21 Μαρτίου 2015

Κατά τον 20ο αιώνα ξεκίνησε συζήτηση για τα δικαιώματα και τις συνθήκες κατά τον θάνατο. Από το 193067 η στάση της κοινωνίας απέναντι στο θάνατο αλλάζει. Ο θάνατος αν και αναπόφευκτος αποτελεί κάτι επώδυνο το οποίο και πραγματοποιείται όχι στο σπίτι αλλά στο νοσοκομείο ή ίδρυμα. Οι τελευταίες στιγμές κάποιου από κοινωνικό γεγονός παρουσία οικείων του αρρώστου περιορίζονται στον εαυτό του.  Η σύγχρονη δυτική ιατροφιλοσοφική68 σκέψη κατανοεί τη νόσο ως την κατάσταση που προκαλεί πόνο και δυστυχία. Η προσέγγιση αυτή στηρίζεται στη χρηστική αντιμετώπιση των όντων όπου καθετί που προσφέρει ικανοποίηση και ευχαρίστηση είναι καλό. Στον αντίποδα, καθετί που γεννά οδύνη είναι κακό. Η άποψη αυτή αποτελεί τη βάση του ηδονοκρατικού πνεύματος που καθόρισε τις σύγχρονες πολιτισμικές εξελίξεις. Μέσα από την εν ...