Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Ο ορεινός όγκος της Οίτης, άγριος και αγέρωχος, όπως όλα τα Ρουμελιώτικα βουνά, αποτελεί το βουνό του μύθου, του Νάρκισσου και των πολύχρωμων λουλουδιασμένων λιβαδιών. Εδώ ο Ηρακλής, για να απαλλαχθεί από τους πόνους που του προκαλούσε ο ποτισμένος χιτώνας με το αίμα του Κένταυρου Νέσσου, ανέβηκε σε σωρό από ξύλα, τον οποίο άναψε ο Φιλοκτήτης. Εδώ υπάρχει εντυπωσιακό σπηλαιοβάραθρο στο οποίο πέφτει και εξαφανίζεται χείμαρρος, που λέγεται ότι βγαίνει στον Γοργοπόταμο της Λαμίας. Πρόκειται για ένα πανέμορφο, κατάφυτο και με πολλά νερά βουνό που ανακηρύχθηκε Εθνικός Δρυμός από το 1966. Θέση Λειβαδιές. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της Οίτης την άνοιξη (επάνω) και το καλοκαίρι (κάτω) Σε σύγκριση με τα άλλα ψηλά βουνά (Παρνασσός, Βαρδούσια, Γκιώνα) της Κεντρικής Στερεάς Ελλάδος, ...

 Σε όποιο μέρος της Μακεδονίας και να γυρίσει κανείς το βλέμμα του μπορεί να δει την αρμονική συνύπαρξη των παραδοσιακών αρχοντικών δίπλα στις σύγχρονες κατοικίες. Τα αρχοντικά αυτά χτισμένα σύμφωνα με την μακεδονική αρχιτεκτονική εκφράζουν την οικονομική ανάπτυξη της εποχής. Τα πρώτα δείγματα της μακεδονικής αρχιτεκτονικής τα συναντάμε στα τέλη του 17ου με αρχές 18ου αιώνα στην Καστοριά, τη Βέροια και τη Σιάτιστα ενώ αργότερα στα μέσα του 18ου αιώνα επηρέασε και τα υπόλοιπα μεγάλα αστικά κέντρα. Αρχικά τα αρχοντικά χτίζονταν από ντόπιους και Κωνσταντινοπολίτες μαστόρους επηρεασμένα από την Βυζαντινή αρχιτεκτονική ενώ με το πέρασμα των χρόνων και την ανάπτυξη του εμπορίου δέχτηκαν επιρροές από την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική. Τα υλικά που χρησιμοποιούσαν ήταν υλικά απλά και διέφεραν ανάλογα με την περιοχή. Χρησιμοποιούσαν κυρίως ...

Υπάρχουν, άραγε, «βελούδινες λέξεις»; Τί θα σήμαινε αυτός ο χαρακτηρισμός; Κι αντιθέτως, υπάρχουν στη γλώσσα «άξεστες», «χοντροκομμένες» λέξεις; Το συναίσθημα μίας «βελούδινης λέξης» τί έχει ο αναγνώστης/ακροατής ή ο χρήστης/ομιλητής; Και το «βελούδο» της λέξης, αν υπάρχει, σχετίζεται με τη σημασία ή με τον ήχο της (τη φωνητική της υπόσταση); Ε, λοιπόν, δυνάμει κάθε λέξη μπορεί να θεωρηθεί σαν «βελούδινη», αν η χρήση της μέσα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον (συμφραζόμενα) της δίνει ξεχωριστό βάρος, μία ιδιαίτερη αίσθηση του αναγνώστη για την παρουσία της συγκεκριμένης λέξης. Αυτό μπορεί να οφείλεται στη σημασία με την οποία χρησιμοποιείται. Μπορεί να οφείλεται στη φωνητική της απήχηση, στον ήχο της. Μπορεί να οφείλεται στη (συντακτική) σύναψή της με παρακείμενες λέξεις. Μπορεί να οφείλεται ακόμη και στην ...

