14 Αυγούστου 2014

Φτάσαμε πάλι στο Πάσχα του καλοκαιριού και δε χόρταιναν τα μάτια μου τα τριανταφυλλένια χρώματα κι η ανάσα μου πλημμύριζε αρώματα… Δεκαπενταύγουστος, στο χωριό της γιαγιάς, στη βεράντα της μεγάλης γιαγιάς, της Ευαγγελίας. Η μεγάλη γιαγιά, δηλαδή η μαμά της γιαγιάς, έφερε τον δίσκο με το κρύο νερό και το κερασάκι γλυκό, που μοσχομύριζε μέσα στα κρυσταλλένια πιατάκια του γλυκού. Φυσούσε ένα δροσερό αεράκι, που άφηνε στο διάβα του τις ευωδιές από τις τριανταφυλλιές του μεγάλου παππού, του Δημητρού, γνωστού στο χωριό ως Δημητράκη… Τι νομίζετε; Μικρό παιδί ήταν κι ο μεγάλος παππούς, ο μπαμπάς της γιαγιάς μου, με το αγαθό του χαμόγελο, έτσι όπως κρατούσε πάντα μια αγκαλιά λουλούδια να μας δώσει… - Κόσμος και κοσμάκης στην Τήνο θα πάει ...

Στη μνήμη Εκείνου που τον ρέμβασε Άλαλα τα χείλη των όσων δεν κοπιάσαν για ν' ακουμπήσουν τα ξαναμμένα κεφάλια τους στα γόνατά σου τα μητρικά, που καταλύουν το μαύρο πάθος. Άλαλα τα χείλη των όσων δεν διακρίναν, πως συντρίβεις με το πόδι σου και συνθλάς την κεφαλή του πανάρχαιου δράκοντα, που κέρδισε παίζοντας κι' ύστερα τόχασε το μήλο. Άλαλα τα χείλη των όσων δεν ποθήσαν το ξαπόσταμα της αρμογής και την ασφάλεια, το απάγγειασμα της νηνεμίας. Είσαι ένα λιμανάκι ελληνικού νησιού όλο κατάρτια περήφανα υψωμένα• φτωχά καΐκια αραγμένα, φτωχά, αλλά που γνωρίσαν την αντάρα και την τρομάρα, που φορτωθήκαν μόχθο και μεταφέραν πλούτος. Είσαι άσπρο ελληνικό ερημοκκλήσι δαρμένο από την αντηλιά. Γύρω-γύρω αμπέλια, μποστάνια, καρποφόρες συκιές και κάπου κάπου μοναχική και κάποια ελιά. Χρυσοφρυγανισμένα τα χορτάρια αχνίζουνε, άχυρο πια• κι' αντίς γι' αγγέλους, τα τζιτζίκια, σου κανοναρχούνε το κάθε ...

Ένας από τους ελάσσονες (μικρούς) προφήτες και τελευταίος από τους τέσσερις συγγραφείς προφήτες του 8ου π.Χ. αιώνα. Ο προφήτης Μιχαίας καλείται Μωρασθίτης αφενός για να ξεχωρίζει από τον προφήτη Μιχαία το γιο του Ιεμβλά που μνημονεύεται στο Γ' Βασ. 22,13-29 αφετέρου για να τονιστεί τόπος της καταγωγής του και όχι το όνομα του πατέρα του, σύμφωνα με τον Κύριλλο Αλεξανδρείας (P.G. 71,641) δηλ. η ιουδαϊκή κωμόπολη Μωρέσεθ, κωμόπολη νοτιοδυτικά της Ιερουσαλήμ. Το όνομα του Μιχαία αποτελεί απάντηση και επιβεβαίωση στο ερώτημα "τὶς ὡς ὁ Γιαχβέ;", όπως αυτό διατυπώνεται στο στίχο Μιχ. 7,18 "τίς Θεὸς ὥσπερ σύ;" και ως απάντηση επιδέχεται "κανείς". Ο προφήτης Μιχαίας ήταν νεώτερος των προφητών Αμώς και Ωσηέ και σύγχρονος του προφήτη Ησαΐα, από τη διδασκαλία του οποίου δέχτηκε ...

