Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

O πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Χρήστου, Θεολόγος, ΜΑ (Ορθόδοξη Θεολογία) ΕΑΠ, μιλάει στην Πεμπτουσία για την εμπειρία του από τη διακονία του στο ΠΙΚΠΑ Βούλας.

Your browser does not support the audio element.

Αγαπητοί μου Αναγνώστες ανατρέχοντας στο αρχείο μας και βλέποντας τι άρθρο είχαμε γράψει πέρσι και με τι θέμα είχαμε ασχοληθεί τέτοια μέρα, αφορούσε την Εορτή της Αναλήψεως του Σωτήρος Χριστού. Όμως όσα και να γράψει κανείς γι αυτή την μεγάλη Δεσποτική Εορτή, όσο και να διαβάσει, όσα και να μελετήσει, πάλι θα υπολείπεται για να περιγράψει την φιλανθρωπία και ευεργεσία Του Θεού μας, σε εμάς το ανθρώπινο γένος. Επομένως αφού του φύλλο μας βγαίνει την Πέμπτη της Εορτής της Αναλήψεως θα εκμεταλλευτούμε αυτή την ευλογημένη συγκυρία προσπαθώντας βεβαίως να μην επαναλάβουμε τα ίδια με πέρσι, αλλά να φωτίσουμε και άλλες παραμέτρους της Μεγάλης αυτής της Εορτής. Ας ξεκινήσουμε: Με την Εορτή της Αναλήψεως, είναι γνωστό ότι επισφραγίζεται η επίγεια εν σώματι ...

Ο Κύριος και Σωτήρ μας Ιησούς Χριστός μας παρέδωσε τελείαν διδασκαλίαν περί της σωτηρίας μας. Και αυτά τα οποία μας εδίδαξε, ο Ίδιος πρώτα τα εφήρμοσε. Είναι «ο ποιήσας και διδάξας» (Πρβλ. Ματθ. ε΄ 19). Μας έφερε ως παράδειγμα αληθινής αγάπης τον Καλό Σαμαρείτη. Αλλά ο κατ’ εξοχήν Καλός Σαμαρείτης ήταν ο Ίδιος ο Κύριος, ο οποίος επήρε την βασανισμένη ανθρωπίνη φύσι από τους ληστάς, τους δαίμονας δηλαδή, τα πάθη, την κακία των ανθρώπων και την ανέστησε και την εζωοποίησε διά του σταυρικού Του θανάτου και της Αναστάσεώς Του. Όλοι γνωρίζομε τώρα ότι η τελεία χριστιανική αγάπη είναι καθολική, είναι αγάπη προς όλους, και προς τους εχθρούς μας ακόμη. Αυτό το γνωρίζομε όλοι, αλλά δυσκολευόμαστε να το βιώσουμε. Ακόμη και μεταξύ ...

Παρακολουθήστε το Γ΄ Μέρος από το 4o Ψηφιακό Αρχονταρίκι με την ομιλία του Γέροντα Εφραίμ Βατοπαιδινού. Ανταποκρινόμενος στα μηνύματα πολλών φίλων της Πεμπτουσίας, ο Καθηγούμενος της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου Γέρων Εφραίμ, αποδέχθηκε την πρόσκληση να απευθύνει λόγο πνευματικό σε μία 4η Διαδικτυακή Σύναξη, η οποία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 30/05/20 και να συνομιλήσει με τους συμμετέχοντες.

Ο Άρειος γεννήθηκε στη Λιβύη μεταξύ του 250 και 260 μ.Χ., αν και αρκετοί ερευνητές θεωρούν πιθανή και τη δεκαετία του 270. Σπούδασε πιθανόν στη σχολή της Αλεξανδρείας. Δεν αποκλείεται να θέλησε να συμπληρώσει τη μόρφωσή του και στο άλλο σπουδαίο και μεγάλο κέντρο της εποχής εκείνης, την Αντιόχεια. Ήταν κάτοχος αξιόλογης παιδείας με ιδιαίτερη συμπάθεια προς την αριστοτελική φιλοσοφία. Εμφανίζεται στην εκκλησία της Αλεξανδρείας ως πρεσβύτερος της μεγάλης ενορίας της Βαυκάλεως μαζί όμως με το πρόβλημα της αιρετικής του διδασκαλίας σε ηλικία περίπου 60 ετών. Η πρώτη σημαντική μνεία του ονόματός του συνδέεται με την εμπλοκή του στη διαμάχη μεταξύ του αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Πέτρου (300 – 311) και του επισκόπου Λυκοπόλεως Μελιτίου, εισηγητού του Μελιτιανού Σχίσματος, το έτος 306. Η ...

