11 Ιουλίου 2014

Οι Άγιοι Σάββας, Αρχιεπίσκοπος Σερβίας και ο Όσιος Συμεών, ο μυροβλύτης. Οι κτήτορες της Μονής του Χιλιανδαρίου, Άγιοι Σάββας και Συμεών Νεμάνια άρχισαν τον μοναχικό βίο τους στη Μονή του Βατοπαιδίου. Ο Άγιος Σάββας, που έγινε ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος των Σέρβων και ο Όσιος Συμεών ο Μυροβλύτης είναι δύο από τους μεγαλύτερους αγίους της Σερβικής Εκκλησίας. Έζησαν από το μέσο του 12ου μέχρι το μέσο του 13ου αιώνα. Ο Άγιος Σάββας ήταν ο νεώτερος υιός του ηγεμόνα των Σέρβων Στεφάνου Νεμάνια. Οι γονείς του, ιδιαίτερα η ελληνίδα μητέρα του Άννα, μετάγγισαν στην παιδική ψυχή του την ευσέβεια, την πίστη και την αγάπη προς τον Θεό, ανατρέφοντάς τον σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση. Αν και ήταν γεμάτος με πολλά χαρίσματα δεν έβρισκε ανάπαυση μέσα στις ...

Ο 19ος αι. σηματοδοτεί μια μικρή αναγέννηση στο Άγιον Όρος. Η οργάνωση, η συνεργασία των μονών και η βοήθεια απ το εξωτερικό φέρνει αποπληρωμή των χρεών, ανακαίνιση αρκετών μονών και μια στοιχειώδη ευημερία. Όλα αυτά διακόπτονται απότομα με την Επανάσταση του 1821. Φωτ.: Άρης Φωτιάδης Οι επαναστάτες μοναχοί ενώθηκαν με τις δυνάμεις της Μακεδονίας και νικήθηκαν.  Οι Τούρκοι έστειλαν 3.000 στρατό στο Όρος. Την υποδούλωση και τα δεινά που δεν είχαν υποστεί οι αγιορείτες επί 400 χρόνια τα έζησαν την επόμενη δεκαετία. Οι λεηλασίες, τα πρόστιμα, οι απαγχονισμοί ήταν καθημερινά φαινόμενα. Τα μοναστήρια ήταν υποχρεωμένα να συντηρούν όλο αυτό τον στρατό. Στην Λαύρα για παράδειγμα έμειναν 750 Οθωμανοί στρατιώτες από το 1821 ως το 1830. Η Μονή όχι μόνο τους τροφοδοτούσε αλλά ...

Ένας αιώνιος ενοχλητικός «εχθρός» του ανθρώπου το καλοκαίρι είναι τα γνωστά μας κουνούπια. Αυτά τα μικρά έντομα, που εμφανίζονται συνήθως μετά το σούρουπο και μας ενοχλούν όλο το βράδυ. Σε όλους είναι γνωστά τα έντομα αυτά, που γεννάνε εκατομμύρια  αυγά σε στάσιμα νερά και μας ενοχλούν με τον βόμβο τους αλλά και με τα τσιμπήματά τους. Αλλά δυστυχώς δεν σταματάνε εκεί. Τα κουνούπια είναι φορείς ασθενειών, δηλαδή μεταφέρουν μικρόβια, τα οποία μπορεί να τα μεταδώσουν σε μας με το τσίμπημά τους. Η πιο σοβαρή ασθένεια, που ευτυχώς σήμερα έχει περιορισθεί πάρα πολύ, είναι η ελονοσία, που έχει εξαλειφθεί από την Ελλάδα. Τα κουνούπια δεν κάνουν την εμφάνισή τους τον χειμώνα, όπως και πολλά άλλα έντομα, εξαιτίας του κρύου. Όμως μόλις πιάσουν οι ...

Ο κατά κόσμον Αγαθάγγελος Θεοχαρούδης του Δημητρίου και της Αναστασίας γεννήθηκε το 1876 στο Γομάτι Χαλκιδικής. Προσήλθε το 1892 στο ωραίο και αρχαίο Βατοπεδινό Κελλί του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, όπου θησαυριζόταν το χέρι του. Εκάρη μοναχός το 1899 από τον Γέροντα Νεόφυτο τον Α'. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1907 και πρεσβότερος το 1909. Υπήρξε άριστος, διακριτικός και φημισμένος Πνευματικός. Τον καλούσαν συχνά στη Χαλκιδική προς εξομολόγηση των πιστών. Σε κανέναν άλλο Πνευματικό δεν πήγαιναν τόσοι πολλοί να εξομολογηθούν. Γράφει ο Γέροντας Γαβριήλ Διονυσιάτης στο περίφημο Λαυσαϊκόν του: «Προΐσταται ως Γέρων ο καλοκάγαθος και ευλαβής πνευματικός Νεόφυτος ιερομόναχος κατ’ έτος καλούμενος προς εξομολόγησιν εις την γείτονα Χαλκιδικήν όθεν κατάγεται, διεδέχθη εν τη διακονία ταύτη έτερον διάσημον πνευματικόν εκ των αυτών Βατοπεδινών Κελλίων τον ...