Αν «ο θάνατος των οσίων είναι τίμιος και η μνήμη δικαίου συνοδεύεται από εγκώμια», πόσο μάλλον τη μνήμη της αγίας των αγίων, δια της οποίας επέρχεται όλη η αγιότης στους αγίους, δηλαδή τη μνήμη της αειπάρθενης και Θεομήτορος, πρέπει να την επιτελούμε με τις μεγαλύτερες ευφημίες. Αυτό πράττουμε εορτάζοντας την επέτειο της αγίας κοιμήσεως ή μεταστάσεώς της, που αν και με αυτή είναι λίγο κατώτερη από τους αγγέλους, όμως ξεπέρασε σε ασύγκριτο βαθμό και τους αγγέλους και τους αρχαγγέλους και όλες τις υπερκόσμιες δυνάμεις δια της εγγύτητός της προς τον Θεό και δια των από παλαιά γραμμένων και πραγματοποιημένων σ' αυτή θαυμασίων. Ο θάνατός της είναι ζωηφόρος, μεταβαίνοντας σε ουράνια και αθάνατο ζωή, και η μνήμη τούτου είναι χαρμόσυνη εορτή και ...

  Όπως ειπώθηκε και σε παραπάνω συνάφεια, η διακαιοσύνη είναι μία έννοια – αρχή, η οποία έχει ιδιαίτερη σημασία για την βιοηθική. Ενεργεί κατά κάποιον τρόπο ως η ασφαλιστική δικλείδα τήρησης των υπολοίπων αρχών. Ο ήδη αναφερθείς John Rawls θεωρείται ο κύριος εισηγητής της στην βιοηθική. Ο Rawls κάνει λόγο για τη δικαιοσύνη υπό την διανεμητική της εκδοχή ως ισότητα-ισονομία, γιαυτό και τις περισσότερες φορές χρησιμοοιεί τον όρο «fairness» και όχι τον όρο «justice». Σύμφωνα με τη σκέψη του, η κατανομή-καταλογισμός των υποχρεώσεων και των οφελών πρέπει να εξεταστεί από την άποψη ότι οι λιγότερο ευνοημένοι, π.χ., τα παιδιά ή οι φτωχοί, πρέπει να μοιραστούν τα οφέλη στην κοινωνία εξίσου με όλους τους υπόλοιπους. Το όφελος του λιγότερο ευνοημένου γίνεται ο κανόνας ...

Στην Κωνσταντινούπολη τρεις Χριστιανοί έτυχε να κατεβαί­νουν από την αγορά, για να πάνε στα σπίτια τους, πέρα στον Γαλα­τά. Και καθώς περνούσαν από την Εβραϊκή γειτονιά, συνάντησαν έναν Εβραίο πολύ μεγαλόσωμο. Ο ένας από τους Χριστιανούς, κα­θώς ήταν πολύ κοντός, κοιτούσε τον Εβραίο, που στεκόταν σαν ένα τέρας. Ο Εβραίος όμως, επειδή δυσανασχέτησε, που τον κοιτούσε ο Χριστιανός περιγελαστικά, τον έπιασε από την ζώνη και τον σήκω­σε στον ώμο του και περπάτησε για λίγο. Ο Χριστιανός, επειδή υπέφερε, έβγαλε το μαχαίρι του και τον χτύπησε στην πλάτη. Τότε ο Ε­βραίος, επειδή ήταν λίγο μεθυσμένος, δεν τον κατάλαβε και έτσι τον άφησε και έφυγε. Το αίμα όμως άρχισε να τρέχει και να τον πονά. Τότε οι άλλοι Εβραίοι, όσοι βρίσκονταν εκεί, ...

Η παιδική εργασία δεν έκανε την εμφάνισή της μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε διάφορες χώρες της  Ευρώπης. Χαρακτηριστικά είναι τα έργα του Άγγλου συγγραφέα Καρόλου Ντίκενς, όπως ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ και ο Όλιβερ Τουίστ. Μέσα σε αυτά μπορεί κάποιος να διαπιστώσει τις εξαθλιωτικές συνθήκες της παιδικής εργασίας και τα δεινά που επέφερε στα παιδιά που εργάζονταν. Η Αγγλία ήδη από τις αρχές του 18ου αιώνα βλέπει να συρρέουν στα εδάφη της πολλά παιδιά από την Ινδία και χώρες της Αφρικής ζητώντας να εργαστούν οπουδήποτε. Μέσα από τα έργα του Ντίκενς, τα οποία πολλά από αυτά είναι με στοιχεία βιογραφικά, διαφαίνεται η πορεία της παιδικής εργασίας κατά τον 19αιώνα και προεικονίζεται και η πορεία της τον 20 εικοστό. Στην Αγγλία κατά το ...