Αυτά όσον αφορά το πνευματικό μέρος, όμως αναδύεται ακόμα ένα ζήτημα που διαφοροποιεί τον Χριστιανισμό από τις θρησκείες, και είναι αυτό της ιστορικότητας. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ιστορικό πρόσωπο, που γνωρίζουμε πότε και που έζησε και έδρασε, τα μέλη της οικογένειάς Του, τον τρόπο που πέθανε, τον τόπο ταφής Του και τι έπραξε μετά την Ανάστασή Του. Όλα αυτά τα πιστοποιούν αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες, οι οποίοι πλήρωσαν αυτή τους την μαρτυρία με βασανιστήρια και θάνατο. Αυτή την άποψη συνυπογράφει ο Pascal λέγοντας: «πιστεύω τις ιστορίες που οι αυτόπτες μάρτυρές τους θυσιάστηκαν για χάρη τους». Αντιθέτως, οι θρησκείες του κόσμου ιδρύθηκαν από κάποιους ανθρώπους που έψαχναν την αλήθεια, είτε αυτοί ήταν στοχαστές είτε κάποιες άλλες εξέχουσες προσωπικότητες. Όμως, οι ...

Μια σημαντική λέξη στην Πίστη μας λέγεται Παράδοση. Μία λέξη που γενικά θυμίζει κάτι από το παρελθόν, κάτι για πολλούς ξεπερασμένο. Όμως αν μπροστά από την λέξη αυτή μπει η λέξη « Ιερά» , τότε αλλάζει τελείως το νόημα. «Ιερά Παράδοση»  είναι όλη η Αλήθεια, συμπεριλαμβάνει όλο το «πιστεύω μας». Αυτή η Παράδοση είναι διαφορετική,έχει τις ρίζες της στο παρελθόν, έχει ένα ζωντανό παρόν και θα έχει σίγουρα μέλλον. Η «Ιερά Παράδοση»  είναι ευρύτατος όρος, αφού περιέχει την Αγία Γραφή, τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, τα Πατερικά Κείμενα, την υμνολογία της Εκκλησίας. Είναι γραπτή και προφορική παράδοση. Κυρίως είναι κάτι « ζωντανό», είναι « ορθόδοξη ζωή». Μέσα στην Παλαιά Διαθήκη, πού είναι όπως είπαμε, μέρος της Ιεράς Παραδόσεως διαβάζουμε και μελετούμε ...

Στον κόσμο της Δύσης και στην χώρα μας η Γιόγκα έγινε της μόδας. Τα διάφορα «κέντρα Γιόγκα» αυξάνουν συνεχώς, και καθώς προβάλλονται ακρίτως από τα μέσα ενημερώσεως δεν είναι λίγοι εκείνοι, ιδίως μάλιστα από τους κύκλους των «κουλτουριάρηδων», που μαζί με τις άλλες «καλλιτεχνικές», όπως ονομάζονται, επιδόσεις τους, κάνουν με σοβαροφάνεια και λίγη γιόγκα. Η ειρωνεία της σύγχρονης μετανεωτερικής εποχής του βορειοδυτικού κόσμου είναι ότι δίπλα στον ταχύτατο και εκθαμβωτικό ρυθμό της τεχνολογικής εξέλιξης δρουν και λειτουργούν επίσης ως ιδεολογικά υποκατάστατα της New Age και της παγκοσμιοποιημένης τάξης των πραγμάτων και διάφορες καινοφανείς μορφές θρησκευτικού συγκρητισμού και απόκρυφης γνώσης ασιατικού και άλλου μαγικοθρησκευτικού τύπου. Οι αντιλήψεις αυτές βολεύουν ιδιαίτερα τα συστήματα της σημερινής παγκοσμιοποιημένης τάξης πραγμάτων, και μάλιστα αυτά της κεφαλαιοκρατίας, ...

