5 Νοεμβρίου 2014

Συνεχίζοντας τη μακρόχρονη και επιτυχή παράδοση συνδιοργάνωσης συνεδρίων, με αφορμή την ίδρυση της Ελληνικής Μουσικολογικής Εταιρείας τα Τμήματα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών διοργανώνουν διατμηματικό συνέδριο με θέμα: "Μουσική και Μουσικολογία. Παρόν και μέλλον;" στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη από τη 21η έως τη 23η Νοεμβρίου 2014. Θεματικές του συνεδρίου οι ακόλουθες: Τάσεις και ρεύματα της μουσικολογικής έρευνας Ιδιαιτερότητες της μουσικολογικής έρευνας στην Ελλάδα Εξελίξεις του μουσικολογικού κλάδου σε σχέση με τη σύγχρονη μουσική δημιουργία Μουσικολογική έρευνα και συναφείς κλάδοι της σύγχρονης τεχνολογίας Μουσικολογία και εκπαίδευση Ζητήματα ιστορίας της μουσικολογικής επιστήμης Ζητήματα μεθοδολογίας της μουσικής ανάλυσης Ζητήματα αισθητικής, κοινωνικής, εθνομουσικολογικής, ανθρωπολογικής και πολιτικής θεώρησης της Μουσικολογίας Θέματα πρόσληψης (μεταξύ άλλων από τη σκοπιά των ελλήνων συνθετών) Μουσικολογία, εκπαίδευση και μουσική ...

Στο θεολογικό τοπίο του τόπου μας βρίσκεις τα πάντα. Παρουσίες κάθε λογής και τροχιές πελώριας ποικιλίας. Από τις πιο χτυπητές περιπτώσεις, είναι ή νομή νευραλγικών θέσεων του ακαδημαϊκού ή του ποιμαντικού ιστού από ανθρώπους πού σε νορμάλ περιστάσεις κανένας δεν θα τούς εμπιστευόταν κάτι παραπάνω από την πώληση αντηλιακού στην παραλία. Οι ολίγιστοι, οι υπομέτριοι, οι αδιάβαστοι, οι ανίκανοι να κινηθούν στην πιάτσα της αληθινής ζωής, οι αναρριχώμενοι δυνάμει συμμοριών και οι μύστες της μικρόνοιας και τού μίσους αφθονούν όσο τα σαπρόφυτα σε πτώματα, όσο οι σκορπιοί στα άφεγγα. Μαζί μ’ αυτά, ομοίως χτυπητή κι ή μπαγιατίλα, κι αυτή σε γκάμα ικανή: Θεολογίες άπνοες και άγο­νες, πού αναδίδονται από το ανακάτεμα ενός κουρασμένου χυλού, άλλοτε με κουτάλα ενός αυτιστικού λεξιλογίου, άλλοτε με ...

«Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή άνθρωποις» (Πράξεις 5, 29) Η αρχαιότερη εορτή του χριστιανισμού από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους είναι η ημέρα της Κυριακής, η «μια των σαββάτων» του Ευαγγελίου (Λουκ. 24, 1), ημέρα Αναστάσεως του Κυρίου και επανόδου Του ως «Ήλιος της Δικαιοσύνης» κατά την Δεύτερα Παρουσία. Η ονομασία «Κυριακή» αναφέρεται για πρώτη φορά στην αποκάλυψη του Ιωάννου (Αποκ. 1, 10). Κατά τον Β΄ και Γ΄ αιώνα παρέμεινε ημέρα αγία, το 321 μ.Χ. ο Ισαπόστολος Μέγας Κωνσταντίνος με Διάγγελμα την χαρακτήρισε ημέρα αργίας και το 364 η Ιερά Σύνοδος της Λαοδικείας με τον 29ο κανόνα της την αναγνώρισε όχι μόνο ως αργία, αλλά ιερή και σεβάσμια, αφιερωμένη επί 17 αιώνες έκτοτε λειτουργικά και έορτολογικά στο Μυστήριο της Αναστάσεως του Κυρίου ...