«Διδάσκαλε αγαθέ, τι αγαθόν ποι­η­σω ίνα έχω ζωήν αιώνιον;» Έναν άνθρωπο μας παρουσιάζει το σημερινό ευαγγελικό ανάγνω­σμα. Έναν άνθρωπο, που πλησιάζει τον Χριστό και του απευ­θύνει μια ευ­λαβή κατά τα φαινόμενα ερώτη­ση: «Δι­δα­σκαλε αγαθέ, τι αγαθόν ποιήσω ίνα έχω ζωήν αιώνιον;». Τι να κάνω, δηλαδή, προκειμένου να κερ­δίσω την ουρά­νια ζωή; Ο Χριστός όμως δεν φαίνεται να εντυπω­σιάζεται από αυτήν την εξω­­τερική του ευσέβεια, γιατί στην ερώτησή του ήδη έχει διακρίνει, ότι δεν τον πλη­σιάζει ως Θεάνθρωπο αλλά ως έναν απλό διδάσκαλο του Μωσαικού νόμου. Γι᾿ αυτό και αρ­χι­ζει την απάντησή του με μια ερώτη­ση: «γιατί με ονο­μάζεις αγα­θο; κα­νένας άνθρωπος δεν είναι αγα­θος παρά μόνον ο Θεός». Αν, δηλαδή, δεν με αναγνω­ρι­ζεις ως Θεό, μη μου αποδίδεις έναν χαρα­κτη­ρισμό που ανήκει στον ...

Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή μας παρουσιάζει ένα ευσεβή, πλούσιο και καλό νέο, ο οποίος πηγαίνει να ρωτήσει για την αιώνια ζωή, το πρόσωπο που είναι ο αιώνιος και η όντως αληθινή ζωή. Πηγαίνει να ρωτήσει για την σωτηρία, τον χορηγό της αιώνιας σωτηρίας. Ο νέος ήταν πιστός στις εντολές του Μωσαϊκού Νόμου. Οι σχέσεις του με τον κόσμο ήταν πολύ καλές. Κάτι περισσότερο ζητούσε όμως. Έτσι, πλησιάζει τον Ιησού, την αλήθεια, την σωτηρία και την αιωνιότητα του ανθρώπου, και τον παρακαλεί να του εξηγήσει τι μπορεί να κάνει ώστε να γίνει μέτοχος της αιώνιας ζωής. Θα λέγαμε ότι ο νέος αποφασίζει να ξεκινήσει από την προσωρινότητα και καταλήγει στην αιωνιότητα, από τα πρόσκαιρα στα αιώνια, από τα φθαρτά στα άφθαρτα. Ο ...

Ιησούς Χριστός ο Αρχιπάρθενος, έργον αγιογραφείου Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου 2015 Σειρά κηρυγμάτων με ομιλητή τον Αρχιμανδρίτη π. Επιφάνιο Χατζηγιάγκου με θέμα την ερμηνεία της Επί του Όρους Ομιλίας. Οι ομιλίες έγιναν στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Φλώρινας. Your browser does not support the audio element.

«Μακάριοι οι διψώντες και οι πεινώντες την δικαιοσύνην,ότι αυτοί χορτασθήσονται». Ήδη φτάσαμε στον τέταρτο μακαρισμό: Ευτυχισμένοι λέει ο Κύριος αυτοί που διψούν και πεινούν για την δικαιοσύνη γιατί αυτοί θα χορταστούν. Με άλλα λόγια, εκείνοι που διψούν και πεινούν ακόρεστα για την επικράτηση του θελήματος του Θεού, όσοι πάσχουν και αγωνίζονται για αυτήν την επικράτηση θα δικαιωθούν από τον Θεό. Δικαιοσύνη: το παγκόσμιο αίτημα κάθε κοινωνίας και κάθε εποχής, το έσχατο καταφύγιο, το μέγα ζητούμενο του αδικουμένου και καταπιεσμένου. Αυτού που ζητά δίκιο και καταξίωση ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Τι όμως ορίζεται ως δικαιοσύνη; Οι φιλόσοφοι ορίζουν το δίκαιο ως το κάθε φορά ορθόν, είναι το κατά κρίσιν της κοινωνίας των ανθρώπων ορθότερον . Οπωσδήποτε λοιπόν το δίκαιο είναι κάτι το σχετικό, ...