1. Γυμναστική. Στο δυτικό κόσμο η γιόγκα αρχικά παρουσιάστηκε σαν ένα είδος «γυμναστικής», σαν μέθοδος χαλαρώσεως και ψυχολογικής ηρεμήσεως. Η βασική της διαφορά από τη γνωστή γυμναστική βρίσκεται, έκτος των άλλων, στη χαρακτηριστική της ακινησία. Αρκετές από τις ασκήσεις της γιόγκα παρουσιάζουν αυτές καθαυτές ορισμένα θετικά αποτελέσματα πάνω σε μερικά άτομα – πράγμα που, άλλωστε, συμβαίνει και με ασκήσεις άλλων συστημάτων. Γενικά όμως οι ασκήσεις αυτές τοποθετούνται μέσα σ’ ένα πλαίσιο ινδουϊστικών αντιλήψεων και αποτελούν στάδια ενός ευρύτερου όλου, μιας γενικότερης πνευματικής πορείας. Στην πλήρη τους ανέλιξη αποσκοπούν πολύ μακρύτερα από τα όρια μιας σωματικής ευεξίας. Αυτά που προηγούνται στις ασκήσεις γιόγκα όπως κι αυτά που έπονται – τα οποία κατά κανόνα οι πολλοί αγνοούν – σχετίζονται στενά με συστήματα «διαλογισμού» ...

O Amine Beyhom μιλάει στο «Ζ΄ Διεθνές Συνέδριο, Μουσικολογικό και Ψαλτικό-Μορφολογία-Αισθητική», του Ιδρύματος Βυζαντινής Μουσικολογίας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, που έλαβε χώρα το τριήµερο 18–20 Οκτωβρίου 2018 στην αίθουσα του Πολιτιστικού κέντρου της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Θέμα της ομιλίας του είναι: «The differences between the theory and the practice of Psaltiki as the result of intrinsic modal heterophony».

Να μαστε στο σερβικό Θαβώρ! Ο Χριστός στην μέση, ο Άγιος Σάββας στην δεξιά, και ο Άγιος Νικόλαος στην αριστερή πλευρά. Και τριγύρω μας, η νεκρά θάλασσα της ευρωπαϊκής κουλτούρας, Τριγύρω μας η θάλασσα που πνίγει τις ψυχές. Τριγύρω μας η θάλασσα που σκοτώνει τις αισθήσεις. Και εμείς οι Σέρβοι, στο Θαβώρ το οποίο ονομάζεται Λέλιτς. Επειδή ο μεγάλος Άγιος Επίσκοπος μπορεί να μας σώσει από την νεκρά ευρωπαϊκή θάλασσα. Από στήθους γνώριζε ολόκληρη την Ευρώπη γι’ αυτό καλεί τον Σερβικό λαό προς την μεταμόρφωση, αλλά την αληθινή μεταμόρφωση. Την μεταμόρφωση που μεταμορφώνει τον άνθρωπο από αμαρτωλό σε δίκαιο, από αμαρτωλό σε άγιο. Την μεταμόρφωση που συνιστά την οικογένεια αγία, κοινωνία αγίων. Η μεγάλη μεταμορφωτική δύναμη του Αγίου Επισκόπου μας ...

Παρακολουθήστε το Β΄ Μέρος από το 4o Ψηφιακό Αρχονταρίκι με την ομιλία του Γέροντα Εφραίμ Βατοπαιδινού. Ανταποκρινόμενος στα μηνύματα πολλών φίλων της Πεμπτουσίας, ο Καθηγούμενος της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου Γέρων Εφραίμ, αποδέχθηκε την πρόσκληση να απευθύνει λόγο πνευματικό σε μία 4η Διαδικτυακή Σύναξη, η οποία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 30/05/20 και να συνομιλήσει με τους συμμετέχοντες.

