Το ουσιαστικότερο όμως στοιχείο στην αγωγή του Γέροντα ήταν ότι τα πάντα απέβλεπαν στην ανύψωση της ψυχής. Στην μυστική επαφή της ψυχής μας με τον Θεό. Η χαρά, η ανδρεία, η τακτοποιημένη ψυχική κατάσταση, η καλή και τέλεια συμπεριφορά, η αγνότητα, και τα άλλα που αναφέραμε είναι τα εξωτερικά κάπως γνωρίσματα της αγωγής. Τα «άγια των αγίων» είναι η προσωπική πνευματική ζωή του πνευματικού τέκνου. Και για το Γέροντα αυτό σημαίνει – όχι αποκλειστικά και απόλυτα αλλά κυρίως – νυχτερινή ζωή. Στις ομιλίες του αναφέρει πολύ συχνά από τότε που τον συναντήσαμε μέχρι τώρα εκείνο που τόσο επιγραμματικά μας έλεγε τότε, «Δεν μπορεί να υπάρξει δένδρο χωρίς ρίζες. Έτσι δεν μπορεί να υπάρξει και πνευματική ζωή χωρίς νυχτερινή προσωπική ζωή προσευχής ...





