«ακούσας δε ο νεανίσκος τον λόγον απήλθε λυπούμενος· ην γαρ έχων κτήματα πολλά». Μία πολύ αξιοσυμπάθητη περίπτωση ανθρώπου καταγράφει το σημερινό ευαγγέλιο. Έναν νεαρό, ο οποίος πλησιάζει τον Κύριο, προκειμένου Αυτός ως διδάσκαλος να τον καθοδηγήσει στην είσοδό του στη βασιλεία του Θεού. Ο Κύριος τον παραπέμπει στις εντολές της Μωσαικής νομοθεσίας, και όταν αυτός επιμένει, λέγοντας ότι αυτές τις τηρεί εκ νεότητός του, ο Κύριος τον προσανατολίζει στην τελειότητα: να ακολουθεί Εκείνον, κάνοντας πέρα όλα τα υλικά αγαθά του. Η αντίδραση του νεαρού είναι απογοητευτική: «ακούσας τον λόγον απήλθε λυπούμενος». Γιατί είχε πολλά κτήματα, είχε πολλά υλικά αγαθά. 1. Ο νεαρός δεν φαινόταν να κοροιδεύει τον Κύριο, όπως σε μία παρόμοια περίπτωση ενός νομοδιδασκάλου, ο οποίος Τον πλησίασε «πειράζων Αυτόν». Μολονότι ...

Ο αρκετά ασυνήθιστος νεαρός, που πλησιάζει τον Χριστό στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, είναι κατ’ αρχήν προφανές ότι δεν είχε πονηρή διάθεση. Δεν πήγε «πειράζων», όπως εκείνος ο νομικός και κάποιοι Φαρισαίοι. Ήταν ειλικρινής. Αυτό τεκμαίρεται και από το ότι ακούγοντας την τελική προτροπή του Χριστού «απήλθεν λυπoύμεvoς». Αναζητούσε πραγματικά τη βασιλεία του Θεού. Γι’ αυτό και ο ευαγγελιστής Μάρκος, «συμπληρώνει» τον Ματθαίο λέγοντας ότι «εμβλέψας αυτώ ο Ιησούς ηγάπησεν αυτόν». Νεoς και πλούσιος, και να αγωνιά για την αιώνια ζωή μάλλον είναι σπάνιο φαινόμενο. Οι νέοι ανέκαθεν δεν τα πάνε τόσο καλά με τους ιεροκήρυκες. Οι σημερινοί μάλιστα νέοι, και όχι μόνο, όταν ακούσουν κάποιον να τους μιλάει για αιώνια ζωή, απαντούν συνήθως με την παροιμία «κάλλιο πέντε και στο χέρι, ...

Ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, αναλύοντας την Α΄ Προς Κορινθίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου, εξηγεί ότι πραγματικά σοφός άνθρωπος είναι όποιος έχει ανακαλύψει τον Θεό στην ζωή του και τηρεί τις εντολές του Ευαγγελίου, παρότι αυτό είναι αντίθετο προς την λογική του κόσμου, που θεωρεί μωρία την κατά Χριστόν ζωή.   Your browser does not support the audio element.

Ο Αρχιμ. Ιγνάτιος Ριγανάς,  Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου και Προϊστάμενος του Μοναστικού Οίκου «Παναγία η Χαρά των Θλιβομένων» ψάλει το « Άγιος ο Θεός» του Βήματος. Πρόκειται για μέλος που είθισται να ψάλλεται στις αρχιερατικές λειτουργίες από το ιερό βήμα, απ όπου έλαβε και την ονομασία του. Your browser does not support the audio element.

Ενατενίζοντας τον καλοκαιρινό ουρανό, κυρίως εκτός πόλεως όπου τα καυσαέρια και τα πολλά φώτα δεν καλύπτουν τη θέα των άστρων, βιώνουμε αφενός το μεγαλείο του Δημιουργού και αφετέρου τη μικρότητα του εαυτού μας. Μια μικρότητα όμως που δεν διαλύει το πρόσωπο, όταν ο Δημιουργός τού σύμπαντος κόσμου μάς είναι «οικείος και φίλος», καθώς ο ίδιος θέλει να θεωρεί όσους μετανοούν κι όσους αγωνίζονται να ζουν όπως Εκείνος μάς είπε να ζούμε. Όλοι μας, λίγο ή πολύ, συχνά ή αραιά, περνούμε την πίεση των ποικίλων προβλημάτων. Θεωρούμε πως είναι τα πιο σημαντικά και τα πιο βασανιστικά, έτσι ώστε να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια μας. Νομίζω πως είναι η ώρα να ενατενίσουμε τον έναστρο ουρανό και να τον συγκρίνουμε με ...