«Ο λόγος του ανθρώπου, εικών εστί». Σιμωνίδης ο Κείος Δεν νομίζω ότι υπήρξαν Έλληνες καλλιτέχνες ανάμεσα σ’ εκείνους που απέρριψαν το μανιφέστο του 1948, βασικά αίτημα του οποίου ήταν η χωρίς συμβιβασμό διαγραφή κάθε μορφής έκφρασης, που διατηρούσε δεσμούς με τον κόσμο των εξωτερικών φαινομένων και με περιεχόμενο ασύμβατο με τους νόμους της πλαστικής τέχνης. Ελάχιστοι έδωσαν κάποια ρητή ερμηνεία για την απόρριψη αυτή, ενώ οι περισσότεροι περιορίσθηκαν στην απλή διαπίστωση ότι το μανιφέστο απορρίφθηκε. Λίγα χρόνια αργότερα ο Γάλλος κριτικός Pierre Restany, όταν σε διακοίνωσή του το 1960, με την οποία απέρριπτε την κυρίαρχη, εκείνη την εποχή «Ελεύθερη Αφαίρεση», χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον όρο «Νέος Ρεαλισμός», επανέφερε στη σκέψη των καλλιτεχνών εικόνες ρεαλισμού -τις οποίες το 1965, θα ανακαλύψει και ...

 Η μουσική παράδοση της Θεσσαλίας διακρίνεται για τον πλούτο και την ποικιλία της μουσικοχορευτικής της παράδοσης. Κεντρική περιοχή της Ελλάδος και σταυροδρόμι στοιχείων του λαϊκού μας πολιτισμού. Δέχτηκε επιδράσεις από τη Νότια και Δυτική Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Ρούμελη, και από τα νησιά κυρίως στην περιοχή του Πηλίου. Μια απόπειρα να περιγράψουμε την τοπική θεσσαλική παράδοση θα μας οδηγήσει σε ένα ρυθμομελωδικό πλούτο που παραπέμπει στο σύστημα της αρχαιοελληνικής ρυθμοποιίας και τεκμηριώνει την αδιάσπαστη πολιτισμική συνέχεια από την αρχαιότητα έως σήμερα. %sigkathi% %amlimaa%

Τέσσερις μέρες πριν πεθάνει έκλεισε τα μάτια του και δεν ήθελε να μας μιλήσει περαιτέρω. Το πρόσωπό του ήταν φωτεινό κι όχι θλιμμένο, αλλά γεμάτο ένταση. Είχε την ίδια έκφραση, όπως όταν θα τελούσε τη λειτουργία. Δεν άνοιγε τα μάτια του, ούτε πρόφερε λέξεις αλλά σήκωνε το χέρι του ευλογώντας μας. Μας ευλογούσε χωρίς λόγια κι εγώ κατάλαβαινα ότι θα έφευγε. Έτσι δεν ήθελα να τον απασχολώ. Προηγουμένως συνήθιζα να προσεύχομαι ώστε ο Θεός να επεκτείνει το γήρας του, όπως λέμε στη λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου «το γήρας περικράτησον». Αλλά κατά τη διάρκεια εκείνων των ημερών είδα ότι έφευγε κι έτσι άρχισα να λέγω: «Κύριε δώρισε στο δούλο σου πλουσίαν είσοδον στη βασιλεία σου». Προσευχόμουν χρησιμοποιώντας τα λόγια του αποστόλου ...

α) Οι ευαγγελικοί λόγοι «ου γαρ ήλθον καλέσαι δικαίους αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν» (Ματθ. 9, 13), που ειπώθηκαν με αφορμή την επιτίμηση των Φαρισαίων προς τον Χριστό, διότι συναναστρέφονταν τελώνες και πόρνες, βρίσκουν εφαρμογή σε κάθε αποχή. Πιο πολύ αισθάνονται την ανάγκη να ακολουθήσουν με συνέπεια τη χριστιανική πίστη άνθρωποι σκληρόκαρδοι και αμαρτωλοί παρά οι νομιζόμενοι δίκαιοι. Πιο εύκολα βρίσκουν την οδό που οδηγεί στην αιώνια ζωή πόρνες, τελώνες και ληστές παρά οι πνευματικά αυτάρκεις «ευσεβείς». β) Η συνειδητοποίηση του γεγονότος αυτού μπορεί να οδηγήσει σε αφύπνιση και νηπτική εγρήγορση όσους έχουν εγκλωβιστεί σε μία εξωτερική τήρηση χριστιανικών εθίμων, παραμένοντας άγευστοι χάριτος επουρανίου. Στην εν λόγω αφύπνιση συμβάλλει η προσεκτική εντρύφηση στα Συναξάρια των αγίων. Ο Γέροντας Παΐσιος έλεγε χαριτολογώντας ότι την ημέρα ...

Γεννήθηκε στη Μόσχα, ο κατά κόσμον Σέργιος Συμεών Σαχάρωφ, το 1896. Την πρώτη εμπειρία, όπως λέγει ο ίδιος, θεωρίας του ακτίστου φωτός είχε στα παιδικά του χρόνια. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μόσχας. Οι αναζητήσεις του κάποτε τον οδήγησαν στον μή χριστιανικό μυστικισμό. ΟΙ καλλιτεχνικές φιλοδοξίες του τον πήγαν στην Ιταλία, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Η τέχνη όμως δεν τον γέμιζε ούτε τον φώτιζε. Η επιστροφή του στην αγάπη του Χριστού τον έκανε να έχει μία νέα συγκλονιστική εμπειρία του ακτίστου φωτός το Πάσχα του 1924 στο Παρίσι. Στην πορεία του επέδρασε η γνωριμία του με τον π. Σέργιο Μπουλγκάκωφ († 1944). «Στο Παρίσι», όπως λέει, «τα είχα όλα, αλλά δεν ειχε αληθινή χαρά». Πηγε στο Ινστιτούτο του ...