Συναξαριακές Μορφές

Ο Άγιος Νταβίντ (Δαβίδ) Γκαρετζέλι (7/20 Μαΐου)

20 Μαΐου 2010

Ο Άγιος Νταβίντ (Δαβίδ) Γκαρετζέλι (7/20 Μαΐου)

Ο Άγιος Δαβίδ Γκαρετζέλι

Ο Άγιος Δαβίδ καταγόταν από την Συρία. Από μικρός επήγε σε μοναστήρι και βρισκόταν στην προστασία του Αγίου Ιωάννου Ζενταζνέλι ο οποίος με 12 μαθητάς του ήρθε στην Γεωργία, για να αναγέννηση την μοναχική ζωή. Μαζί με τους μαθητάς του ήταν και ο άγιος Δαβίδ.

Ο άγιος Δαβίδ εγκαταστάθηκε στην πρωτεύουσα της Γεωργίας την Τιφλίδα στο βουνό και πού σήμερα ονομάζεται όρος του πάτερ Δαβίδ.

Η Ιερά Μονή του Αγίου Νταβίντ (Δαβίδ) Γκαρετζέλι στη Γεωργία όπως είναι σήμερα

Ο Άγιος μαζί με τον μαθητή του Λουκιανό περνούσε όλες τις ημέρες με προσευχή και νηστεία. Μια φορά την εβδομάδα κατέβαινε στην πόλι για να κήρυξη στους κατοίκους τον Χριστιανισμό. Ο λαός όλο και περισσότερο ενδιαφερόταν για τα κηρύγματά Του. Αυτό το γεγονός ερέθισε πολύ τους ειδωλολάτρες μάγους και μια μέρα εξαγόρασαν μία πόρνη, πού ήταν έγκυος, και αυτή συκοφάντησε τον άξιο Δαβίδ, πώς είχε μαζί της ανήθικη ζωή και ότι περίμενε παιδί από εκείνον. Τότε ο άξιος ασκητής άγγιξε το ραβδί του στην κοιλιά της πόρνης και διέταξε στο βρέφος να δώση την σωστή απάντησι και το βρέφος αμέσως, από τα σπλάχνα της μάνας, κατήγγειλε το ψέμα των μάγων και την αμαρτία της μητέρας του. Οι οργισμένοι κάτοικοι τότε εφόνευσαν την πόρνη με πέτρες. Ο άγιος Δαβίδ δεν κατάφερε να εμπόδιση το εξοργισμένο πλήθος. Μετά εγκατέλειψε την πόλι και εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά της ερήμου Γκαρέτζι. Εκεί όμως πού έγινε το θαύμα ανοικοδόμησαν οι Χριστιανοί εκκλησία.

Η Ιερά Μονή Αγίου Δαβίδ Γκαρετζέλι κατά το 19ο αιώνα

Η έρημος Γκαρέτζι είχε ανυπόφορες κλιματικές συνθήκες. Η ζέστη ξέρανε τα φυτά με τα όποια τρεφόταν ο Άγιος Δαβίδ και οι μαθητές του, άλλα ο Θεός τους έστειλε ελάφια πού καθημερινά, εκτός την Τετάρτη και την Παρασκευή, τους έδιναν γάλα. Με την δύναμι των προσευχών του Δαβίδ ουράνια φωτιά σκότωσε το θηρίο το όποιο εξόντωνε όλα τα άλλα ζώα της ερήμου.

Την κατοικία του Αγίου Δαβίδ την ανακάλυψε ένας κυνηγός και μετά διαδόθηκε η φήμη για τον Άγιον ασκητή στους κατοίκους. Στην έρημο άρχισαν να πηγαίνουν οι πιστοί, αλλά και να πληθαίνουν οι μαθητές του οσίου Δαβίδ, οι οποίοι μαζί με τον Διδάσκαλο τους θεμελίωσαν ένα από τα πιο μεγάλα κέντρα του Χριστιανισμού στην Γεωγία, το Μοναστήρι του Γκαρέτζι.

Η μετάφρασις από τον Γεωργιανό συναξαριστή έγινε από τον φοιτητή Γεώργιο Ινασαρίτζε.

Πηγή: Τετραμηνιαίο Τεύχος Ορθοδόξου Πνευματικής Οικοδομής «Ο Όσιος Φιλόθεος της Πάρου», Τεύχος 1ο, Ιανουάριος – Απρίλιος 2001, Έκδοσις «Ορθόδοξος Κυψέλη», Θεσσαλονίκη