Αν και οι δύο μεγάλες ομάδες γνωστικών αιρέσεων, οι ελευθεριάζουσες και οι εγκρατιτικές, είχαν εκ διαμέτρου αντίθετες πρακτικές όμως εκκινούσαν από τις ίδιες σωτηριολογικές και ανθρωπολογικές προϋποθέσεις: την καταδίκη του γάμου και της τεκνογονίας, «ἀπέχεσθαι γάμου βούλονται», όπως επισημαίνει ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, εξαιτίας της άποψης ότι η ύλη και το σώμα είναι εκ φύσεως κακά, έργο ενός κακού δημιουργού, «ούτοι δε παραιτούνται την τεκνογονίαν», αναφέρει ο άγιος Επιφάνιος, προκαλώντας τη ματαίωση του δημιουργικού έργου του Θεού. Άλλωστε, όπως υποστήριζαν, το έργο του Ιησού Χριστού, ήταν «καταλύσαι τα έργα της θηλείας, θηλείας μεν της επιθυμίας, έργα δε γένεσιν και φθοράν», δηλαδή την γέννηση και την τεκνοποιία. Γι’ αυτό το λόγο η γνωστική ομάδα των Εγκρατιτών αρνούνταν τον γάμο, «ου δι’ ...





















