29 Οκτωβρίου 2014

Το θέμα της μετανοίας είναι εκείνο που πραγματικά μάς συγκλονίζει στον βίο του Αγ. Αβραμίου, ο οποίος ήταν πολύ μεγάλος ασκητής. Αυτός είχε κληρονομήσει από τον αδελφό του ένα μικρό κοριτσάκι δυο ετών. Το πήρε και το μεγάλωσε. Το είχε σε ένα κελλάκι, έξω από αυτό που έμενε ο ίδιος και το υπηρετούσε. Κάποτε αυτό έφυγε. Κάποιος επιτήδειος το παρέσυρε και το έρριξε στην αμαρτία. Αυτό έχασε το θάρρος του και δεν μπόρεσε να γυρίσει πίσω. Και όταν ο Άγιος πληροφορήθηκε στην προσευχή του να το επαναφέρει, μεταχειρίσθηκε ένα πολύ παράδοξο τρόπο. Αυτός ο ασκητής, που τόσα χρόνια δεν χόρτασε ψωμί και νερό, προσποιήθηκε τον στρατιώτη, φόρεσε στρατιωτική στολή, ενοικίασε ένα άλογο περίφημο και έφυγε στην πόλη δήθεν για να γλεντήσει. ...

Την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου στις 13:00, στην εκπομπή "Θεανθρώπινη Σοφία", θα μεταδοθεί ομιλία του Γέροντα Εφραίμ Φιλοθεΐτη, για την αναγκαιότητα της προσευχής.

Με τη θεώρηση των εννοιών του προσώπου και της υπόστασης σύμφωνα με την Ορθόδοξη διδασκαλία (προηγούμενη δημοσίευση: www.pemptousia.gr/?p=80338), συνεχίζεται η θεωρητική θεμελίωση της μελέτης της κας Νίκης Νικολάου για τη θεολογική ανθρωπολογία και τη Βιοηθική . Η πνοή, όπως επισημαίνει ο Μπρατσιώτης, δηλώνει το βιολογικό φαινόμενο της πνοής και, αντίθετα από την ψυχή και το πνεύμα που αναφέρονται μόνο στον άνθρωπο, αναφέρεται σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς. Η πνοή στον άνθρωπο ταυτίζεται με την ψυχή και σχετίζεται με το πνεύμα, αποκτώντας έτσι θεολογικά νοήματα. Η πιο ακριβής έννοια του όρου πνοή, εντοπίζεται στον εμφύσημα της ίδιας της πνοής του Θεού στον άνθρωπο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη ζωοποίηση της άψυχης υλικής φύσεως του ανθρώπου, τη δημιουργία της ψυχής και την μετάδοση στον άνθρωπο του ...

Από τα μέσα του 9ου αιώνα, όταν ο άγιος Ευθύμιος ο Νέος αναχώρησε από τη Θεσσαλονίκη για να μονάσει στον Άθω, στη χερσόνησο που έμελλε στους επόμενους αιώνες να γίνει το νέο μεγάλο κέντρο του χριστιανικού μοναχισμού, δεν έπαψε ποτέ ο εναγκαλισμός του Αγίου Όρους και της πόλης του αγίου Δημητρίου να είναι θερμότατος. Στο πέρασμα των αιώνων η βυζαντινή μητρόπολη του Θερμαϊκού τροφοδοτούσε με λεγεώνες ασκητικών μορφών την Αθωνική Πολιτεία, ενώ τα περιουσιακά στοιχεία (μετόχια) που τα μοναστήρια διατηρούσαν στη Θεσσαλονίκη τούς εξασφάλιζαν την ομαλή λειτουργία. Με την απελευθέρωση, το φθινόπωρο του 1912, και καθ’ όλη τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων και του Α΄ Παγκοσμίου, οι δεσμοί μεταξύ Αγίου Όρους και Θεσσαλονίκης αποκτούν και μία πιο έντονη εθνική απόχρωση, καθώς ...

Μαρτύρησε στην Αδριανούπολη στις 29 Οκτωβρίου 1820 Ο Άγιος καταγόταν από το χωριό Παράστρα της επαρχίας Κισανίου της Θράκης. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Τριαντάφυλλος. Ήταν έγγαμος και είχε δύο κόρες. Η σύζυγός του όμως μια μέρα, με συνέργεια του διαβόλου, τον εγκατέλειψε και παντρεύτηκε κάποιο Τούρκο. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα συναισθάνθηκε το σφάλμα της αλλά δεν μπορούσε εύκολα να απαλλαγεί από τον αλλόπιστο. Ο σύζυγός της Τριαντάφυλλος σκέφτηκε τότε, για να μπορέσει να την απαλλάξει από τα χέρια του Τούρκου, να ασπαστεί εικονικά τον μωαμεθανισμό και κατόπιν να γίνουν και οι δύο μοναχοί. Οσιομάρτυς Τιμόθεος ο Εσφιγμενίτης. Φορητή εικόνα Ιερού Κελλίου Ραβδούχου (20ός αιώνας). Από το βιβλίο του Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, "Οι Άγιοι του Αγίου Όρους", εκδ. Μυγδονία, 2008 (σελ. ...

Συμεών του Μεταφραστού, μαρτύριον της αγίας ενδόξου οσιοπαρθενομάρτυρος Αναστασίας της Ρωμαίας Δύο Αναστασίες βρίσκουμε στους βίους των Αγίων, που ήσαν και οι δύο επιφανείς και ξακουστές για την φήμη του γένους τους και για την ομολογία της πίστεώς τους, ήσαν δε και οι δύο από την περιφανή Ρώμη. Η πρώτη παντρεύτηκε διά της βίας από τους γονείς της, και δεν συνευρέθηκε με τον άνδρα της, ούτε καν κοιμήθηκε μαζί του, γιατί ήταν ειδωλολάτρης, με την πρόφασι πως ήταν τάχα άρρωστη. Έτσι φύλαξε άφθαρτη την παρθενία της, διότι λίγες ημέρες αργότερα πέθανε ο άνδρας της. Ως εκ τούτου, πέρασε όλη τη ζωή της ασκητικά, με σωφροσύνη και με όλες τις αρετές, δίνοντας όλο το βιός της ελεημοσύνη στους φτωχούς. Επισκεπτόταν στα δεσμωτήρια τους άγιους μάρτυρες, τους ...

Οι Πατέρες της Εκκλησίας συνήθως εξετάζουν όλες τις πτυχές που αφορούν το ήθος του ανθρώπου κάτω από δύο οπτικές γωνίες: την θεολογική και την ασκητική. Οι δύο αυτοί τρόποι θεώρησης δεν συγκρούονται, αλλά συνδέονται στενά και οργανικά και ο ένας υπηρετεί τον άλλον. Η θεολογία των Πατέρων εξετάζει τα πάντα κάτω από τη σχέση Θεού και ανθρώπου και πως εκτυλίσσονται μέσα στο σχέδιο της θείας οικονομίας. Η ασκητική μεταφέρει τη θεολογία σε πρακτικό και καθημερινό επίπεδο. Δείχνει τον τρόπο με τον οποίον ο χριστιανός πρέπει να ζει. Ο Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ λέει ότι ο Χριστιανός πάνω από όλα οφείλει να είναι ασκητής. Το ασκητικό αυτό ήθος της Εκκλησίας, το οποίο πηγάζει από τη θεολογία της, ενώ αφορά όλα τα μέλη της ...