«Τη αγία και μεγάλη Δευτέρα, μνείαν ποιούμεθα του μακαρίου Ιωσήφ του Παγκάλου, και της υπό του Κυρίου καταραθείσης και ξηρανθείσης Συκής». Κατά την Αγία και Μεγάλη Δευτέρα θυμόμαστε τον μακάρι και Ιωσήφ τον Πάγκαλο, και την άκαρπη συκιά, που ο Κύριος θαυματουργώς φανέρωσε την ξεραΐλα της. Τη Μεγάλη Δευτέρα προβάλλονται τρία γεγονότα, ως προπαρασκευαστικά και διδακτικά: Το πρώτο εξ αυτών είναι το παράδειγμα της σωφροσύνης του Ιωσήφ, που δεν υπέκυψε στη σεξουαλική παρενόχληση της Αιγυπτίας κυρίας του, και αυτό της συνετής διαχειρίσεως της προβλεπομένης παραγωγικής κρίσεως (επτά έτη αφθονίας και επτά έτη σιτοδείας). Η υπόμνηση έτσι της ιστορίας τον Ιωσήφ προβάλλει τη σχέση της ατομικής ηθικής και της πολιτικής αποτελεσματικότητος. Η Μεγάλη Δευτέρα λοιπόν είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Αγίου Ιωσήφ του Παγκάλου, δηλαδή ...





