Το απόγευμα της Τρίτης, 14 Αυγούστου 2018, παραμονή της Θεομητορικής εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γρεβενών κ. Δαβίδ, χοροστάτησε στους πανηγυρικούς Εσπερινούς του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ροδιάς και της Ιεράς Μονής Παναγίας Σπηλαίου ενώ κατά την κυριώνυμη ημέρα της εορτής ιερούργησε στην Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αβδέλλας Γρεβενών. Πλήθος κόσμου συμμετείχε με κατάνυξη σε όλες τις ακολουθίες, τιμώντας την Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας, μα και μητέρα όλων των χριστιανών. Μετά τη Θεία λειτουργία ακολούθησαν παραδοσιακοί χοροί και τραγούδια στην πλατεία του χωριού.

Στα πλαίσια της συναυλίας της Μελίνας Ασλανίδου που θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 20/8/2018 στην Κεντρική Πλατεία της Κόνιτσας με ελεύθερη είσοδο.  Θα υλοποιηθεί δράση συλλογής τροφίμων και ειδών καθαριότητας, για την ενίσχυση του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου Κόνιτσας. Οι πολίτες που επιθυμούν να συνεισφέρουν, μπορούν να παραδίδουν συσκευασμένα τρόφιμα και είδη καθαριότητας στους εκπρόσωπους του Κοινωνικού Παντοπωλείου που θα βρίσκονται στην είσοδο της κεντρικής πλατείας κατά τις ώρες 19:30 έως 22:30. Κάθε συνεισφορά είναι σημαντική, προκειμένου το Κοινωνικό Παντοπωλείο να ενδυναμωθεί, και να μπορέσει να «σταθεί» με αξιοπρέπεια δίπλα σε κάθε οικονομικά αδύναμο και κοινωνικά ευάλωτο συμπολίτης μας!

Υπαίθρια Θεία Λειτουργία, με την παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου, πραγματοποιήθηκε το πρωί της Πέμπτης 16 Αυγούστου στην ιστορική Ιερά Μονή της Παναγίας της Πέτρας Ολύμπου, διότι το διοικητικό συμβούλιο του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης αποφάσισε το κλείσιμο του ιστορικού Ιερού Ναού. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ιερά Μητρόπολη είχε αποστείλει εγγράφως και εγκαίρως το πρόγραμμα του Iερού Σαρανταλείτουργου που έχει προγραμματίσει από μέσα Ιουλίου να τελέσει στην Μονή,  προκειμένου οι αρμόδιοι του Γενικού Νοσοκομείου να μεριμνήσουν για την ελεύθερη πρόσβαση του χριστεπώνυμου πληρώματος της Πιερίας αλλά και των επισκεπτών της ευρύτερης περιοχής. Την τελευταία όμως στιγμή, ανήμερα της μεγάλης γιορτής της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, της Εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου,  ο Διοικητής και το Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου ...

Πώς πέρασαν κιόλας 44 χρόνια; Σαν να’ ταν χθες που φύγαμε κυνηγημένοι από τη γενέθλια γη μας. Πώς αντέξαμε τόσες δοκιμασίες, τόσες θλίψεις, τόσα βάσανα; Πώς διάβηκαν οι μάνες, οι σύζυγοι, τα παιδιά, τα αδέλφια των αγνοουμένων; Πώς κουβάλησαν τον σταυρό τους οι συγγενείς των πεσόντων ηρώων μας; Αλήθεια, ποιος άκουσε όλες αυτές τις δεκαετίες τον οδυρμό τους, ποιος αφουγκράστηκε τις αγωνίες τους, ποιος μπήκε στη θέση τους; Ο σοφός λαός μας απεφάνθη ότι «το λαμπρόν τζιει που πέφτει κρούζει». Τι μεγάλη αλήθεια! Έπεσε το λαμπρόν και μας έκρουσε. Μας κατέκαψε και μας τσουρούφλισε. Έγιναν παρανάλωμα της φωτιάς τα όνειρά μας. Για αλλού κινήσαμε κι αλλού η ζωή μας πήγε. Εμένα το όνειρό μου ήταν να διδάξω στο Γυμνάσιο Λευκονοίκου, κι ...

