησοῦς ὃν ἐγὼ καταγγέλλω ὑμῖν. 4καί τινες ἐξ αὐτῶν ἐπείσθησαν καὶ προσεκληρώθησαν τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Σίλᾳ, τῶν τε σεβομένων Ἑλλήνων πολὺ πλῆθος γυναικῶν τε τῶν πρώτων οὐκ ὀλίγαι. Διανοίγων καὶ παρατιθέμενος ὅτι τὸν Χριστὸν ἔδει παθεῖν καὶ ἀναστῆναι ...
Ο Πρωτοψάλτης της Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης, Στέλιος Ζαχαρίου, ψαλτικός επίγονος και διάδοχος του Άρχοντα Πρωτοψάλτη Χαριλάου Ταλιαδώρου ψάλει το περίφημο «Δύναμις» του Χαρ. Ταλιαδώρου σε ήχο β΄. Πρόκειται για μέλος πανηγυρικό και μεγαλοπρεπές, το άκουσμα του οποίου έχει τέρψει τα ώτα των Θεσσαλονικέων και όχι μόνο. Your browser does not support the audio element.
Μια γνωριμία με την ιστορία της τοπικής Εκκλησίας της Λεμεσού, παλαιότερης και σύγχρονης, μέσα από το βιβλίο του Ιερομονάχου Σωφρονίου Μιχαηλίδη. Η ηχογράφηση έγινε στον Ρ/Σ της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Διαβάζει ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος. Your browser does not support the audio element.
Ο αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Κανάκης, Δρ. Θεολογίας και πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, στη σειρά «Ερευνάτε τας Γραφάς» κάνει αναφορά στο βιβλίο του ΙΩΒ, το οποίο εμπεριέχεται στον κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης. Το όμορφο και διδακτικό αυτό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης διηγείται την ιστορία του δίκαιου Ιώβ και προσπαθεί να απαντήσει σ’ ένα ερώτημα που απασχολούσε πάντοτε τους ανθρώπους. Γιατί οι καλοί πολλές φορές υποφέρουν, ενώ οι άδικοι ευημερούν;
Σε κάθε εποχή ο άνθρωπος αντιπαρατίθεται με το θείο. Ο ίδιος ο άνθρωπος που πλάθει τους θεούς, δέχεται πρώτος ότι οι θεοί έπλασαν τον άνθρωπο για να μπορέσει, αν όχι να εξηγήσει το μυστήριο της ζωής, να ρυθμίσει τουλάχιστον της ζωής τις εκδήλωσεις μέσα στην κοινωνία και να αντιμετωπίσει προπαντός το πρόβλημα τής ζωής και τού θανάτου. Ανάμεσα τώρα από τον άνθρωπο και τους θεούς στέκεται η φύση, ο κόσμος. Αυτός παρέχει και τις πρώτες εικόνες στη θεώρηση, όπως τον ήλιο, τα δέντρα και τις πρώτες αφορμές για τη βίωση των μεγάλων αισθημάτων τού φόβου και τού θάρρους και της ταραχής ή τής γαλήνης. Οι παραστάσεις και οι εντυπώσεις από τον έξω κόσμο είναι αρχικά αλληλένδετες με τις θρησκευτικές βιώσεις. Μικρόκοσμος ...
Σε εποχές που κανείς δεν είναι απολύτως ένοχος, σε εποχές που κανείς δεν είναι απολύτως αθώος, αποκαλύπτεται με τον πιο τραγικό τρόπο το κενό του κοινού μέτρου και των κοινών κριτηρίων. Βέβαια, το γεγονός αυτό είχε αρχίσει να συντελείται σταδιακά από την δεκαετία του ΄80. Τα … «ιδεώδη» της ελεύθερης οικονομίας (κέρδος, παραγωγικότητα κλπ) εκτόπισαν πολύ πιο εύκολα απ΄ όσο φαινότανε, αξίες και οράματα, που απετέλεσαν πυλώνες της ελληνικής κοινωνίας για αιώνες. Και βέβαια, όσο η ανάπτυξη συντελούνταν, έστω και με τις τρομερές ανισότητες και δυσλειτουργίες, όσο η ευμάρεια, έστω και κάλπικη, κυριαρχούσε, έσπρωχνε «κάτω απ΄ τα χαλί» κενά και στρεβλώσεις μιας κοινωνίας σε πλήρη αποπροσανατολισμό. Τώρα όμως; Τώρα; Πώς να καλυφθεί το κενό; Πώς να αναζητήσεις αιτίες των αδιεξόδων; Πώς ...
Ομιλία του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Γέροντος Εφραίμ προς τους Πατέρες της Αδελφότητας και τους Προσκυνητές στην Τράπεζα της Μονής κατά την Κυριακή Δ΄ Ματθαίου. Ο Γέροντας στην ομιλία του αναφέρθηκε στην ευαγγελική περικοπή της Κυριακής κατά την οποία αναγιγνώσκεται η ευαγγελική διήγηση της θεραπείας του δούλου του εκατόνταρχου υπό του Κυρίου. Με αφορμή την ευαγγελική περικοπή αναφέρθηκε στην πνευματική θεραπεία και ίαση του ανθρώπου καθώς και στη δύναμη της πίστης και της ταπεινοφροσύνης, δια των οποίων ο άνθρωπος γίνεται έδρα του Αγίου Πνεύματος.
Ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, της μαζοποίησης, της ισοπέδωσης. Σημασία έχουν οι αριθμοί, που καθορίζουν τις στατιστικές κι αυτές την επιτυχία ή όχι. Τι σημασία μπορεί να έχει το πρόσωπο με τα αισθήματά του, τον πόνο και την αγωνία του ή τη χαρά και την ανάπαυσή του; Η Εκκλησία, όπως τη βιώνουν οι άγιοι ως τρόπος ζωής του Χριστού, αρνείται να ακολουθήσει αυτό τον τρόπο θεώρησης του ανθρώπου. Το κάθε πρόσωπο, μοναδικό και ανεπανάληπτο, έχει τη δική του πορεία και τη δική του στάση ζωής, που καθορίζεται από τις δυνάμεις και δυνατότητές του, τα χαρίσματα και τα μειονεκτήματά του, την ελευθερία του να θέλει ή να μην θέλει να ζήσει τον τρόπο αυτό. Στο Ευαγγέλιο αναφέρονται οι απαντήσεις που δίνει ο Ιωάννης ...
«» (Γαλ. 5, 25) «Αφού ζούμε με τη δύναμη του Πνεύματος, πρέπει ν’ ακολουθούμε το Πνεύμα». Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα που απασχολούν όσους ανθρώπους θέλουν να έχουν σχέση με τον Χριστό και να ζούνε τον τρόπο της Εκκλησίας είναι το κατά πόσο αυτό είναι εφικτό μέσα στην πραγματικότητα της εποχής. Κι ας μη μένουμε μόνο στο σήμερα, το οποίο έχει, είναι γεγονός, μεγάλες δυσκολίες. Κάθε εποχή είναι για τον πιστό εποχή δοκιμασίας. Άλλοτε οι δοκιμασίες έχουν να κάνουν με την άρνηση της εξουσίας να αποδεχθεί την πίστη, άλλοτε με την άρνηση του πολιτισμού, άλλοτε με τις εσωτερικές δοκιμασίες, αυτές της καρδιάς. Στην εποχή των διωγμών και της περιθωριοποίησης της πίστης και των χριστιανών, οι δοκιμασίες είναι εμφανείς. Κύριος στόχος του καθενός ...
Ιησούς Χριστός ο Αρχιπάρθενος, έργον αγιογραφείου Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου 2015 Σειρά κηρυγμάτων με ομιλητή τον Αρχιμανδρίτη π. Επιφάνιο Χατζηγιάγκου με θέμα την ερμηνεία του Συμβόλου της Πίστεως. Οι ομιλίες έγιναν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας. Your browser does not support the audio element.
Ο Όσιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης γεννήθηκε στην πρωτεύουσα του Πόντου Τραπεζούντα μεταξύ των ετών 927-930. Οι γονείς του ήσαν πλούσιοι και ευγενείς. Το όνομα του ήταν Αβραάμιος. Ο πατέρας καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας και η μητέρα από την Κολχίδα του Πόντου. Πριν γεννηθεί, ο πατέρας απέθανε και λίγο μετά τη γέννηση του, και η μητέρα απήλθε από τον παρόντα κόσμο. Ο μικρός Αβραάμιος, ορφανός και από τους δύο γονείς, τέθηκε υπό την προστασία συγγενoύς του μοναχής, η οποία ανέλαβε την φροντίδα και την παιδαγωγία αυτού. Όλη δε η ζωή και η συμπεριφορά της μοναχής επέδρασε θετικά και καταλυτικά στην μετέπειτα εξέλιξη του Αβρααμίου. Ο μικρός Αβραάμιος, παρ’ ότι ήταν παιδί, η ζωή και η συμπεριφορά του δεν έμοιαζε με εκείνες ...
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Πόσο μεγάλη πρέπει να ήταν η πίστη του εκατόνταρχου που ήρθε στον Κύριο ζητώντας του να θεραπεύσει τον υπηρέτη του που αγαπούσε, που του ήταν πιστός. Άκουσε τον Χριστό να λέει: « Θα έρθω να κάμω ένα θαύμα στο σπίτι σου», και θα μπορούσε να απαντήσει, « Μην έλθεις, ένας λόγος Σου είναι αρκετός για να αποκατασταθεί η υγειά του υπηρέτη μου!». Αυτό είναι ένα γεγονός από την ζωή του Κυρίου· ένα γεγονός που άγγιξε όχι μόνο τον Εκατόνταρχο, όχι μόνο τον υπηρέτη του, αλλά κάθε μέλος του σπιτιού. Ήλθε χωρίς τον Χριστό, και ο υπηρέτης θεραπεύτηκε. Ποιος από εμάς μπροστά σ’ ένα τρομερό, αγωνιώδη πόνο, μπορεί να στραφεί προς τον ...
«Ύπαγε, και ως επίστευσας γενηθήτω σοι» Μια συγκινητική ιστορία μας περιγράφει το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα. Ένας Ρωμαίος αξιωματικός ήλθε να παρακαλέσει τον Κύριο να θεραπεύσει το δούλο του, «ο παίς μου βέβληται εν τη οικία παραλυτικός, δεινώς βασανιζόμενος›› (Ματθ. 8,6). Είναι αξιόλογος και θαυμαστός ο διάλογος που διαμείφθηκε μεταξύ του εκατοντάρχου και του Ιησού. Ας δούμε πιο αναλυτικάτα στοιχεία αυτού του θαύματος. Το πρόσωπο του εκατοντάρχου Ο εκατόνταρχος προκειμένου να πλησιάσει το Χριστό κατ’ αρχήν έστειλε άλλους· «απέστειλεν προς αυτόν πρεσβυτέρους των Ιουδαίων» (Λουκ. 7,3). Μετά αφού άνοιξε κάπως το δρόμο για να πλησιάσει τον Ιησού, πήγε και ο ίδιος προσωπικά να Τον συναντήσει (Ματθ. 8,5). Αυτό δείχνει πως είχε πάρει στα σοβαρά την υπόθεση της θεραπείας του δούλου του. Αξίζει να σημειωθεί ...