Η παρούσα ανάρτηση αποτελεί αφιέρωμα στον σ’έναν από τους σημαντικότερους ποιητές της χώρας μας, τον Κώστα Κρυστάλλη, με αφορμή την επέτειο του θανάτου του (Μ. Πέμπτη 22 Απρίλη, 1894). Πρόκειται πραγματικά για παθιασμένο εραστή των ψηλών ορέων και της φύσης, που γοητεύει όλους εμάς που έχουμε τόσο αγάπη για τη φύση και το βουνό, όσο και για τη λαϊκή δημοτική μας παράδοση. “Ἤθελα νἄμουν σταυραητός, νά πέταγα τ᾿ ἀψήλου, ν᾿ ἀνέβαινα στή Λιάκουρα, κατάκορφα στή ράχη, νἄριχνα ἐκεῖθε μία ματιά, ν᾿ ἀγνάντευα τόν Πίνδο, νά ἰδῶ πῶς μοῦ τόν ἔκαμαν τά χρόνια κ᾿ ἡ σκλαβιά του.” Κώστας Κρυστάλλης, “Πόθοι“ «Από το Μεσοπόλεμο ενώ ο αγροτικός πληθυσμός ελαττώνεται, ο αστικός αυξαίνει. Από τότε μιλούσαν πολύ για την αστυφιλία και τους κινδύνους της. Έτσι ρίχτηκε το σύνθημα: «Να ...





