Αγαπητοί μου αναγνώστες, φτάσαμε με την βοήθεια και την χάρη Του Θεού, σε άλλο ένα «Πάσχα του Καλοκαιριού», στην εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου. Έχουμε γράψει στο παρελθόν, για το πρόσωπο της Παναγίας μας, το σπουδαίο ρόλο που διαδραμάτισε στο σχέδιο της Θείας Οικονομίας και για τα πολλά ονόματα και θαυμάσια που έχει κάνει και κάνει καθημερινά, σε όσους την επικαλούνται με πίστη. Στο φετινό άρθρο, αποφασίσαμε να τα ανακεφαλαιώσουμε όλες τις αναφορές μας, προσθέτοντας και νέα στοιχεία, μέσα από το Δοξαστικό το οποίο ψέλνουμε στον Πανηγυρικό Εσπερινό, της παραμονής της Εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, το γνωστό σε όλους μας : «Με νεύμα του ύψιστου Θεού οι θεοφόροι Απόστολοι….». Για τους γνώστες της Εκκλησιαστικής Μουσικής παράδοσης, πρόκειται για οκτάηχο ...

Βρίσκονται ριζωμένα εδώ και αιώνες σε τόπους ξεχωριστούς τα περισσότερα δάση της Ελλάδας. Μπορούμε να τα πούμε αρχαία κι ας είναι γεμάτα ζωή, φρεσκάδα, τρυφερότητα και υγεία. Με απερίγραπτο κάλλος ομορφαίνουν τα βουνά και κάποιες φορές φτάνουν μέχρι τ ακρογιάλια. Πλούτος μοναδικός και ανεκτίμητος. Της Ροδόπης τα δάση φυσικά αναγεννώνται χωρίς το κράτος να ξοδέψει δραχμή γι αυτά. Εγκαταλείφθηκαν από τους Σαρακατσάνους που νομαδικά ζούσαν εκεί, «θέριεψαν» αλλά εξελίχθηκαν και σε κάποια από τα πιο αντιπροσωπευτικά και πλούσια δάση της Ευρώπης. Τα δάση στον Όλυμπο, είναι πλέον οικεία σε πολλούς αφού το μυθικό βουνό κατακτήθηκε με οργανωμένη ορειβασία και πεζοπορία. Υπέροχες διαδρομές που γεμίζουν με ένταση, αδρεναλίνη και αίσθημα δικαίωσης όσους βρίσκονται στην καρδιά της ομορφιάς τους. Ο Όλυμπος εμπνέει σιωπή ...

Ο Χριστός, πάνω στο σταυρό, δείχνει τον τρόπο της ύπαρξής Του, την κενωτική προσφορά. Αυτός είναι ο ομοούσιος τρόπος ύπαρξης, με τον οποίο υπάρχει ο Τριαδικός Θεός. Ο άνθρωπος, ως κατ’ εικόνα του Θεού πλασθείς, καλείται να υπάρξει κι αυτός με τον ίδιο τρόπο, να κενώσει δηλαδή τον εαυτό του, ούτως ώστε να χωρέσουν μέσα του οι άλλοι. Αυτό είναι αδιανόητο για τη σύγχρονη ψυχολογία, η οποία προτρέπει να διατηρήσει ο άνθρωπος την αγάπη για τον εαυτό του, διότι αν δεν το κάνει, στο τέλος θα τον χάσει μέσα στην απόγνωση και την κατάθλιψη. Γι αυτό άλλωστε η σταυρική θυσία υπέρ των άλλων είναι δυνατή μόνο όταν ο άνθρωπος κινείται στο χαρισματικό-οντολογικό επίπεδο κι όχι στο ηθικό και ψυχολογικό. Σύμφωνα ...

Παρουσία μεγάλου πλήθους προσκυνητών, τελέστηκε στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό Αγίου Αποστόλου του Νέου, στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου, ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός της εορτής του λαοφιλούς τοπικού μας Αγίου, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου. Στο κήρυγμά του ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στην απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών μας από τις τουρκικές φυλακές, επισημαίνοντας ότι «η Παναγιά έδωσε λύση τούτη την ημέρα της γιορτής της, αίροντας το ψυχικό μας άλγος. Παράλληλα, μέσα στο κλίμα της εθνικής τραγωδίας, που βιώνουμε τούτον τον καιρό, ήρθε η Παναγιά να μας ελευθερώσει, να μας ξαναδώσει την ελπίδα…». Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε, στην συνέχεια, σε κάποιες άλλες φυλακές, που δεν είναι σιδερόφρακτες, αλλά εγκλωβίζουν μέσα τους πολλούς νέους ανθρώπους στην εποχή μας: «η πρώτη είναι η φυλακή του ορθολογισμού, που αποθεώνει την λογική και ...