Πρόταση διδασκαλίας για το μάθημα της Ερευνητικής Εργασίας (Project) Α΄ Γενικού Λυκείου Πρωταρχικά, σε αυτό το κεφάλαιο, θα επιχειρήσουμε την περιγραφή του μαθήματος και του τρόπου εισαγωγής και λειτουργίας του στο ωρολόγιο πρόγραμμα της Α΄ τάξης του Γενικού Λυκείου, ενώ στην επόμενη υποενότητα, 4.2., θα προχωρήσουμε στην δημιουργία του παιδαγωγικού project με βάση τα Άχραντα Πάθη του Χριστού. Θα βασιστούμε κυρίως στις οδηγίες για το μάθημα που αναγράφονται σε εγκυκλίους του Υπουργείου Παιδείας και στο βιβλίο του εκπαιδευτικού, καθώς και σε επιστημονικά παιδαγωγικά συγγράμματα. Το υποχρεωτικό πρόγραμμα στο Νέο Λύκειο διαφοροποιήθηκε το Σεπτέμβριο του 2011, καθώς εισήχθη το μάθημα της Ερευνητικής Εργασίας- Project, ως διακριτή ενότητα  του υποχρεωτικού προγράμματος του Νέου Λυκείου, σύμφυτο με τη σύγχρονη αντίληψη των Προγραμμάτων Σπουδών καθώς και ...

Διαβάστε εδώ το πρώτο μέρος Ερώτηση: Πώς επιτυγχάνεται η ενότητα στο κοινόβιο; Απάντηση: Οφείλουμε να έχουμε όλους τους αδελφούς στην καρδιά μας, να μην απουσιάζει κανείς, ακόμα και εκείνοι που μπορεί να μας αδικούν. Δυστυχώς, δεν αφήνουμε τη χάρη να μας μεταμορφώσει, αλλά πάντοτε δικαιολογούμε τον εαυτό μας και υποκρύπτουμε μνησικακία, και γι’ αυτό δεν υπάρχει ούτε διέξοδος, ούτε νίκη. Η αληθινή νίκη πραγματοποιήθηκε με το Αίμα του Αμνού και εμείς βρίσκουμε την αληθινή αυτή νίκη όταν συγχωρούμε μέσα από την καρδιά μας. Γι’ αυτό μας προτρέπει η Εκκλησία πριν τη Μεγάλη Σαρακοστή να συγχωρούμε από την καρδιά μας, διότι διαφορετικά χάνουμε όλον τον κόπο της νηστείας. Προσευχόμαστε, κλαίμε, αλλά η καρδιά απλώς δεν ανοίγει. Και χρειαζόμαστε η καρδιά μας να ανοίξει ...

Μια αναφορά στα έργα του Φώτη Κόντογλου. Η ηχογράφηση έγινε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Διαβάζει ο Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Λεμεσού Αρχιμανδρίτης Ισαάκ. Your browser does not support the audio element.

Από αριστερά: Μ. Βασίλειος, Ησίοδος, Έρ. Φρομ (πάνω), Χ. Μαρκούζε, Φ. Ντοστογιέφσκι. Στην εποχή της ανάδειξης της οικονομίας, μέσα από εκείνο το Είναι και έχειν, όπου η ύπαρξίς μας ταυτίζεται με τα αγαθά του κόσμου τούτου, με τον Homo economicus, για τον οποίο συχνά εσχάτως μιλούμε, με τη Νέα Τάξη και τους άξονες της οικονομίας να μας συντρίβουν πολλές φορές με τον νεοφιλελευθερισμό που συνοδεύει την Παγκοσμιοποίηση και την υφέρπουσα παγκόσμια τυραννία που την ακολουθεί εφιαλτικώς, αισθανόμαστε πως ζούμε εν κινδύνω, με εκείνη την επανερχόμενη απειλή της οικονομικής κατάρρευσης και της εξάρτησης και οικονομκού ελέγχου που προκύπτει. Κι έτσι, ενώ μιλούμε για την κρίση της πανδημίας, μιλούμε ξανά για την κρίση της οικονομίας. Και όμως θα πρέπει να επαναδιατυπώσουμε μια νέα Φιλοσοφία ...